Συνέντευξη στο ΑΠΕ

Ας αρχίσουμε, κ. Σκανδαλίδη, από το ζήτημα του εκλογικού νόμου που ανεβάζει την ένταση μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμάτων. Για ποιούς, λοιπόν, λόγους το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε τελικώς να μην ψηφίσει την κυβερνητική πρόταση για τη κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών;

Γιατί πρόκειται για μια επιλεκτική, αποσπασματική, ατελέσφορη και κυρίως καιροσκοπική επιλογή που δεν λύνει κανένα από τα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν στην σημερινή κρίση αντιπροσώπευσης. Το πρόβλημα δεν είναι μια επιδερμική αλλαγή του εκλογικού νόμου, αλλά μια ριζική αλλαγή του εκλογικού συστήματος. Ιδιαίτερα μπροστά σε Συνταγματική Αναθεώρηση αυτή η αλλαγή αποκτά ευρύτερη σημασία.

Δεν είναι ανακόλουθη η στάση σας όταν η βασική γραμμή σας ήταν η κατάργηση του μπόνους; Τί άλλαξε;

Την κατάργηση του μπόνους πρότεινε ο κ. Βενιζέλος και η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ παραμονές της κρίσιμης απόφασης για το GREXIT, δίνοντας την ευκαιρία στον κ. Τσίπρα να αναδιατάξει τις συμμαχίες του και να οργανώσει το κοινό ευρωπαϊκό μέτωπο. Αντί να μας εγκαλούν για εκείνη την πρόταση γιατί δεν εγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ που την αρνήθηκε και σήμερα την επαναφέρει; Τότε δεν ήταν στις αρχές του η απλή αναλογική; Και εν πάσει περιπτώσει τα εκλογικά συστήματα συνδέονται με την ευρεία έννοια με την πολιτική συγκυρία. Είναι δυνατόν να ορκίζονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για την ανάγκη κυβερνήσεων συνεργασίας και στην πράξη να υιοθετούν την σκληρή δικομματική πόλωση;

Στη πολιτική ουδέτερες πράξεις δεν υπάρχουν. Με τη μη ψήφιση της πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν ευνοείται η ΝΔ; Πως απαντάτε στη κριτική ότι έτσι « αβαντάρετε», επιτρέψτε μου να πω, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ;

Δυστυχώς τη ΝΔ αβαντάρει ο κ .Τσίπρας με την εμφανή πολιτική δεύτερου κόμματος που ασκεί. Γιατί τι άλλο σημαίνει η κυβερνητική πρωτοβουλία. Έπειτα εμάς δεν μας ενδιαφέρει γιατί Μητσοτάκης και Τσίπρας συναγωνίζονται σε αβάντες και έχουν βάλει τη χώρα σε προεκλογική περίοδο. Εμάς μας ενδιαφέρει να γίνει επιτέλους μια τομή στο πολιτικό σύστημα, να αποκτήσει πιο πάγια και μόνιμα χαρακτηριστικά, να εκφράσει ευρεία συναίνεση στις αλλαγές που αφορούν όλα τα μέτωπα. Την αναλογικότητα, την δυνατότητα συμπράξεων, την αντιπροσωπευτικότητα, την κατάτμηση των περιφερειών τη ψήφο στα 17, τη ψήφο των Ελλήνων κατοίκων εξωτερικού, των 500.000 νέων μεταναστών για σπουδές και εργασία εξαιτίας της κρίσης, το 3% πλαφόν εισόδου που δεν κατακερματίζει τις δυνάμεις. Αντί γι’ αυτό η Κυβέρνηση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»

Ακόμη κι αν δεν συγκεντρώσει 200 ψήφους η πρόταση της κυβέρνησης δεν θα ισχύσει ασφαλώς από τις επόμενες εκλογές αλλά τις μεθεπόμενες. Δεν θα έχετε χάσει την ευκαιρία να συμβάλλει και το ΠΑΣΟΚ στη θέσπιση της απλής αναλογικής;

Νομίζω ότι από την απάντηση που έδωσα στην τελευταία ερώτηση σας, τα δικά μας κριτήρια πέρα από την απλή αναλογική που είναι πάγια θέση μας, είναι ευρύτερα. Και για να τελειώνουμε με την απλή αναλογική η πρότασή μας σε ότι αφορά το μπόνους έχει μια και μόνο σημασία. Αν από ένα ποσοστό και πάνω διαμορφώνεται εν δυνάμει πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία να μπορεί το πρώτο κόμμα με ένα μικρό μπόνους να συγκροτεί κυβέρνηση. Για να μην εξαρτάται από τσόντες. Σε κάθε άλλη περίπτωση είναι προφανές. Ότι θα υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας με σαφή τη λαϊκή εντολή γι’ αυτές. Εκεί η εφαρμογή της απλής αναλογικής είναι απόλυτη.

