Συνέντευξη στην εφημερίδα «FREE SYNDAY».

στη δημοσιογράφο Αγγελική Σπανού

Πως αποτιμάτε τα πολιτικά δεδομένα όπως διαμορφώνονται μετά τις συλλήψεις των στελεχών της Χρυσής Αυγής ;

Τα γεγονότα των ημερών δείχνουν ότι η Δημοκρατία έχει τη δύναμη, τα όπλα και τους θεσμούς να αυτοπροστατευτεί. Να αμυνθεί απέναντι στους φανατικούς που επιβουλεύονται την ύπαρξη της, που κηρύσσουν το μίσος και την απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης και που οργανώνουν εγκληματικά τους σκοπούς τους,. Άργησε να το κάνει. Αλλά επιτέλους ξύπνησε και το επιχειρεί.

Διατηρείτε κάποιες επιφυλάξεις για το χειρισμό της υπόθεσης;

Δυστυχώς για πολύ χρόνο το αναγκαίο μέτωπο ενάντια στο ναζισμό υπονομεύονταν από παιχνίδια πολιτικών συσχετισμών υποσταγμένα στο κλίμα της πολιτικής πόλωσης και της εμφύλιας διαμάχης. Είναι κοινός τόπος η σιωπηλή αλλά και κάποιες στιγμές διακηρυγμένη πρόθεση να αντιμετωπιστεί ο χώρος της φασιστικής δεξιάς ως δεξαμενή εκλογική της Ν.Δ. Αυτά τα παιχνίδια

καθυστέρησαν την αντίδραση. Σε ότι αφορά το χειρισμό των ημερών από τη στιγμή που η Δικαιοσύνη πήρε στα χέρια της την υπόθεση η όποια υπερβολή που πράγματι υπήρξε και συχνά προκλητικά επικοινωνιακή περνά σε δεύτερη μοίρα. Το πρόβλημα μόλις αρχίζει να αντιμετωπίζεται.  

Θεωρείτε μεσοπρόθεσμα την πολιτική σταθερότητα διασφαλισμένη;

Αν με την έννοια πολιτική σταθερότητα εννοούμε την απρόσκοπτη λειτουργία των θεσμών και τη δημοκρατική νομιμότητα προφανώς και είναι διασφαλισμένη. Η Δημοκρατία μας παρά την πολιτική και οικονομική κρίση παραμένει ισχυρή. Αν εννοούμε την κυβερνητική σταθερότητα ασφαλώς είναι αναγκαία. Η χώρα δεν χρειάζεται εκλογές. Αυτό όμως εξαρτάται από την κυβερνητική πολιτική ιδίως ενόψει των εξελίξεων της τελευταίας φάσης ισχύος του μνημονίου. Οι αποφάσεις που αφορούν την έλευση της τρόικας και τον προϋπολογισμό του 2014 είναι κρίσιμες.

Η τρόικα έφυγε αφήνοντας όλα τα μέτωπα ανοικτά και ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το ασφαλιστικό και τις απολύσεις στο Δημόσιο. Που μας πηγαίνει αυτός ο δρόμος;

Εγώ μένω, και επειδή πολλά ακούγονται, στις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις που με τον πιο επίσημο τρόπο εξάγγειλε στην ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός ότι πρόσθετα μέτρα εισοδηματικού ή εισπρακτικού χαρακτήρα και θεσμικές δεσμεύσεις που δεν έχουν ψηφιστεί δεν θα υπάρξουν. Με άλλα λόγια δεν θα υπάρξει νέο μνημόνιο. Εξάλλου το ισχύον λήγει τον Απρίλιο του 2014. Θα συναινέσω στην εφαρμογή των δεσμεύσεων του μια που αποτελούν επίσημη σύμβαση της χώρας. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως και περισσότερο τώρα, ότι η ακολουθούμενη μνημονιακή συνταγή οδηγεί σε οικονομικό και θεσμικό αδιέξοδο. Χρειάζεται αλλαγή πλεύσης.  

Τι σημαίνει για σας η λήξη του μνημονίου; Δεν θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση η χώρα;

Σημαίνει ότι με το τέλος του φεύγει η τρόικα και το ΔΝΤ από την Ελλάδα. Το αν η αναγκαία χρηματοδότηση θα έλθει από την έξοδο στις αγορές που θα ήταν και η ευκταία λύση  ή με νέα διευκόλυνση από τους ευρωπαίους εταίρους μας, είναι υπόθεση αποκλειστικά της ελληνικής κυβέρνησης σε συμφωνία με τα ευρωπαϊκά όργανα. Μπάστακες τέλος.  

