ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ «REX».

Ομολογώ ότι έχω μείνει κατάπληκτος κυριολεκτικά.
Σήμερα στέλνουμε το μήνυμα ότι αυτό το κίνημα θα ξαναδώσει μια μεγάλη άνοιξη στην πατρίδα μας. Ότι αυτό το κίνημα θα δώσει ξανά τη λύση όπως την έδωσε το 1974 με την ίδρυσή του. Όπως την έδωσε το 1981 με τον άνεμο της μεγάλης αλλαγής. Όπως την έδωσε το 1993 με την προσπάθεια που έκανε για να βάλει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ΟΝΕ.  Και τώρα και πάλι μπροστά που η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει κυβέρνηση και κυβερνήτη, το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμάζονται να πάρουν το τιμόνι της χώρας. Να το πάρουν στα στιβαρά τους χέρια. Να το πάρουν οι άνθρωποι που έχουν αξίες, που έχουν αρχές. Να το πάρει η παράταξη που έχει προσφέρει σε αυτό τον τόπο ό,τι καλύτερο γέννησε από το 1974 και μετά.

Να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της ευημερίας του λαού, οι μαχητές της αλλαγής, αυτοί που πιστεύουν στην πατρίδα και στην προκοπή της, αυτοί που πιστεύουν στο λαό και στην ευημερία του, αυτοί που πιστεύουν στις αρχές και τις ιδέες μιας προοδευτικής μεγάλης δημοκρατικής πατρίδας. 
Να το πάρουν οι άνθρωποι που έβαζαν πάντα τον πατριωτισμό πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον. Να το πάρουν οι άνθρωποι που έβαζαν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση στο όραμα της ευρωπαϊκής αμφικτιονίας. Να το πάρουν οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν οικουμενική ιδεολογία, που πιστεύουν στον άνθρωπο, που πιστεύουν στο λαό μας, που πιστεύουν στις αστείρευτες δυνάμεις του, ότι του αξίζει μια καλύτερη Ελλάδα. Του αξίζει μια καλύτερη τύχη. Του αξίζει μια καλύτερη ζωή.
Φίλες και φίλοι, στις 4 Οκτωβρίου στην πιο κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα, ο τόπος αλλάζει κυβέρνηση και κυβερνήτη. Το απαιτούν οι καιροί. Είναι το χρέος μας αυτό που βγαίνει απ’ τη συνείδησή μας. Είναι η πίστη μας αυτή που βγαίνει από την προσφορά μας. 
Ο Γιώργος Παπανδρέου και όλοι μαζί μπορούμε να γυρίσουμε τη σελίδα της ιστορίας. Να βγάλουμε τη χώρα μας απ’ την ανυποληψία και τα αδιέξοδα και τη ζωή μας απ’ την ανασφάλεια. Θέλουμε και οραματιζόμαστε να πάρουν ξανά η Ελλάδα και οι Έλληνες το δρόμο της ανάπτυξης και της ευημερίας, μετά από μια πεντάχρονη, εξάχρονη καταχνιά και παρακμή.

Εμείς ξέρουμε τον τρόπο. Και το 1993 παραλάβαμε άδεια ταμεία, γιατί μας ρωτάνε που θα βρούμε τα λεφτά. Και το 1993 παραλάβαμε παγωμένους μισθούς και συντάξεις στο όνομα της κοροϊδίας του 0 + 0 = 14% του κ. Μητσοτάκη. Και το 1993 παραλάβαμε μια χώρα που δεν είχε πρόγραμμα ανάπτυξης, όταν δύο φορές η Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικά απόρριψε το πρόγραμμα σύγκλισης που έφερε ο τότε Πρωθυπουργός.

Και το 1993 ξεπουλιόταν ο εθνικός πλούτος με τον ΟΤΕ και τις μεγάλες αντιπαραθέσεις εκείνης της εποχής. Και όλα αυτά ενώ υπήρχαν και πίστευαν ότι εμείς δεν μπορούμε. Τα καταφέραμε, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι για τα δύσκολα. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι για να ξαναφέρει τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα.
Νομίζανε ότι μέχρι πριν λίγο καιρό θα πηγαίναμε σε αυτές τις εκλογές με την ισοπέδωση των διαφορών. Τι είναι το ΠΑΣΟΚ; Τι είναι η Νέα Δημοκρατία; Τα ίδια πράγματα. Πόσοι είναι πιο κλέφτες; Πιο κλέφτες του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας; Πόσοι είναι πιο ευάλωτοι του ίδιου του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας; 
Αυτά όλα έχουν πάει περίπατο. Έχουν πάει περίπατο γιατί εμείς με πείσμα από την περσινή ΔΕΘ όταν για πρώτη φορά ο σημερινός και απερχόμενος Πρωθυπουργός εμφανίστηκε γυμνός απέναντι στο λαό, με την ανάλγητη βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική του. 
Ο Γιώργος Παπανδρέου έβαζε τα αγκωνάρια για το νέο δρόμο και έλεγε από εδώ θα προχωρήσουμε, έφτιαχνε τον οδικό χάρτη της χώρας. 
Όλη τη χρονιά προσπάθησαν να μας πείσουν ότι δεν τρέχει τίποτα, όλα είναι αριθμοί, είναι χρέος, είναι δάνεια, είναι μακροοικονομικά μεγέθη, είναι ανεργίες, είναι όλα αυτά και όλα αυτά δεν αντιμετωπίζονται παρά μονάχα αν παραδοθούμε στην αγορά και στο μεγάλο κεφάλαιο. Και ότι, τι θα μπορεί να κάνει παραπάνω το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία στη διαχείριση του συστήματος και του κατεστημένου; Απόδειξη, δεν έχει πρόγραμμα, δεν έχει θέσεις.
