Συνέντευξη Κώστα Σκανδαλίδη στην εφημερίδα ” Ο Κόσμος του Επενδυτή”

Υπάρχει η αίσθηση ότι οι εξελίξεις «τρέχουν» ερήμην της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είστε ικανοποιημένος από την παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ;

Στο κεντρικό επίπεδο και κυρίως στη Βουλή από το περασμένο φθινόπωρο το ΠΑΣΟΚ ασκεί σκληρή αντιπολίτευση. Παράλληλα, μέχρι σήμερα, το κεντρικό μήνυμα δεν διέθετε φορέα πολλαπλασιασμού και επικοινωνίας πέραν του Προέδρου και των κεντρικών στελεχών. Τώρα με πλήρη διάταξη δυνάμεων και ανανεωμένα και ισχυρά αποκεντρωμένα όργανα νομίζω ότι από το Σεπτέμβριο ένα άλλο ΠΑΣΟΚ θα κάνει την εμφάνιση του. Είμαι αισιόδοξος.

Γνωρίζετε την υπόθεση ότι ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ σκέπτονται πως «πρέπει να γίνουν ορισμένα πράγματα καλύτερα να χρεωθεί το πολιτικό κόστος η Ν.Δ, να μην τα βρούμε εμείς αν γίνουμε κυβέρνηση». Αποδέχεστε αυτή τη λογική;

 Μόνο οι ανεγκέφαλοι και ανιστόρητοι μπορούν να σκέφτονται έτσι και ιδίως όσοι αποδέχονται μοιρολατρικά την ισοπέδωση «τι ΠΑΣΟΚ, τι Ν.Δ». Είναι σαν να παραδεχόμαστε ότυι δεν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι αν η ψήφος του λαού μας οδηγήσει ξανά στην Κυβέρνηση θα παραλάβουμε μια ανάπτυξη κάτω από 2%, ένα πληθωρισμό στο 6%, μια ανεργία στο 15% και μια αγορά ζούγκλα που προέρχεται από μια γιγάντια ανακατανομή του πλούτου που διαλύει τα μεσαία και τα ασθενέστερα στρώματα, πρέπει να μας δημιουργεί αγωνία. Η Ν.Δ με τις ψευδομεταρρυθμίσεις της δεν αποδομεί μόνο ότι κατακτήθηκε σε ένα ιστορικό κύκλο. Καταφεύγει σε ληστρική επιδρομή και μειώνει δραματικά το επίπεδο ευημερίας των πολιτών. Ο Καραμανλής κάθε μέρα και πιο πολύ μοιάζει με τον κ. Μητσοτάκη του ’90 –’93.

Ωστόσο μιας και αναφέρατε τον κ. Μητσοτάκη, πρέπει να σημειώσω ότι ο Στέφανος Μάνος, ο οποίος εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ, κατέθεσε τροπολογία για πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου…

Ο Στέφανος Μάνος εκλέχτηκε με το ΠΑΣΟΚ αλλά είναι ανεξάρτητος βουλευτής που ούτε είχε, ούτε έχει τη φιλοδοξία να προχωρήσει στο Κίνημα. Μάλιστα θεωρώ ότι με τη καθαρή δράση του, τις προτάσεις ή τις θέσεις του συμβάλλει δημιουργικά στο διάλογο που αναπτύσσεται στο χώρο μας. Τον σέβομαι για τη συνέπεια του και την προσήλωσή του στις νεοφιλελεύθερες απόψεις με τις οποίες, βέβαια διαφωνώ ριζικά. Εξάλλου η τριετία Μητσοτάκη, κατά τη γνώμη μου, ήταν μια οδυνηρή για τη χώρα παρένθεση και δυστυχώς το ίδιο σενάριο βλέπω να εξελίσσεται με τον Καραμανλή και τη Ν.Δ σήμερα.

Πάντως το σλόγκαν « η Ν.Δ δεν κυβερνά» προφανώς ισχύει. Κυβερνά και κάνει ρήξεις, ανεξαρτήτως αν κάποιος διαφωνεί με τις επιλογές.

