”ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ!” – Άρθρο στο protothema.gr

Η κινητικότητα στο χώρο έχει δημιουργήσει προσδοκίες στον κόσμο της παράταξης. Είναι η κατάλληλη στιγμή, τώρα που οι μύθοι του ΣΥΡΙΖΑ καταρρέουν ο ένας μετά τον άλλο, να ανασυγκροτηθούμε όχι προς χάρη του χώρου αλλά προς χάρη της χώρας. Το εγχείρημα δεν έχει προηγούμενο. Είναι η πρώτη φορά που δυο κοινοβουλευτικά κόμματα συμπράττουν για να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας. Και παράλληλα ο κατακερματισμένος και χειμαζόμενος χώρος της κεντροαριστεράς να βρίσκει επιτέλους προοπτική ενοποίησης και ανασύνθεσης.

Με σεβασμό και προσήλωση στις διαχρονικές αξίες και την ιστορική διαδρομή της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης έχουμε χρέος οι αποφάσεις και τα βήματα της ανασυγκρότησης να καθορίζονται με βάση τα αιτήματα των καιρών και τις ανάγκες της χώρας και όχι με βάση το χθες και τα άλλα κόμματα. Στο διαχρονικό μας στόχο η χώρα και ο λαός να ευημερήσουν ξανά και οι επόμενες γενιές να ζήσουν καλύτερα από τις προηγούμενες.

Μέχρι τώρα πολύ συζήτηση έγινε και γίνεται για τα οργανωτικά ζητήματα, τον τρόπο ψηφοφορίας, τις διαδικασίες εκλογής. Καιρός είναι να παρθούν επιτέλους οι αποφάσεις και να αλλάξει η ατζέντα. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες είναι έτοιμοι να προσέλθουν στην κάλπη και πρέπει να γνωρίζουν τι έχει να πει στον καθένα απ’ αυτούς κάθε επίδοξος ηγέτης της παράταξης.

Να θυμηθούμε ότι το εγχείρημα δεν γίνεται σε λευκό χαρτί. Υπάρχουν επεξεργασίες, πορίσματα επιτροπών, αποφάσεις συνδιασκέψεων και συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, πρώτη διαμόρφωση του «Σχεδίου Ελλάδα». Θέσεις απέναντι στις οποίες δεν έχουν αρθρώσει αντίλογο επί της ουσίας απορριπτικό πρόσωπα ή κινήσεις του χώρου. Ωστόσο υπάρχουν θέματα σε κάθε επίπεδο πάνω στα οποία το μέλος του νέου φορέα θα ήθελε να ακούσει δια ζώσης τι λέει αυτός που ζητά τη ψήφο του. Να πάρει θέση.

Δεν γνωρίζω τι πρόκειται να γίνει τελικά με τις περιοδείες, τις εμφανίσεις, τις εκδηλώσεις και τα debates των υποψηφίων που ασφαλώς θα σαρώσουν τη χώρα τις επόμενες ημέρες για να καλέσουν τους πολίτες στην κάλπη. Εκείνο, όμως, που πιστεύω ότι είναι απαραίτητο είναι να οργανωθεί οπωσδήποτε μια κοινή παρουσία σε ανοιχτή ακρόαση και σε εθνικό δίκτυο. Εκεί ο καθένας για λίγα λεπτά θα καταθέσει τις απόψεις του πάνω στα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την προοπτική της παράταξης. Να διατυπώσει καθαρά και επιγραμματικά τις προτάσεις του συγκεκριμένα για :

– την ιδεολογικό-πολιτική οριοθέτηση, το εύρος, το στίγμα, την κοινωνική αναφορά της παράταξης

– την πολιτική των συμμαχιών σε σχέση πάντα με την αυτόνομη στρατηγική του φορέα

– τη μορφή και την προοπτική του ενιαίου φορέα καθώς και τη δομή των οργάνων του και τη σχέση των κομμάτων και των κινήσεων μαζί του

– τις αναγκαίες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και τους θεσμούς

– τα ανοιχτά θέματα που μέχρι σήμερα οι προγραμματικές επεξεργασίες δεν κατέστη δυνατόν να αντιμετωπίσουν λόγω διαφωνιών όπως για παράδειγμα τα ιδιωτικά ή μη κρατικά πανεπιστήμια ή οι σχέσεις εκκλησίας και κράτους

– τη γνώμη του για τις πρώτες κρίσιμες επιλογές που αφορούν την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια.

– και βεβαία την προσωπική του στάση και πρακτική της επόμενης μέρας της εκλογής

Ένα παρόμοιο πλαίσιο πρέπει να συμφωνηθεί και να αποτελέσει το περιεχόμενο αυτού του debate που θα μπορούσε να φωτίσει και να σηματοδοτήσει σε συνθήκες ενότητας ολόκληρη την προεκλογική περίοδο και θα πολιτικοποιήσει τη διαδικασία. Κυρίως, θα διασφαλίσει την βεβαιότητα ότι την επόμενη μέρα όλοι μαζί συντεταγμένα θα κινηθούμε στον επόμενο στόχο.

Στόχος που δεν μπορεί να είναι παρά η άμεση διεξαγωγή του Συνεδρίου που θα αποφασίσει δημοκρατικά για όλα, θα εκλέξει τα όργανα του νέου φορέα και θα οριοθετήσει τους εκλογικούς μας στόχους. Εκεί ο πήχης πρέπει να τεθεί πολύ ψηλά και πέρα από μίζερα εκλογικά ποσοστά. Μόνο έτσι θα επιστρέψει ξανά στο προσκήνιο και θα πάρει τα ηνία της χώρας η δημοκρατική προοδευτική παράταξη.