Και εμείς με συστηματική δουλειά ήρθαμε στη φετινή ΔΕΘ και ο κ. Καραμανλής εξακολουθούσε και σε αυτή την έκθεση να επιμένει να κάνει αντιπολίτευση όχι στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ του 2004. πάει τη χώρα σε εκλογές λέει για να κυνηγήσει τη φοροδιαφυγή. Πάει τη χώρα σε εκλογές λέει για να νοικοκυρέψει το κράτος. Πάει τη χώρα σε εκλογές λέει για να κάνει μεταρρυθμίσεις.
Αυτό έλεγε το 2004. Σαν να μην πέρασαν 6 χρόνια. Σαν να μην υπήρξε ποτέ Πρωθυπουργός της χώρας. Και θέλει στην ίδια πολιτική, αυτή που οδήγησε στην παρακμή, αυτή που οδήγησε στον ασταμάτητο κατήφορο την Ελλάδα, στην ίδια πολιτική θέλει να οδηγήσει και αν θα τον ψηφίσει ο λαός την πατρίδα μας. 
Και έρχεται μετά από μια βδομάδα στη Θεσσαλονίκη ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και μιλάει για μια συγκροτημένη πολιτική που ξεκινάει τη Δευτέρα στις 5 Οκτωβρίου και αλλάζει τα πάντα στην Ελλάδα, αλλάζει την πορεία του τόπου. 
Πρότεινε ένα δρόμο για να βγούμε απ’ την κρίση. Πρότεινε ένα δρόμο για την επανεκκίνηση της χώρας. Πρότεινε ένα πρόγραμμα που στις πρώτες 100 μέρες θα δρομολογήσει τις πρώτες εξελίξεις. Και βγήκαν όλοι να πουν ότι αυτό το πρόγραμμα, μπα λέει, δεν το κοστολογήσατε, δεν έχετε που θα βρείτε τα λεφτά, είναι ένα πρόγραμμα που δεν υπάρχει, λαϊκίζετε, δεν κάνετε τίποτα, λένε οι δεξιοί.
Και λένε και οι αριστεροί – σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά – μπα λέει, αυτό είναι ένα πρόγραμμα λιτότητας, το ίδιο με τη Νέα Δημοκρατία. Ρωτήσανε το λαό και ο λαός απάντησε σε τεράστια πλειοψηφία ότι αποτελεί μια προοδευτική καινούργια πρόταση που θέλει να τη στηρίξει. Αυτή η ημέρα της Θεσσαλονίκης κλείδωσε την αυτοδυναμία της παράταξής μας. Κλείδωσε τη μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ, όταν ακόμα και το 62% του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ θεωρεί προοδευτική την πρόταση που κατέθεσε ο Γιώργος Παπανδρέου. 
Τι είπε ο Γιώργος Παπανδρέου; Ότι απ’ τη Δευτέρα το πρωί θα εξυπηρετήσουμε αμέσως τέσσερις πολύ μεγάλους στόχους. Θα στηρίξουμε τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Θα ενισχύσουμε την οικονομική δραστηριότητα και θα τονώσουμε την αγορά. Θα προστατέψουμε και θα ενισχύσουμε την απασχόληση και θα στηρίξουμε τους ανέργους.
Θα νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά, θα καταπολεμήσουμε τη σπατάλη, θα ενισχύσουμε τα φορολογικά έσοδα. Και παρουσίασε πέντε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, πέντε νομοσχέδια, τα οποία θα είναι τα πρώτα που θα ψηφίσει εντός του 2009 και τους πρώτους μήνες, στις 100 μέρες δηλαδή του 2010 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Λέει ο κ. Καραμανλής, για δάνεια, χρέη και φόρους. Όποιος λέει ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, ψηφίζει για να γεμίσει τη χώρα δάνεια, χρέη και τους πολίτες φόρους. Ποιος μιλά. Αυτός που δανείστηκε όλο το 2009 και προεξόφλησε και 20 δις από το 2010 για το δανεισμό καταχρεώνοντας τη χώρα; Ποιος μιλά για χρέη; Αυτός που το παρέλαβε και πρόσθεσε 100 δις ευρώ στα πέντε χρόνια που κυβερνά στο χρέος, με αποτέλεσμα να ξαναμπεί η Ελλάδα στην επιτήρηση και στην ανυποληψία;
Ποιος μιλά για φόρους; Αυτός που τους τελευταίους 20 μήνες έκανε 40 νομοθετικές ρυθμίσεις φορομπηχτικές με κεφαλικές εισφορές, με χτύπημα των αδύνατων, για να πάνε τα χρήματα ξανά στην τσέπη των τραπεζών και των φτωχών; 
Ποιος μιλά για δάνεια, χρέη και φόρους; Αυτός που λέει ότι δεν έχουμε λεφτά να κάνουμε τίποτα και γι’ αυτό πρέπει να σφίξετε εσείς το ζωνάρι; Που αρνήθηκε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση των φαρμάκων που 800 εκατ. ευρώ θα εξοικονομούσε κάθε χρόνο στο ελληνικό δημόσιο; 
Που μετέφερε 1 δις ευρώ απ’ τις τσέπες των ασθενέστερων κατευθείαν με χαριστικές ρυθμίσεις στην τσέπη της πλουτοκρατίας; Αυτός που ενώ χρειαζόμαστε 3 δις και αυτός τα μοιράζει εύκολα στο μεγάλο κεφάλαιο, μας λέει εμάς που είμαστε ένα κόμμα του λαού, πού θα βρούμε αυτά τα λεφτά που αποτελούν τον πλούτο του, το μόχθο του, τη δουλειά του;
Λεφτά υπάρχουν, απλά τα κλέβουν λίγοι. Λεφτά υπάρχουν πολλά γιατί ο λαός αυτός πασχίζει και είναι προοδευτικός. Απλά πάνε σε υπερκέρδη στις τράπεζες. Λεφτά υπάρχουν πολλά αλλά πάνε στην παραοικονομία, στον παρασιτισμό, στα ρεγάλα, στις χαριστικές προμήθειες, πηγαίνουν στις χαριστικές ρυθμίσεις, πηγαίνουν μέσα από ιδιωτικοποιήσεις στις τσέπες ανώνυμων ξένων εταιρειών. Πηγαίνουν στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Ξεπουλάει μόνο ό,τι κέρδιζε ο δημόσιος φορέας. Μόνο τις επιχειρήσεις που ήταν επωφελείς για το δημόσιο πουλάει ο κ. Καραμανλής, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ και αύριο το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Άρα, τι πάει να κρύψει ο αμετανόητος σημερινός Πρωθυπουργός; Πάει να κρύψει τη βαθιά ταξική του πολιτική. 
