Συνέντευξη στην εφημερίδα «FREESUNDAY».

στο Δημοσιογράφο Νίκο Παπαδημητρίου

Περισσότερο ανήσυχος ή αισιόδοξος μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, κ. Υπουργέ;

Είμαι  από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος αλλά, δυστυχώς, δεν βλέπω φως στον ορίζοντα. Όπως προεκλογικά έτσι και τώρα τα κόμματα κινούνται σε ασύμπτωτες ράγες. Επιμένουν ανελαστικά, σκληρά, να επιβεβαιώσουν τη γραμμή τους χωρίς καμία διάθεση να ρίξουν σταγόνες έστω νερού στο κρασί τους για να κυβερνηθεί η χώρα. Είναι κρίμα γιατί τόσο ο λόγος του κ. Σαμαρά, όσο και ο λόγος του κ. Τσίπρα είναι προσχηματικός. Περισσότερο προσβλέπουν στο κομματικό όφελος από το τι θα γίνει σ’ αυτό τον τόπο. Η ευθύνη που αναλαμβάνουν είναι ιστορικής σημασίας.

Και το ΠΑΣΟΚ; Μήπως από λόγους αδυναμίας προτείνει Κυβέρνηση εθνικής ενότητας;

Το μετεκλογικό ΠΑΣΟΚ είναι ίσως το μόνο κόμμα που προτείνει ρεαλιστική λύση και μάλιστα σε συνέπεια με την προεκλογική του διακήρυξη ότι για να κυβερνηθεί η χώρα χρειάζεται σύμπραξη των ευρύτερων δυνατών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Και μάλιστα με την τολμηρή και συναρτημένη με το αποτέλεσμα των εκλογών για Πρωθυπουργό από το χώρο των αντιμνημονιακών δυνάμεων. Συνάντησε όμως τοίχο άρνησης. Φαίνεται ότι οι κ. Σαμαράς και Τσίπρας αποφάσισαν το ίδιο βράδυ των εκλογών την εκ νέου προσφυγή στις κάλπες. Ο Θεός να βάλει το χέρι του για την Ελλάδα. 

Αναφορικά  πάντως με τις διερευνητικές εντολές κάποιοι σας κατηγόρησαν ότι συμπεριφερθήκατε  με επικοινωνιακά και όχι ουσιαστικά, πολιτικά κριτήρια. Τι απαντάτε;

Εδώ οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Το 80% των Ελλήνων λέει ναι στο ευρώ και επίσης άλλο 80% λέει όχι στο μνημόνιο. Είναι πολιτικό το κριτήριο να πάρεις θέση στο δίλημμα «μνημονιακοί- αντιμνημονιακοί» ή πρέπει να βρεις τη σύνθεση ώστε και την ευρωπαϊκή πορεία να διασφαλίσεις και το μνημόνιο να υπερβείς. Αντί, λοιπόν, να αναζητήσουμε αυτή τη σύνθεση υποχωρώντας ο καθένας μας από τις αδιάλλακτες θέσεις μας  ώστε να σχηματιστεί βιώσιμη πολιτική κυβέρνηση, ταμπουρωθήκαμε στον κομματικό μας αυτισμό.

Οι περιστάσεις για τον τόπο είναι κρίσιμες και αρκετοί ανέμεναν από σας να στηρίξετε το πρώτο κόμμα χωρίς προϋποθέσεις. Ορθώς, κατά τη γνώμη σας, δεν συνέβη αυτό;

Το εκλογικό αποτέλεσμα σε συνέχεια αυτών που είπα στην προηγούμενη ερώτησή σας όχι μόνο δεν διασφαλίζει κοινοβουλευτικά αλλά καθιστά αδιέξοδη πολιτικά τη νομιμοποίηση μιας δικομματικής Κυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Είτε με προϋποθέσεις είτε χωρίς.

Σε ενδεχόμενη νέα αναμέτρηση βλέπετε  επανάληψη του σημερινού αδιεξόδου;

Τη νέα αναμέτρηση τη βλέπω άσκοπη. Χάνουμε χρόνο, βάζουμε σε τεράστιο κίνδυνο τη θέση και τα συμφέροντα της χώρας, αγνοούμε επιδεικτικά την ανάγκη να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αδιαφορούμε αν από τα  5,2 δις της δόσης μας δίνουν μόνο αυτά που πάνε στην αποπληρωμή του χρέους και όχι αυτά που προορίζονται για την δική μας οικονομία. Κι αν προκύψει το ίδιο και χειρότερο αδιέξοδο ποιος θα πάρει την ευθύνη. Το «κεντροδεξιό» ή το «αριστερό» μέτωπο ανευθυνότητας;

Μήπως η σύγκρουση αυτών των μετώπων καταδικάσει το ΠΑΣΟΚ σε μικρό κεντρώο κόμμα; Δεν φοβάσθε ότι μπορεί να έχετε την τύχη της Ένωσης Κέντρου του 1977;

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους οραματιστές αυτής της εξέλιξης ότι η ιστορία μόνο ως φάρσα επαναλαμβάνεται. Το ΠΑΣΟΚ ούτε ήταν, ούτε θα γίνει ποτέ Ένωση Κέντρου. Είναι κόμμα της ευρείας αριστεράς με σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα μέλος της οικογένειας των προοδευτικών δυνάμεων που σήμερα ζητούν να αλλάξει το ευρωπαϊκό τοπίο όχι κραδαίνοντας τα ξίφη απέναντι σε ανεμόμυλους αλλά δημιουργώντας πραγματικούς όρους και προϋποθέσεις υπέρβασης της κρίσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι η μόνη δυνατότητα να ωφεληθεί η χώρα. Γι’ αυτό ας έχουν λίγη υπομονή όσοι βιάζονται να ξεμπερδέψουν μαζί μας.