Η συγκυβέρνηση Ν.Δ- ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να ευνοεί το κόμμα σας, κάθε άλλο. Αυτός δεν είναι λόγος να επανεξεταστεί η συγκεκριμένη στρατηγική επιλογή;

Κατ΄αρχή τη συγκυβέρνηση υπαγόρευσε η ανάγκη για πολιτική σταθερότητα και η αίσθηση πατριωτικής ευθύνης που είχαμε πάντοτε ως παράταξη. Είναι απόρροια ιστορικά αναγκαίου συμβιβασμού και όχι στρατηγική επιλογή για την παράταξη μας. Πληρώσαμε ακριβά το τίμημα και μόνο εμείς. Νομίζω ότι με το τέλος του μνημονίου θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας όχι για λόγους εκλογικών ποσοστών αλλά γιατί πιστεύουμε σε ένα προοδευτικό δρόμο για τη χώρα, που θα σταματήσει τη παγκοσμιοποίηση της και τη δραματική φτωχοποίηση του λαού. Ο αγώνας μας πρέπει να είναι για το δικαίωμα του έλληνα στην αξιοπρέπεια.  

Το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης παρά τα μεγάλα λόγια περί επανασυσπείρωσης στο πρόσφατο Συμπόσιο του ΙΣΤΑΜΕ. Είναι αναστρέψιμη η συρρίκνωση;

Προφανώς και είναι αναστρέψιμη. Όσο δεν υπάρχει σαφής, οριοθετημένος, εναλλακτικός  προοδευτικός δρόμος τόσο θα γίνεται περισσότερο αναγκαία η ανασυγκρότηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. Στο Συμπόσιο δεν ακούστηκαν μόνο μεγάλα λόγια. Πιστοποιήθηκε από σημαντικές δυνάμεις της προοδευτικής πολιτικής διανόησης αυτή η ανάγκη και ανιχνεύθηκε η δυνατότητα να υλοποιηθεί άμεσα. Θέλω να σημειώσω ότι παράλληλα με την κινητικότητα στο χώρο κομμάτων, κινήσεων και προσώπων είναι απόλυτη ανάγκη να κινηθεί η βάση της κεντροαριστεράς με όρους κοινωνίας. Χρειάζεται ξανά ρωμαλέο και μαζικό κίνημα. Αλλιώς θα μείνουν «κρεμαστοί κήποι» γόνιμων έστω φιλοδοξιών.  

Είναι δυνατόν να συζητείται η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς ερήμην του ΣΥΡΙΖΑ όταν αυτή είναι σήμερα η δύναμη που εκφράζει περισσότερο από τις άλλες την κοινωνική της βάση;

Δεν αγνοώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε σε ισχυρό πόλο που εκλογικά συσπείρωσε σημαντικό ποσοστό της βάσης, όπως επίσης δεν μπορεί να αγνοείται το γεγονός πλήρους απαξίωσης της πολιτικής και των κομμάτων από τους μισούς περίπου έλληνες. Ακόμη ότι η εκλογική συσπείρωση δεν σημαίνει και πολιτική ενσωμάτωση στο ΣΥΡΙΖΑ. Η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς όταν δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης κατοχυρωμένη στο κοινωνικό σώμα οφείλει να είναι ανοικτή διαδικασία χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς και ιδεολογικά face control.

Αν στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν πρώτο κόμμα εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, θα συζητήσετε εφόσον σας προταθεί το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας;

Συνεργασία στη βάση ποιου προγράμματος ; Μνημόνιο – αντιμνημόνιο όταν το μνημόνιο θα έχει λήξει; Δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχουν  οι όροι , όπως δεν υπάρχει και πραγματική και βιώσιμη εναλλακτική πρόταση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Προέχει το πρόγραμμα μιας πραγματικά μετά – μνημονιακής προοδευτικής κυβέρνησης  από μια ανασυγκροτημένη δημοκρατική προοδευτική παράταξη. Εκεί οφείλουμε σήμερα να ρίξουμε όλο το βάρος. Και εμείς ως ΠΑΣΟΚ και όποιες άλλες δυνάμεις φιλοδοξούν να εκφράσουν την κεντροαριστερά.

Έχει νόημα να κατέβει στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο συμμαχικού σχήματος δηλαδή όχι αυτόνομα με το όνομα, τα σύμβολα του κλπ;

Προτρέχετε. Σε ένα πολιτικό σύστημα χωρίς αυτοδυναμίες, χωρίς αυθεντικές και πραγματικά ηγεμονικές δυνάμεις, όπου καμιά παρθενογένεση δεν μπορεί να παράξει το καινούριο, η πορεία έχει πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όρους. Αν προηγηθεί η πρόταση, η ανασυγκρότηση από τη βάση των κομμάτων, η πραγματική ενότητα μιας μεγάλης κεντροαριστεράς θα υπάρξουν και εκλογικές συμπράξεις. Τότε ας συζητήσουμε το σχήμα και τη διαδικασία. Η πολιτική προηγείται.