Πάει να κρύψει τον βαθύτατα νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της. Πάει να κρύψει την απόλυτη υποταγή στα μεγάλα συμφέροντα. Μας είπε ότι είναι για τα δύσκολα. Και εγώ ρωτώ, όταν ανέλαβε την κυβέρνηση σε ένα σουβλατζίδικο είπε ότι θα πολεμήσει τη διαπλοκή και σήκωσε τη σημαία. Πέρασαν 5,5 χρόνια και πού φτάσαμε; Αυτός που τον έκανε Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, ο πιο στενός συνεργάτης του, λέει ότι δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια κατοικοεδρεύουν στου Μαξίμου και στη Ρηγίλλης οι εκλεκτοί της διαπλοκής. 
Αυτή είναι η διαφάνεια, αυτά είναι τα καθαρά χέρια, αυτά είναι όσα υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής για την κυβέρνηση της σεμνότητας και της ταπεινότητας. 
Και έρχεται από «αριστερά» να μας γίνει μια κριτική, ότι η πρότασή μας αυτή των 100 ημερών, λες και μιλάμε για το σύνολο του προγράμματός μας, είναι ταυτισμένη με τη Νέα Δημοκρατία και με την μακρόχρονη λιτότητα. Και τους απαντάμε, ρωτήστε τη βάση σας. Τους απαντάμε γιατί μας λένε, ξέρετε λέει, αφού είπατε ότι θα δώσετε εσείς αυξήσεις πάνω απ’ τον πληθωρισμό και ο πληθωρισμός είναι 1%, τι θα δώσετε, 1,5, 2%, τίποτα, ψιχία. Είναι σα να παγώνετε τους μισθούς.
Ξέχασαν να μας πουν για το Έκτακτο Επίδομα Αλληλεγγύης από την πρώτη στιγμή, για το πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο που τα νοικοκυριά θα ελαφρύνουν το εισόδημά τους. Ξέχασαν να μας πουν για τη λύση του προβλήματος των δανειοληπτών. 
Ξέχασαν να μας πουν για την αλλαγή του ΤΕΙΡΕΣΙΑ που θα σώσει χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που σήμερα στενάζουν κάτω από τη δαμόκλεια σπάθη του. Ξέχασαν να μας πουν για όλα αυτά που συνιστούν από την πρώτη στιγμή μια μεγάλη αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου.
Ξέρετε, όταν λέμε ότι θα δώσουμε 1 δισεκατομμύριο τον πρώτο χρόνο στην παιδεία σημαίνει αναδιανομή, είναι κοινωνικό κράτος, πάει στους πολλούς, οι πολλοί στέλνουν τα παιδιά τους στα σχολεία. 
Όταν λέμε ότι θα αυξήσουμε τις κοινωνικές δαπάνες στην υγεία από την αρχή, σημαίνει ότι όλα αυτά πάνε στην περίθαλψη των πολλών, όχι αυτών που διαλέγουν τα πολυτελείας ιδιωτικά κέντρα υγείας. 
Αυτή η αναδιανομή του κοινωνικού μισθού, που έλεγε ο αείμνηστος Αντρέας Παπανδρέου, αυτός ο κοινωνικός μισθός παράλληλα με την εισοδηματική πολιτική, παράλληλα με την ελάφρυνση των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων, θα δώσει τη δύναμη σε αυτό το λαό να ξαναδουλέψει. 
Και επιπλέον υποσχεθήκαμε και δεσμευτήκαμε ότι από το 2010 4% θα αυξηθούν οι επενδύσεις από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και θα ξεπαγώσουν τα ταμεία που είναι κλεισμένα τα χρήματα του ΕΣΠΑ του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, από το οποίο δεν απορροφήθηκε σχεδόν ούτε ένα ευρώ τα πρώτα τρία χρόνια της εφαρμογής του. 
Αυτή είναι η αλήθεια, οι πολίτες όμως ξέρουν, κρίνουν, συγκρίνουν και αποφασίζουν και λένε «και πάλι ΠΑΣΟΚ στις 4 Οκτωβρίου». Εμείς όμως πρέπει να λογαριάσουμε πως προχωρούμε, δεν εξαντλείται το πρόγραμμά μας στις 100 πρώτες μέρες, έχουμε και θα κάνουμε μεγάλες ανατροπές, μεγάλες δημοκρατικές ανατροπές, ειρηνικές επαναστάσεις, πραγματικές μεταρρυθμίσεις και όχι τις ψευδομεταρρυθμίσεις του κ. Καραμανλή.
