Ανοικτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Τα όσα δραματικά ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε αυτό τον καιρό με υποχρεώνουν για πρώτη φορά να απευθυνθώ προσωπικά σε εσάς. Όχι για να σας εγκαλέσω για τις προφανείς ευθύνες σας για το ότι η χώρα αναγκάζεται να σηκώσει ξανά το βράχο του Σίσυφου και να τον ανεβάσει στο βουνό από πιο κακοτράχαλο μονοπάτι. Πληρώνοντας βεβαίως το γαϊτανάκι των επιλογών και της πολιτικής σας τους μήνες που κυβερνάτε. Απευθύνομαι σε εσάς για να σας καλέσω έστω και τώρα να αλλάξετε ρότα.

Όσοι πιστεύουμε στην ευρωπαϊκή πορεία της ώρας με αίσθημα ευθύνης ψηφίσαμε αναγκαστικά τη λεόντεια σύμβαση που « καταφέρατε» να πετύχετε. Σύμβαση που κρατά για άλλα τρία χρόνια τη χώρα δέσμια στο απεχθέστερο και επαχθέστερο Μνημόνιο. Η υπογραφή σας στη συμφωνία όσο κι αν την εξορκίζετε είναι ιστορικά, πολιτικά, ηθικά και κυρίως εθνικά ανεξίτηλη. Δεν σβήνεται με γομολάστιχες τακτικισμού από θέση σε θέση, από υποχώρηση σε υποχώρηση, από τακτική σε τακτική. Γι’ αυτό οφείλετε χωρίς ενοχές να την πιστέψετε και να την υπηρετήσετε.

Γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα ότι η υλοποίηση της δεν είναι ούτε εύκολη ούτε ανώδυνη. Και, επι πλέον, η Κυβέρνηση σας είναι σε σημαντικό βαθμό τουλάχιστο απρόθυμη αν όχι εχθρική και το κόμμα σας γαλουχημένο στην αντιμνημονιακή υστερία και βαθιά διχασμένο. Η εικόνα της Βουλής δείχνει ανάγλυφα το απόλυτο αδιέξοδο.

Σε μια εποχή που οφείλουμε να κινηθούμε σε ασφυκτικά πλαίσια, με σχεδόν ανέφικτους στόχους, έχοντας απέναντι μας με δική σας ευθύνη δανειστές δύσπιστους και εχθρικούς, η χώρα δεν έχει πυξίδα. Και ερωτώ, βλέποντας τη σημερινή εικόνα μιας Κυβέρνησης που αρνείται να κυβερνήσει, την καταθλιπτική απαξίωση του Κοινοβουλίου που μετατράπηκε σε πεδίο εσωκομματικών χαρακωμάτων, το παράλυτο και ακίνητο κράτος που αδυνατεί να αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα: Ποια Κυβέρνηση μπορεί να υλοποιήσει το τιτάνιο έργο που απαιτείται; Ποια Κυβέρνηση θα δρομολογήσει τις μεταρρυθμίσεις που επιτέλους θα δρομολογήσουν την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας; Ποια Κυβέρνηση θα επαναδιαπραγματευεται συνεχώς τις ανέφικτες επιλογές του Μνημονίου και θα αναζητήσει τα ισοδύναμα μέτρα και τις επιλογές για την εξισορρόπηση των αδικιών και την κοινωνική συνοχή; Ποια Κυβέρνηση θα αποκαταστήσει σχέσεις εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας με τους εταίρους μας;

Η απάντηση, δυστυχώς για σας κ. Πρωθυπουργέ, όσο κι αν τη εξωθείτε από τη σκέψη σας είναι μονόδρομος. Μόνο μια Κυβέρνηση ευρείας λαϊκής και εθνικής αντιπροσώπευσης. Μόνο μια Κυβέρνηση που πιστεύει χωρίς ενστάσεις και ύστερες σκέψεις στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και έχει ισχυρή κοινοβουλευτική στήριξη. Κι αυτή είναι μια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας όλων ανεξαίρετα των δυνάμεων που θεωρούν την εθνική στρατηγική ταυτισμένη με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Είμαστε στο και πέντε. Εδώ και τώρα πρέπει να αλλάξουν ριζικά το πολιτικό σύστημα, οι κανόνες, ο δημόσιος λόγος, ο τρόπος της αντιπαράθεσης. Να αλλάξει ριζικά η διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, το εκλογικό σύστημα. Να ανοίξει ο δρόμος στις συνεργασίες, τις συγκλίσεις, τις συναιρέσεις. Να εγκαταλείψουμε την περιφρόνηση στον πολιτικό αντίπαλο, τον εκχυδαϊσμό των θεσμών, τη μισαλλόδοξη στάση. Να αποκαταστήσουμε μια νέα εθνική ενότητα για να ανατείλει, επιτέλους η νέα εποχή που εδώ και δυο σχεδόν δεκαετίες εγκυμονείται.

Είχατε την ευκαιρία κ. Πρωθυπουργέ να αξιοποιήσετε τη στήριξη που είχατε μετά το δημοψήφισμα. Έχετε την έσχατη ευκαιρία η κοινοβουλευτική στήριξη στη συμφωνία να γίνει η βάση διαμόρφωσης μιας νέας διακυβέρνησης. Μη θεωρήσετε νίκη σας την υπεύθυνη στάση της φιλοευρωπαϊκής Αντιπολίτευσης. Είναι προοίμιο αυριανής ήττας που θα συναντήσετε στην επόμενη ακριβώς στροφή. Μην αναζητήσετε σανίδα σωτηρίας στις αχρείαστες για τη χώρα εκλογές, μετά το αχρείαστο δημοψήφισμα. Γνωρίζετε καλά ότι το αποτέλεσμα τους είναι προδικασμένο και σε κάθε περίπτωση αδιέξοδο, αν τα πράγματα στην πολιτική και τη δημόσια ζωή παραμείνουν ως έχουν. Αυτή η βουλή μπορεί να αναδείξει την αναγκαία Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με τριετή θητεία, όσο διαρκεί το πρόγραμμα.

Κύριε Πρωθυπουργέ, σας γνωρίζω και σας παρακολουθώ από την αρχή της ορατής πολιτικής σας πορείας. Δεν αμφισβητώ, όπως το κάνω πάντα για όλους, τις προθέσεις, τις θέσεις, τις αριστερές σας ιδέες, την αγάπη για την πατρίδα. Παρ’ ότι τις δικές μας όχι μόνο τις αμφισβητήσατε κι εσείς και το κόμμα σας αλλά επιχειρείτε συστηματικά να τις διασύρετε και ει δυνατόν να τις ποινικοποιήσετε. Στο πρόσωπό σας ο λαός καλλιέργησε προσδοκία και ελπίδα για το νέο, το άφθαρτο, το προοδευτικό. Θα είναι κρίμα, με τον τρόπο που χειρίζεστε ως τώρα τα πράγματα, να φτάσουν οι Έλληνες στο σημείο να φωνάξουν: « ο λαός δε ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά». Δεν έχετε το ηθικό δικαίωμα μαζί με τη χώρα να υπονομεύσετε και κάθε προοδευτική προοπτική.