”Ο Ενοχλητικός κ. Ανδρουλάκης” – Άρθρο Κώστα Σκανδαλίδη στο news247.gr

Όταν ο κ. Μητσοτάκης και ο Α. Τσίπρας συνειδητοποίησαν ότι ο Ν. Ανδρουλάκης εννοεί πραγματικά τα όσα λέει, ξέσπασε πόλεμος

Οι προσωπικές επιθέσεις του Πρωθυπουργού γίνονται κατά κύματα. Και δεν αρκείται μόνο σε ένα καταγγελτικό πολιτικό λόγο. Διαστρεβλώνει συνειδητά τις θέσεις που υπερασπίζεται ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μετατρέποντας σε καφενειακού τύπου την αντιπαράθεση. Κατασκευάζει σενάρια εκφοβισμού με στόχο τον δημοκρατικό κόσμο του κεντρώου χώρου χωρίς να νοιάζεται αν όσα λέει δεν στέκονται πουθενά. Κονταίνει έτσι το ανάστημα του Πρωθυπουργού που εμφανίζει ένα πρότυπου φθηνού κομματάρχη. Κι ενώ οι «μετρήσεις» του τον κάνουν να πιστέψει ότι ακόμη και αυτοδύναμος μπορεί να προκύψει από την πρώτη κάλπη, δεν κρύβει τον διάχυτο εκνευρισμό του που σημαίνει ότι δεν νιώθει και τόσο σίγουρος. Πως να νιώθει άλλωστε σίγουρος όταν οι αναποφάσιστοι είναι 15%, όταν μισό εκατομμύριο νέοι ψηφοφόροι δεν ανιχνεύονται στα δείγματα των εταιριών όταν είναι αδύνατο να προσδιοριστεί το ύψος της αντισυστημικής ψήφου.

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διάλεξε εξ αρχής και με βάση τις πιθανότητες που δίνει η απλή αναλογική μια στρατηγική εκ των προτέρων ακυρωμένη. Και μέσα σε ένα διάστημα ελάχιστων εβδομάδων η «προοδευτική κυβέρνηση» των τεσσάρων κομμάτων έγινε των τριών με μια ανοχή στη συνέχεια των δυο με δυο κόμματα ανοχής εξελίχθηκε σε κυβέρνηση ανοχής και τώρα μόλις τέσσερις μέρες πριν τις εκλογές σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού για το σκάνδαλο των υποκλοπών και τη θεσμική εκτροπή. Μια επανάληψη της διαδικασίας του ’89 όταν η Δεξιά μαζί με το κόμμα του θέλησαν να σύρουν τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Και κατηγορεί ανοιχτά τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που δεν αποκλείει συνεργασία με την ΝΔ επιστρατεύοντας την φωνή και τα συνθήματα του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το πρόβλημα και των δυο επίδοξων Πρωθυπουργών  έχει μια κοινή βάση, είναι και οι δύο αυτοαναφορικοί. Δεν μπορούν να διανοηθούν μια μετεκλογική Κυβέρνηση χωρίς την παρουσία του ενός ή του άλλου στον πρωθυπουργικό θώκο. Στην αρχή δεν πήραν σοβαρά τη θέση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για μια Κυβέρνηση συνεργασίας με Πρωθυπουργό τρίτο πρόσωπο. Επικεντρώνοντας και οι δύο τις επιθέσεις τους στο πρόσωπο του Ν. Ανδρουλάκη τον έχουν καταστήσει ήδη σημαντικό πόλο στο πολιτικό σύστημα και εν δυνάμει διαμορφωτή των μετεκλογικών εξελίξεων είτε συμμετέχει είτε όχι το ΠΑΣΟΚ -στη διακυβέρνηση της χώρας. Εκείνο που κατ’ εξοχήν τους ενοχλεί  είναι ότι η στρατηγική της πολιτικής αυτονομίας της παράταξης και η εκ των προτέρων απόρριψη κάθε ιδέας «βολικού εταίρου»  ή συμπληρώματος σε Κυβέρνηση της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ  καθιστά άδηλες τις εξελίξεις. Ακόμη και στην περίπτωση μιας οριακής αυτοδυναμίας μετά τη δεύτερη εκλογή

Γι’ αυτό ακριβώς επισείουν και το επιχείρημα ότι το ΠΑΣΟΚ θα αφανιστεί στη δεύτερη κάλπη. Ενδόμυχα, όμως, γνωρίζουν καλά τη δυναμική και την διευρυμένη δεξαμενή του χώρου ο οποίος θα απαιτήσει ισχυροποίηση αν οι πολίτες θέλουν να κυβερνηθεί η χώρα και μπορεί να την πετύχει. Αυτό θα το διαπιστώσουν ήδη από την Κυριακή, καθώς ονειρεύονται μονοψήφια ποσοστά για το ΠΑΣΟΚ.

Οι εκλογές είναι βουβές. Το αποτέλεσμα, όχι όσον αφορά τη σειρά των  μεγάλων κομμάτων αλλά το εύρος των δυνατών αποτελεσμάτων της Κυριακής. Γι’ αυτό ακριβώς και είναι ενοχλητικός ο Ν. Ανδρουλάκης  και για τους δυο.