Πρώτα απ΄ όλα στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο με την πράσινη ανάπτυξη που θα δώσει τη δυνατότητα σε ένα συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, να γίνει πιο μεγάλη η παραγωγική της δύναμη, με τη νέα σχέση κράτους και αγοράς, με κανόνες για όλους προς όλες τις κατευθύνσεις, που δε θα τρώει το μεγάλο ψάρι το μικρό, που δε θα συλλαμβάνεται αυτός που χρωστάει κάποια ευρώ και να προσωποκρατείται και ο μεγαλοκεφαλαιούχος που χρωστάει τις εισφορές του στα ασφαλιστικά ταμεία θα μένει ανέγγιχτος και θα χαίρεται τα υπερκέρδη του. 
Νέο αναπτυξιακό πρότυπο, όπου πάνω απ΄ όλα θα διασφαλίζεται η κοινωνική ανταποδοτικότητα των πόρων, για να μην πηγαίνει κανένα ευρώ χαμένο, για να μην πηγαίνουν τα χρήματα από τη δημόσια οικονομία στην παραπαιδεία και στην παραϋγεία, να μην πηγαίνουν στις τσέπες των επιτηδείων αλλά να επενδύονται με κοινωνική ανταπόδοση για το σύνολο του ελληνικού λαού του οποίου αποτελούν την περιουσία. 
Η επόμενη μέρα θα ξεκινήσει με ένα νέο αναπτυξιακό νόμο που θα συνδέσει κάθε επένδυση με τις νέες θέσεις εργασίας, με την πράσινη ανάπτυξη και θα κινητροδοτήσει την παραγωγική δύναμη των Ελλήνων, πάνω στο μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας. 
Δεύτερη μεγάλη ανατροπή, δεύτερη μεγάλη αλλαγή στην κατανομή του πλούτου, κοινωνική δικαιοσύνη και αναδιανομή του πλούτου. Δεν είπα επίτηδες στην αρχή τη μεγάλη φορολογική επανάσταση που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ, γιατί πολλά ακούγονται και γι΄ αυτήν. 
Θέλω να είμαι σαφής, κοροϊδεύουν το λαό, του λένε ψέματα όσοι λένε ότι “το ΠΑΣΟΚ θέλει να τα βάλει όλα σε έναν συντελεστή”, όσοι λένε ότι “το ΠΑΣΟΚ θα βάλει καινούριους φόρους”.
Το ΠΑΣΟΚ λέει πολύ απλά πράγματα: Δεν μπορεί ο επιχειρηματίας ως πρόσωπο να φορολογείται εξαιτίας της επιχείρησής του με 25% και ο μισθωτός με 37%. Πρέπει να εξισωθεί η φορολογία του κεφαλαίου και της εργασίας. 
Εμείς να δώσουμε όση ενίσχυση θέλουν σε αυτούς που επενδύουν παραγωγικά στην επιχείρησή τους, που φτιάχνουν νέες θέσεις εργασίας για τα παιδιά μας, που προστατεύουν το περιβάλλον, που κάνουν εξαγωγές για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, που επενδύουν τον κεφαλαιουχικό εξοπλισμό τους.
Δεν είναι δυνατό όμως η επιχείρηση και τα κέρδη της να γίνονται πολυτελείς βίλες γιωτ και μεγάλη ζωή για τους ανθρώπους κι όταν έρχονται τα πραγματικά τεκμήρια να λένε “κάτω τα χέρια από τη φτωχολογιά των πλουσίων”, όταν ο λαός πένεται.
Τι λέμε λοιπόν εμείς; Εμείς λέμε όποιος κερδίζει για τον εαυτό του οτιδήποτε κερδίζει, οποιοδήποτε εισόδημα, από μισθούς, από συντάξεις, από κέρδη, από μερίσματα, από μεγάλη ακίνητη περιουσία, από οτιδήποτε παίρνει ως εισόδημα, μπαίνει σε ένα ενιαίο κορβανά και φορολογείται με βάση μια κλίμακα, που ξεκινάει με ένα πιο υψηλό από το σημερινό αφορολόγητο που η μεγάλη αναδιανομή γίνεται μέσα από τη φορολογική αυτή επανάσταση, που αμέσως στην επόμενη κλίμακα ελαφραίνει τους φόρους στα μικρά και μεσαία εισοδήματα μετά το αφορολόγητο που πληρώνανε μέχρι τώρα. 
Αλλά όσο ανεβαίνει την κλίμακα και κάποιοι κερδίζουν αυτά που κερδίζουν, θα πληρώσουν στον ελληνικό λαό το αντίτιμο αυτών των κερδών, διότι είναι αδικία να πληρώνει ο συνταξιούχος με το κόψιμο του ΕΚΑΣ και να μην πληρώνει αυτός που έχει offshore εταιρείες και παριστάνει τον Υπουργό της κυβέρνησης.
Άρα αυτή είναι η φορολογική κλίμακα η προοδευτική, γιατί σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο αν μπορεί να γίνει μια αναδιανομή του πλούτου μόνο μέσα από μια μεγάλη φορολογική επανάσταση μπορεί να γίνει. Αυτό το μέτρο που θα πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου θυμίζει το κλείσιμο της ψαλίδας του Αντρέα Παπανδρέου το 1981-1982. 