Θα συμφωνήσετε με τη διαπίστωση ότι το βασικό μήνυμα της κάλπης ήταν «όχι στο μνημόνιο»;  Ποιες… προσαρμογές πρέπει να κάνει τώρα το ΠΑΣΟΚ;

Κανείς μας δεν νιώθει ευτυχής κι εγώ ακόμη περισσότερο που υπογράψαμε το μνημόνιο. Ο λαός που πλήρωσε με θυσίες πρωτόγνωρες τις ρήτρες του έχει κάθε δικαίωμα όχι μόνο να διαμαρτύρεται αλλά και να το καταψηφίσει. Ωστόσο το ερώτημα είναι πως το υπερβαίνεις οδηγώντας σε μια χώρα χωρίς δανεικά και δεκανίκια. Νομίζω ότι εμείς προτείναμε ένα ρεαλιστικό δρόμο σίγουρο, κοστολογημένο με χρονοδιάγραμμα το 2015 και με σταδιακή ελάφρυνση των βαρών για τους αδύναμους. Οι άλλοι τι προτείνουν; Την καταγγελία της συμφωνίας και την επιστροφή στη δραχμή και η ΝΔ μια τροποποίηση που αντικατέστησε τη λέξη επαναδιαπραγμάτευση.

Αφού συμφωνείτε στην υπέρβαση γιατί δεν προσυπογράφετε την προϋπόθεση να αναιρέσετε τις υπογραφές σας;

Και τι είναι οι υπογραφές; Δήλωση μετανοίας για εγκληματική πράξη ζητά ο κ. Τσίπρας; Ας σοβαρευτούμε. Εποχές αλήστου μνήμης ξαναφέρνουν παρόμοιες αλαζονικές συμπεριφορές και προσβάλλουν το ήθος των αγωνιστών της ιστορικής αριστεράς στον τόπο μας. Λίγος σεβασμός χρειάζεται.  

Με το ποσοστό που κατέγραψε το κόμμα σας στις εκλογές δεν θα έπρεπε να είναι αυτονόητη η παραίτηση του κ. Βενιζέλου από την θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ;

Θεωρείτε ότι είναι δίκιο ένας Πρόεδρος που την επομένη της εκλογής του και σε ένα διάστημα έξη εβδομάδων σύρεται άρον – άρον σε εκλογές να χρεωθεί το αποτέλεσμα; Η συρρίκνωση του ποσοστού μας είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκήσαμε, των αποφάσεων που πήραμε για τη σωτηρία της χώρας, των κοινών υπογραφών που όλοι μας  βάλαμε. Η προεδρία του Ευ. Βενιζέλου αρχίζει να κρίνεται από την επόμενη των εκλογών ανεξάρτητα από την κριτική και την αυτοκριτική που οφείλουμε για την εκλογική μας ταύτιση. 

Δεν υπάρχουν ωστόσο και προσωπικές ευθύνες για το αποτέλεσμα; Για παράδειγμα, ο κ. Βενιζέλος δεν είχε την ευθύνη άσκησης της οικονομικής πολιτικής τους τελευταίους μήνες; Δεν επέλεξε η κομματική ηγεσία να διεκδικήσουν την ψήφο πολιτικοί που ήταν …κόκκινο πανί;

Αν, όπως είχα προτείνει, με την αποχώρηση του Γ. Παπανδρέου από την Πρωθυπουργία γινόταν και η εκλογή του Πρόεδρου θα υπήρχαν αρκετοί μήνες και Συνέδριο να κάνουμε και το κόμμα να ανασυγκροτήσουμε και προεκλογική στρατηγική να χαράξουμε συλλογικά και ψηφοδέλτια άρτια και με κριτήρια να στελεχώσουμε. Τώρα όλα έγιναν στην τούρλα του Σαββάτου. Όσο για τη συμμετοχή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη διαπραγμάτευση και την υιοθέτηση του νέου οικονομικού προγράμματος νομίζω ότι αποτελεί κατ’ εξοχή θετική συμβολή που εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της χώρας 

Μήπως είναι ώρα για ένα νέο κόμμα; Πρέπει να πάρει ο Ε. Βενιζέλος σχετική πρωτοβουλία;

Είναι η ώρα της αλήθειας για το κόμμα  μας. Το ΠΑΣΟΚ όπως το ξέραμε έχει ξεπεραστεί και πρέπει να αναγεννηθεί από το μηδέν. Οι μετωπικές πολιτικές του δεξιού και αριστερού λαϊκισμού, οι ακραίες και εξτρεμιστικές πρακτικές ολοκληρωτικών ομάδων, η σύνθλιψη του κοινωνικού κέντρου και της μεσαίας τάξης, η ριζική αμφισβήτηση της νέας γενιάς, η νέα φτώχεια επιβάλλουν να επανακαθορίσουμε από την αρχή τις αναφορές μας. Στην ιδεολογία, στην πολιτική, στην κοινωνία, στην οικονομία, στην σχέση κράτους και αγοράς, στη δημοκρατία. Χρειαζόμαστε ξανά ιδρυτική πράξη και αυτοοργάνωση. Είναι ο μόνος δρόμος.