Εχασε πολύτιμο χρόνο και μαζί μ΄αυτόν «τα αυγά και τα πασχάλια». Ανοιξε με τρόπο ανόητο και ατελέσφορο πληγές στη θέση και την πορεία της χώρας. Και τώρα που την οδήγησε σε ομηρεία τρέχει να προλάβει . Το θέμα δεν είναι μόνο οι τυφλές, ανεφάρμοστες και βαθειά αντιλαικές και ταξικές μεταρρυθμίσεις. Είναι αν απαντά και δίνει λύση σε προβλήματα. Νιώθω κατάπληκτος από τον ερασιτεχνιμσό του «βλέποντας και κάνοντας» που εκδηλώνεται με βαθειά αυταρχικό τρόπο. Σήμερα η Ν.Δ διαλύει δεν χτίζει.

Εκδηλώνονται αντιδράσεις και από την ΔΑΚΕ στις προωθούμενες αλλαγές στα εργασιακά. Εκτιμάτε ότι θα περάσουν τελικά οι αλλαγές ή θα υπαναχωρήσει η κυβέρνηση;

Είναι δικαιολογημένες οι αντιδράσεις των εργαζομένων. Και οι της ΔΑΚΕ εργαζόμενοι είναι. Τέτοιες αλλαγές που δίνουν αυθαίρετα το διευθυντικό δικαίωμα, χωρίς κράτος που μπορεί να ελέγχει και με δυνατότητα εξοικονόμησης πόρων σε βάρος της εργασίας μόνο «άγρια δύση» κουβαλούν. Είναι κρίμα που μια κυβέρνηση λειτουργεί ως εντολέας του ΣΕΒ βάλοντας απέναντι όλη την κοινωνία. Η κυβερνητική πλειοψηφία μπορεί να ψηφίσει ότι θέλει. Το ερώτημα είναι τι θα εφαρμοστεί και πως.

 Θα στηρίξετε ανοιχτά τις κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ;

Τι σημαίνει θα στηρίξουμε ανοιχτά. Τα συνδικάτα αποφασίζουν. Αν εμείς θεωρούμε δίκαιες τις διεκδικήσεις τους και σύμφωνες με όσα προτείνουμε ή πρεσβεύουμε ασφαλώς και συμπαραστεκόμαστε. Ας σταματήσει επι τέλους η καραμέλα «υποκινείτε απεργίες» που θυμίζει κινδυνολογία άλλων εποχών αλήστου μνήμης. Στο δρόμο τους εργαζόμενους τους έβγαλε η Κυβέρνηση με τις επιλογές της. Αυτή είναι ο αποκλειστικός υποκινητής των κινητοποιήσεων.

Εκτιμάτε ότι η Ν.Δ συμβιβάστηκε με κέντρα τα οποία κατηγορούσε ως διαπλεκόμενα;

Ο «Μπαιρακτάρης» από πρόσκαιρος λεονταρισμός γίνεται κάθε μέρα που περνά το φάντασμα που κυνηγά τον Πρωθυπουργό. Γιατί η πρακτική του αλλά δηλοί. Δεν μένει στην ανάγκη κανόνων διαφάνειας, ελέγχου και καταπολέμησης της διαφθοράς από κοινού συνομολογημένους που κατοχυρώνουν τη δημοκρατία στην αγορά. Τους αρνείται. Και από το άλλο χέρι συμβιβάζεται , διευθετεί συμφέροντα, ξαναμοιράζει την πίττα. Μέσα στο αδιαφανές σελοφάν που τιτλοφορείται «σεμνότητα, ταπεινότητα, νέα ηθική».