Τρίτη μεγάλη ανατροπή στο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, στην επένδυση στον άνθρωπο. Με μεγάλους πυλώνες του ελληνισμού την παιδεία και τον πολιτισμό, η κοινωνία της γνώσης είναι το μεγάλο στοίχημα για τα επόμενα χρόνια, γιατί το ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας που βγαίνει στο εξωτερικό και γίνεται περιζήτητο για το μυαλό του, τη γνώση του και την ικανότητά του, εδώ σε αυτή τη χώρα μένει αναξιοποίητο ως κεφάλαιο. 
Η παιδεία μας θα πρέπει να παράγει επιτέλους ανταγωνιστικά πτυχία μέσα από ανοιχτά σχολειά, που μπορούν να δώσουν στον ελληνικό λαό τη δυνατότητα και της δημοκρατικής του ολοκλήρωσης, αλλά παράλληλα της τεχνοκρατικής και της γνωστικής του ικανότητας να παράξει καλύτερα προϊόντα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ποιότητα παντού και το ανθρώπινο δυναμικό να μην κερδίζει από τη σύγχρονη γνώση για να παράξει αυτή την ποιότητα και να οδηγήσει τη χώρα σε υψηλή ανταγωνιστικότητα.
Και βέβαια η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με το ανοιχτό σχολείο, με το ανταγωνιστικό πτυχίο και με εθνικό πρεσβευτή τους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς που μένουν στο περιθώριο της ιστορίας, τους μεγάλους ταγούς της τέχνης, αυτούς τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, που είναι αυτοί οι μεγάλοι πρεσβευτές του έθνους μας σε όλον τον κόσμο, να ξανακάνουμε το Υπουργείο Πολιτισμού δεύτερο Υπουργείο Εξωτερικών.
Γιατί αυτή η Ελλάδα αυτή η χώρα δεν προσφέρει μονάχα την ομορφιά της και τα νησιά της, προσφέρει πάνω απ΄ όλα την ιστορία της, τη διαδρομή της, τις ιδέες της, τον ταξιδευτή λαό της, αυτόν που πάντα δημιουργεί σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης. 
Τέταρτη μεγάλη ανατροπή, το κοινωνικό κράτος. Το σύνθημά μας είναι ένα: Να φτάσουμε κάποια στιγμή μέσα στην τετραετία κανένας άνεργος, κανένας ανασφάλιστος, κανένας κάτω από το όριο της φτώχιας. Τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουμε πρώτα απ΄ όλα είναι το νέο ΕΣΥ, το εθνικό σύστημα υγείας με μια ριζική αλλαγή, που θα δώσει τη θέση του σε ένα σύστημα σαν συνέχεια του προηγούμενου, αλλά και μια μεγάλη τομή με τα συμφέροντα. 
Τέρμα οι διαπραγματεύσεις και οι συμβιβασμοί, δεν μπορούν τα νοσοκομεία να είναι χτισμένα και να μην έχουν νοσηλευτικό προσωπικό, δεν μπορεί τα νοσοκομεία να έχουν υποδομές και να μην υποδέχονται τον Έλληνα ασθενή, δεν μπορούν σε όλους τους τόπους σε όλους τους Δήμους να υπάρχουν τεράστιες ιατρικές και νοσηλευτικές δυνάμεις και να είναι σκόρπιες από δω κι από κει, αντί να προσφέρουν την υπηρεσία τους στον απλό πολίτη.
Και βέβαια η ασφαλιστική μεταρρύθμιση με τη βασική σύνταξη για όλους, χωρίς αύξηση των ορίων ηλικίας που δεν είναι το μεγάλο πρόβλημα, που θα μπορέσει να δώσει κάποια στιγμή να μην πηγαίνει χαμένη καμιά εισφορά του εργαζόμενου, να χρειάζεται όταν θα φτάνει στα συντάξιμα χρόνια να παίρνει ακριβώς όλα όσα έχει βάλει ότι του αναλογεί, είναι 10 ευρώ, είναι 50 ευρώ.
Γιατί αυτό το ασφαλιστικό σύστημα μπορεί να κρατηθεί και να γίνει βιώσιμο εάν πραγματικά το κράτος αλλά και οι εργοδότες πληρώνουν τις εισφορές που τους αναλογούν στην τριμερή χρηματοδότηση και μπορεί αυτό να γίνει αν έχει την πολιτική βούληση μια πραγματικά προοδευτική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Και βέβαια η θωράκιση της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων. Όλοι ζείτε και ζούμε τη ζούγκλα του ιδιωτικού τομέα, την υπερεργασία, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, τα μπλοκάκια, την ανεπίδοτη εργασία, τις πλαστές υπερωρίες από τη μια και την έλλειψη οποιασδήποτε εισοδηματικής ενίσχυσης μετά από 10ωρη και 12ωρη εργασία σε διάφορους χώρους του ιδιωτικού τομέα. 
Πρέπει εδώ να μπει τάξη, πρέπει το κράτος η πολιτεία να προστατεύσει τον εργαζόμενο, ο οποίος δεν μπορεί να προσφέρει και να γίνεται υπερεκμετάλλευση της εργατικής του δύναμης. Γι΄ αυτό από την πρώτη στιγμή οι νόμοι που έχουν σχέση με τη θωράκιση της εργασίας, την ασφαλιστική κοινωνική και των όρων εργασίας θωράκιση, θα είναι από τα πρώτα νομοσχέδια είπε ο Πρόεδρός μας στη Θεσσαλονίκη που θα πάρουν το δρόμο προς τη Βουλή των Ελλήνων, για να προστατέψουμε επιτέλους τους εργαζόμενους και να δώσουμε τη δυνατότητα να βρουν δουλειά οι άνεργοι. 