Αποδίδετε στον ΣΥΡΙΖΑ και τη κυβέρνηση σκοπιμότητες και επιδίωξη μικροκομματικών ωφελειών . Ποιές είναι αυτές;

Είναι προφανές. Λέει ότι φέρνει τον εκλογικό νόμο σε ουδέτερο χρόνο, αλλά δεν τον συζητά, δεν τον συνδιαμορφώνει με τις άλλες δυνάμεις, δεν συγκράτησε καν διακομματική επιτροπή, τον περνά όπως- όπως. Γιατί; Προφανώς για να έχει ο πρωθυπουργός λυμένα τα χέρια του και δυνατότητα εναλλακτικών σεναρίων. Και ειδικά όταν αντιλαμβάνεται ότι οι συσχετισμοί αλλάζουν στο εκλογικό σώμα τόσο εξαιτίας της πλήρης αποτυχίας της πολιτικής του όσο και εν όψει των συνεπειών νέων δυσβάσταχτων μέτρων που επίκεινται.

Με σκοπιμότητα δεν κινείται και η ΝΔ; Πως κρίνετε συνολικά τη στάση της;

Εκεί η σκοπιμότητα είναι ακόμη εμφανέστερη. Την ημέρα της εκλογής του εμφανίστηκε ο νέος «μεταρρυθμιστής» κ. Μητσοτάκης και την επόμενη ακριβώς ζήτησε εκλογές, επιμένει στη διατήρηση του μπόνους των 50 εδρών και βιάζεται κι αυτός να σώσει μόνος του χώρα. Κοντόφθαλμη πολιτική από ηγεσίες μικρότερες των κρίσιμων περιστάσεων που όλοι βιώνουμε με δραματικό τρόπο. Και στην ουρά και άλλοι που περιμένουν τη σειρά τους για να σώσουν τη χώρα. Έχασε το νόημα της η πολιτική, κατάντησε τεχνική της εξουσίας αδάνων.

Θα συμφωνείτε, φαντάζομαι, πως είτε περάσει είτε όχι η κατάργηση του μπόνους, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις. Βλέπετε συνεπώς πρόωρες εκλογές σύντομα;

Όπως πάνε τα πράγματα, όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά παρ’ ότι ο Πρωθυπουργός ορκίζεται ότι θα πάει σε εκλογές το 2019. Το ερώτημα είναι τι απ’ όσα με βεβαιότητα δήλωνε ως τώρα έγινε πράξη.. Τίποτε. Κατά κανόνα γίνεται το αντίθετο.

Σε ποιο σημείο βρίσκονται οι συζητήσεις για ευρύτερη συνεργασία στο χώρο της Κεντροαριστεράς; Θα τα βρείτε με το Ποτάμι κι άλλες κινήσεις ή παρά τα επιφαινόμενα, οι διαφωνίες παραμένουν;

Νομίζω ότι βήματα έγιναν, συγκλίσεις σε θέσεις υπάρχουν, τώρα έρχονται τα δύσκολα. Η συμφωνία σε κανόνες, όρους, βήματα, για την ανασυγκρότηση του χώρου προεξάρχουσας της διαδικασίας εκλογής από τη βάση του επικεφαλής της παράταξης.

Εχει διατυπωθεί η άποψη για ίδρυση ενός νέου κομματικού φορέα με την μετεξέλιξη των υπαρχόντων κομμάτων και του ΠΑΣΟΚ βεβαίως . Συμφωνείτε;

Προφανώς θα υπάρξει νέο σχήμα με οργανωτική διαμόρφωση που ξεκινά από τη βάση. Ως τέτοια αρχικά θα μπορούσε να θεωρηθεί το σώμα της εκλογής του επικεφαλής. Το αν θα είναι πολυκομματικός ή πολυτασικός ο νέος φορέας θα πρέπει θα αποφασιστεί από το σώμα των μελών. Δεν είναι υπόθεση που αφορά ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων κορυφής. Και σας το λέει ένας άνθρωπος που πρώτος εδώ και χρόνια μίλησε για την ανάγκη νέου φορέα.

Τα πολιτικά στοιχεία μιας τέτοιας εξέλιξης ποια θα πρέπει να είναι κατά τη γνώμη σας;

Προέχει αμέσως μετά την εκλογή η οργάνωση από τα κάτω της βάσης σε μια επαγγελία και ένα πρόγραμμα με σαφή ριζοσπαστικό, προοδευτικό χαρακτήρα που ενώνει όλο το χώρο από τις παρυφές της Δεξιάς ως την δογματική Αριστερά. Η αναγέννηση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης μόνο μέσα από ένα εναλλακτικό σε σχέση με το σημερινό δρόμο, με σχέδιο ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών μπορεί να νοηθεί. Αλλιώς απλώς θα πολλαπλασιαστούν οι βαρωνίες, τα καπετανάτα και οι επίδοξοι σωτήρες.