Στις δημοσκοπήσεις καταγράφεται μια «ηολή» εικόνα του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά στις πολιτικές θέσεις. Είναι συλλογική αδυναμία ή της ηγεσίας κυρίως;

Σε μια δύσκολη εποχή, μετά από μια αποδοκιμασία και ήττα, με το προοδευτικό κίνημα στην Ευρώπη να αναζητά την ταυτότητα και τη στρατηγική του, με ραγδαίες αλλαγές παντού, το να έχεις την απαίτηση να ανασύρεις από το συρτάρι οριστικές προτάσεις και θέσεις είναι ουτοπία. Ωστόσο η σαφής οριοθέτηση του εναλλακτικού δρόμου, από την άλλη μεριά, είναι αδήριττη ανάγκη και μάλιστα γρήγορα. Ανοίξαμε ένα δρόμο τον τελευταίο καιρό. Πάντως , όπως λέει και το σχετικό σλόγκαν του Αννιβα « Η θα βρούμε το δρόμο ή θα τον δημιουργήσουμε» Και γρήγορα μάλιστα.

Ορισμένοι σύντροφοί σας λένε ότι κάποιοι συνάδελφοι σας πάσχουν από «κυβερνητισμό» και πιέζουν το ΠΑΣΟΚ για την υιοθέτηση αναλυτικών θέσεων σε όλα τα θέματα, με αποτέλεσμα να κάνει προβλήματά του, τα προβλήματα της κυβέρνησης. Οι εγκαλούμενοι για «κυβερνητισμό» απαντούν ότι το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα εξουσίας πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του ακόμα και με πολιτικό κόστος, αν θέλει να είναι αξιόπιστο;

Είναι αλήθεια ότι χάσαμε χρόνο αναζητώντας το είδος της αντιπολίτευσης αν θα περιοριζόταν σε μια παραδοσιακή αντιδεξιά πρακτική ή και σε προβολή προγραμματικής πρότασης. Δεν έχει κανείς την απαίτησηνα εμφανίσει το ΠΑΣΟΚ ολοκληρωμένο και αναλυτικό πρόγραμμα που μάλιστα φιλοδοξεί να το διαμορφώσει μαζί με τις κοινωνικές δυνάμεις. Εχει, όμως, την απαίτηση να αναλάβει τις ευθύνες του να προτείνει μια στρατηγική, μια κατευθυντύρια γραμμή, ένα σύνολο επιλογών και προτεραιοτήτων σε κάθε μεγάλο τομέα για να ξέρει ο λαός που πάμε. Οσο για τον «κυβερνητισμό» δεν είναι τόσο θέμα διατύπωσης θέσεων όσο νοοτροπίας και πρακτικής. Οσο γρηγορότερα ξεγύγουμε οριστικά από αυτόν τόσο πιο εύκολα ξανακερδίζουμε την τραυματισμένη μας αξιοπιστία. Γιατί, δυστυχώς, στην πολύχρονη διακυβέρνηση ή «καρέκλα» στο ΠΑΣΟΚ κατάντησε συνώνυμο προσωπικής δύναμης, σύμβολο εξουσίας και λάβαρο ιδιοχρησίας.

Από την προσωπική σας αξιοποίηση στην αντιπολιτευτική διαδικασία είστε ικανοποιημένος; Προσφέρετε αυτό που θεωρείτε ότι μπορείτε να προσφέρετε;

Ολοι μας έχουμε άπλετο χώρο και δυνατότητα συμμετοχής. Και κυρίως από τον καθένα μας εξαρτάται. Αλλος είναι βιαστικός, άλλος έχει άγχος, άλλος αναζητά ζωτικό χώρο, άλλος κοντοστέκεται, άλλος διεκδικεί. Το χώρο, τη δυνατότητα, το δικαίωμα το δίνει ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου από την ιδιοσυστασία και την δημοκρατική του φυσιογνωμία. Το στοίχημα είναι στο κατά πόσο η συλλογική ανάγκη υποτάσσει την προσωπική επιδίωξη. Εξ άλλου το έχω ξαναπεί στην πολιτική επιβιώνουν οι μαραθωνοδρόμοι. Το ΠΑΣΟΚ να βρει το δρόμο του έχει σημασία. Και εκεί κρινόμαστε όλοι. Από το απλό μέλος μέχρι και τον Πρόεδρο του Κινήματος.