Πέμπτη μεγάλη ανατροπή το κράτος για τον πολίτη, με ριζική αναδόμηση του κράτους του παρασιτικού, του παραλυτικού, του κράτους του συναλλασσόμενου. Με ανθρώπινο δυναμικό που εξελίσσεται μέσα από διαφάνεια και αξιοκρατία και με μια ηλεκτρονική διακυβέρνηση που κάνει αυτή τη μεγάλη επανάσταση που ξεκινήσαμε μαζί με τα ΚΕΠ να τη φτάσει έτσι ώστε να μη χρειάζεται ο πολίτης να πληρώνει σε κανένα επίπεδο τη Διοίκηση για να κάνει τη δουλειά του, αλλά να έρχονται στο σπίτι του οι αποφάσεις της Διοίκησης στον κατάλληλο χρόνο με τον κατάλληλο τρόπο. 
Γι΄ αυτό η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, που συνεχώς επαναλαμβάνουμε, είναι το μεγάλο μέσο για να γίνει το κράτος, κράτος ποιότητας, αποτελεσματικότητας, ένα κράτος υπέρ των πολιτών. 
Έκτη μεγάλη ανατροπή η ανασυγκρότηση της Δημοκρατίας, η ανασύνταξη της πολιτείας, η αποκέντρωση της διακυβέρνησης. Εμένα με ενθουσιάζει ακόμα και σήμερα κι ας με θεωρείτε παραδοσιακό, ένα σύνθημα γιατί ξέρω ότι απ΄ αυτό χάσαμε τις εκλογές το 2004. 
Λέγαμε το 1981 «με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση ο λαός στην εξουσία», θα κριθούμε εάν με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση στις 5 Οκτωβρίου έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία μετά από τόσα χρόνια που έμεινε στη γωνία, να τον έχουν περιφρονημένο αυτοί που χειρίζονται τις κρατικές υποθέσεις.
Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή, μια ριζική ανασυγκρότηση της Δημοκρατίας, με επιτελική κυβέρνηση που ήδη ο Πρόεδρός μας αρχίζει να την αναλύει στις συνεντεύξεις του, με περιφερειακή αυτοδιοίκηση που θα ψηφίσουμε στις εκλογές του Οκτωβρίου.
Και με μια συστηματική δουλειά για έναν νέο Καποδίστρια, έτσι ώστε αλλάζοντας τη δομή του προϋπολογισμού, να πάνε οι πόροι οι αναγκαίοι στην αυτοδιοίκηση, για να αναλάβουν οι τοπικοί φορείς την τοπική και την περιφερειακή ανάπτυξη, για να πάνε οι αποφάσεις κάτω εκεί που ελέγχονται από τον ίδιο το λαό και όχι από τα κλειστά γραφεία των Υπουργείων και την αλλαγή των κωδικών που επιτρέπουν σε κάθε Υπουργό να μεταφέρει χρήματα από τον έναν στον άλλο. 
Και η τελευταία μεγάλη αλλαγή αφορά το πολιτικό σύστημα της χώρας. Όλοι ζήσαμε αυτόν τον καιρό την επώδυνη για την πολιτική και τους Πολιτικούς διαδικασία που αφορά τα σκάνδαλα και όλα αυτά. Εμείς που ήμασταν πάντα και είμαστε υπέρ του να βγουν όλα στο φως αυτό που από την πρώτη μέρα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζήτησε από τον Καραμανλή κι αυτός το αρνείται επί 5,5 χρόνια, αφού αυτά πάνε στο φως πρέπει τα πολιτικά κόμματα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. 
Δεν μπορεί να διασύρονται όλοι οι Πολιτικοί και να διασύρεται η πολιτική. Δεν μπορεί να διασύρονται οι πάντες ότι όλοι κλέβουν, όλοι ήρθαν για να κάνουν την πολιτική επάγγελμα, όλοι ήρθαν για να πλουτίσουν στην πολιτική. Η πολιτική είναι ζωογόνα δύναμη, η πολιτική είναι συλλογική επένδυση του λαού, η πολιτική είναι γνήσια αντιπροσώπευση λαϊκών συμφερόντων. Έτσι πρέπει να ξαναγίνει.
Γι΄ αυτό χρειάζεται μια μεγάλη τομή: Διαφάνεια παντού, νέο εκλογικό σύστημα, πόθεν έσχες σε Ανεξάρτητη Αρχή, κρατική χρηματοδότηση και απαγόρευση της ιδιωτικής χρηματοδότησης, εκτός από τις συνδρομές των μελών που γίνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών και βέβαια τις εκδηλώσεις που μπορεί ένα κόμμα να κάνει για την οικονομική του ενίσχυση.
Όλοι είμαστε υποκριτές όταν βγαίνουμε και μιλάμε γι΄ αυτά τα μεγάλα θέματα, κρύβοντας το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Σας το λέει ένας άνθρωπος που έζησε όλα αυτά τα χρόνια στην καρδιά των συστημάτων εξουσίας και τα ξέρει καλά. 
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, να πούμε όλοι μαζί «φτάνει ως εδώ» και να αποφασίσουμε έναν καινούριο εκλογικό νόμο που θα φέρει τον Βουλευτή δίπλα στον πολίτη με το επώνυμό του και το όνομά του και όχι στις αχανείς περιφέρειες της χώρας που χρειάζονταν εκατοντάδες εκατομμυρίων δραχμών παλιά για να βγει κάποιος Βουλευτής. 
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι συμβολή στην ποιότητα της Δημοκρατίας, το σπάσιμο των περιφερειών σε μονοεδρικές ή ολιγοεδρικές είναι συμβολή στην ποιότητα της Δημοκρατίας γιατί ενισχύεται η αντιπροσώπευση. Ο Βουλευτής της περιφέρειας είναι συμβολή στην ποιότητα της Δημοκρατίας γιατί το Κοινοβούλιο αναλαμβάνει τον έλεγχο και της περιφερειακής ανάπτυξης.
Είναι μια δομή δημοκρατική, που ξαναφέρνει την πολιτική μπροστά και το ΠΑΣΟΚ είναι προς τιμήν του και προς τιμήν του Προέδρου του που όλα αυτά που λέει για τη χρηματοδότηση των κομμάτων τα κάνει πράξη εδώ και πολύ καιρό, μέσα από τις διαδικασίες του κινήματός μας. Για πρώτη φορά τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ξέρουν που πάνε τα χρήματα που δίνουν και φτάνουν εκεί που πρέπει με διαφάνεια και με ουσιαστική αξιοποίηση.
Να λοιπόν οι θεσμοί διαφάνειας και δημοσιότητας, που την επόμενη μέρα θα γίνουν πράξη. Είπε ο Πρόεδρος ότι ο εκλογικός νόμος και όλα αυτά το σύνολο των τομών στη διαφάνεια θα γίνουν τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης. 
Και να σας πω και κάτι; Καλά κάνει και το λέει, γιατί εγώ έζησα το τέλος της προηγούμενης διακυβέρνησής μας όταν πρότεινα εκλογικό νόμο με σπάσιμο των μεγάλων Περιφερειών, όταν πρότεινα εκλογικό νόμο με Βουλευτή περιφέρειας και Βουλευτή στενής περιφέρειας, όταν πρότεινα εκλογικό νόμο με διπλή κάλπη κι αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν σε θέση τότε να το κάνει πράξη, όπως και άλλες θεσμικές μεταρρυθμίσεις. 
Και είμαι περήφανος και είμαι χαρούμενος γιατί από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ο Γιώργος Παπανδρέου μετά το 2004 σε αυτόν τον τομέα έμεινε προσηλωμένος από την αρχή μέχρι το τέλος και στο μυαλό του είναι η πρώτη τομή που πρέπει να γίνει στην αυριανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Φίλες και φίλοι, με συγχωρείτε που σας κούρασα, η επόμενη μέρα της νίκης του ΠΑΣΟΚ δε θα είναι εύκολη, δεν πρέπει να πάμε στο λαό με κομπασμό και αλαζονεία, δεν πρέπει να πάμε με τον μανδύα και τα κοστούμια της εξουσίας, δεν πρέπει να πάμε στο λαό ως καλαμοκαβαλάρηδες της νέας εξουσίας, δεν πρέπει να πάμε στο λαό που ξέρει καλά τη μεγάλη δυσκολία που περνά ο τόπος. 
Λένε αν θα έχει ανοχή. Προφανώς αν ήμασταν μία συνέχεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δε θα είχε καμιά ανοχή ούτε μια ώρα. Αν όμως από την πρώτη μέρα πνεύσει ο άνεμος της αλλαγής, αν από την πρώτη μέρα όλες οι αποφάσεις βγαίνουν στο διαδίκτυο, αν από την πρώτη μέρα η στελέχωση του κράτους γίνεται με διαφανείς και αξιοκρατικές δημόσιες επιλογές, αν από την πρώτη μέρα καταργηθούν οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί που ιδρύθηκαν μόνο για να πληρώνουν τα Διοικητικά τους Συμβούλια.
Αν από την πρώτη μέρα πέσουν οι μισθοί των μεγάλων ΔΕΚΟ που είναι πολλαπλάσιοι των μισθών του Προέδρου της Δημοκρατίας, αν από την πρώτη μέρα η πρακτική της κυβέρνησης απέναντι στους πολίτες δεν είναι πρακτική περιφρόνησης αλλά σεβασμού και αξιοπρέπειας για τον ανώνυμο Έλληνα, που είναι αυτός που αποτελεί την πηγή του πλούτου και τη δύναμη σε αυτή τη χώρα, τότε δεν έχουμε κανένα φόβο. 
Τότε η επόμενη μέρα θα είναι πραγματικά μία άλλη μέρα, μέρα Δημοκρατίας, μέρα δικαιοσύνης, μέρα διαφάνειας, μέρα αξιοκρατίας και ισοπολιτείας, μέρα που δε θα φορτώνει πια τα βάρη της κρίσης μόνο στους φτωχούς και τους αδύναμους, τους μη προνομιούχους. Μέρα που ο πλούτος που θα παράγει ο τόπος θα μοιράζεται πιο δίκαια, για να φτάσουμε σε μια δίκαιη κοινωνία, μέρα που θα είναι νέα αφετηρία για την πράσινη ανάπτυξη, για το κοινωνικό κράτος που θα σκορπίσει ευημερία για όλους και στον καθέναν ξεχωριστά. 
Όλοι μας και προπαντός αυτός ο τόπος έχουμε ανάγκη το οξυγόνο που δίνει στην πολιτική η δύναμη της αναγέννησης, η αύρα του ανθρωπισμού, η δυναμική της ανανέωσης και της αλλαγής, με νέα παιδιά που είναι ανάμεσά σας, μαζί με τους παλιούς αγωνιστές που είναι υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο της Αθήνας και με τα νέα παιδιά που είναι ανάμεσά σας έτοιμα να πάρουν τη δύναμη στα χέρια τους.
Συνδυάζοντας αυτό που έλεγε ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς «τη λαϊκή σοφία μαζί με τη γνώση, την πείρα με την ανανέωση», τη δύναμη της σύνθεσης από ένα κόμμα που πάντοτε πρόσφερε σε αυτή την πατρίδα. Το οξυγόνο που δίνει στον Πολιτικό η πίστη στις αξίες του, η προσήλωση στις προοδευτικές του καταβολές, η αυθεντικότητα στη διαδρομή του, η συναίσθηση του χρέους του απέναντι στη Δημοκρατία και τους πολίτες. 
Δε σας το κρύβω, σε αυτή την πορεία, εμείς οι Πολιτικοί, οι προοδευτικοί Πολιτικοί, συχνά συμβιβαζόμαστε. Ήταν πολύ δύσκολο να χωρέσουν τα θέλω μας, οι επιθυμίες μας, οι αξίες μας, τα όνειρά μας ή τα οράματά μας στα πρέπει. 
Ωστόσο, όλοι εμείς που φέραμε το κίνημα ως εδώ έτοιμο να ξαναπάρει την κυβέρνηση της χώρας, ουδέποτε κάναμε έκπτωση στις κοινές μας αξίες, ουδέποτε πουλήσαμε την ιδεολογία μας για να δώσουμε τη δυνατότητα στις κατεστημένες δομές και εξουσίες να διαλύσουν αυτή τη μεγάλη παράταξη. 
Σήμερα εγώ προσωπικά αντιστέκομαι δυναμικά στην ιδέα ότι η πολιτική ηττήθηκε οριστικά, ότι απέσβετο το λάλον ύδωρ. Αντιστέκομαι στην ιδέα ότι οι Πολιτικοί ασκούν επάγγελμα, ότι δημιουργούν λόμπι συμφερόντων για να τους αναδείξουν προσωπικά, ότι εξασκούνται σε τεχνικές διαχείρισης της εξουσίας ή ότι επιδίδονται μόνο σε επικοινωνιακά τεχνάσματα. 
Πιστεύω βαθιά στη συλλογική δύναμη της πολιτικής, πιστεύω βαθιά στη συλλογική προσφορά στο λαό και στον τόπο, πιστεύω βαθιά ότι ένα προοδευτικό κόμμα έχει κατά πρώτιστο λόγο στρατιώτες μάχιμους και κατά δεύτερο λόγο αξιωματούχους. Γι΄ αυτό και σε αυτές τις εκλογές νομίζω ότι ο λαός θα διακρίνει και θα κρίνει και θα ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ και γι΄ αυτό το λόγο, ότι έχει μέσα του τη δύναμη της αναγέννησης, τη δύναμη της ιδέας του ανθρωπισμού. 
Εμείς λοιπόν καθώς τώρα ο τόπος χρειάζεται μια νέα μεταπολίτευση, χρειάζεται μια πραγματική επανίδρυση της Δημοκρατίας, θα δώσουμε τη μάχη μας με το κεφάλι ψηλά. Σε αυτή την πορεία πιστεύω ότι ήμουνα πάντα ένας απλός στρατιώτης που πέρασα από τις κορυφαίες θέσεις του κινήματος, ποτέ η πράξη, η πρωτοβουλία μου, η πρότασή μου, δεν είχε μέσα της την υποκειμενική διάσταση. 
Θα παραμείνω λοιπόν ένας στρατιώτης της αλλαγής, με οδηγό τις αξίες μας, με οδηγό τις ιδέες μας, με αφετηρία τις ρίζες που γέννησαν αυτό το μεγάλο κίνημα και θα δώσουμε τη μάχη μαζί, αν κι εμένα μαζί με όλους τους συντρόφους μου με τιμήσετε με την εμπιστοσύνη σας, όχι αλληλοϋποβλέποντας τους συντρόφους μας, ούτε διεκδικώντας κάποιες καρέκλες με τις οποίες θα παντρευτούμε.
Αλλά, γιατί η προσφορά στο λαό και στον τόπο δεν πληρώνεται ούτε με χρήμα, ούτε με περιουσίες, πληρώνεται με το χαμόγελο το δικό σας απέναντι στον Πολιτικό, με τη συσπείρωση τη δική σας που έκλεισε την Πανεπιστημίου, με τους χιλιάδες κόσμου που ήρθαν απόψε εδώ να ακούσουν όχι εμένα αλλά το μήνυμα της μεγάλης αλλαγής που έρχεται στις 5 του Οκτώβρη. 
Γι΄ αυτό λοιπόν σε αυτό το δρόμο, το δρόμο της μάχης της συλλογικής προσπάθειας εγώ σας καλώ να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη, να δώσουμε τη μάχη για τα όνειρά μας, για τα παιδιά μας, για την ευημερία του λαού μας, για μια καλύτερη ζωή, για μια πατρίδα που γίνεται ξανά μέσα στον κόσμο σεβαστή και στην Ευρώπη πρωταγωνίστρια. 
Να δώσουμε τη μάχη για έναν κόσμο πιο ανθρώπινο, να δώσουμε τη μάχη για μια εποχή αναγέννησης και ανθρωπισμού, να δώσουμε τη μάχη για μια πραγματική Πολιτεία ανθρώπου, να δώσουμε τη μάχη γι΄ αυτή την πατρίδα, γι΄ αυτό το λαό, που αξίζει να ζήσουν και να ζήσουν καλύτερα. 
Εμπρός λοιπόν στον αγώνα, στη νίκη, για τη μεγάλη αλλαγή, στον αγώνα για τη μεγάλη υπέρβαση για τη νέα μεταπολίτευση. Εμείς θα είμαστε εδώ και μετά από είκοσι χρόνια να δίνουμε τις μάχες μας όπως ξέρουμε, για τα συμφέροντα του λαού και του τόπου. Εμπρός λοιπόν, καλό αγώνα, καλή νίκη!