”Θα έπρεπε να εγκαλούν τους εαυτούς τους” – Άρθρο στα ΝΕΑ

Ο ένας, ο Αλ. Τσίπρας, απείλησε ότι αν δεν ψηφιστεί και δεν νικήσει στις ευρωεκλογές οι πολίτες θα χάσουν αυτά που τους έδωσε προεκλογικά. Ο άλλος, κ. Μητσοτάκης απείλησε χθες ότι αν δεν πάρει την αυτοδυναμία θα σύρει τους πολίτες εκόντες άκοντες σε νέες εκλογές με απλή αναλογική το …δεκαπεντάυγουστο. Και οι δυο εκβιάζουν τη ψήφο του λαού, περιφρονούν βαθειά την ετυμηγορία του και προσβάλλουν τη νοημοσύνη του.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το debate. Ο πρώτος ήθελε μόνο τηλεμαχία με τον δεύτερο ενώ ο ίδιος πριν από κάποιο καιρό μιλούσε με βδελυγμία εναντίον της «μονομαχίας των δυο» για την αντιδημοκρατικότητα που συνιστούσε ο αποκλεισμός των αρχηγών των μικρότερων κομμάτων. Ο δεύτερος που μόνο να χάσει είχε αφού απέκλεισε το ενδεχόμενο, σύρθηκε ανόρεκτα στην παρουσία και των πέντε, ενώ καλό θα ήταν να την αποφύγει μιας και νιώθει καβάλα στ’ άλογο. Τελικό αποτέλεσμα το αναμενόμενο εξ αρχής. Debate γιοκ.

Κατά τα άλλα και αφού εξάντλησαν το όπλο της πόλωσης, του διχασμού, του αγώνα χωρίς πολιτικό ήθος στην προεκλογική περίοδο των ευρωεκλογών τώρα ομνύουν στην προγραμματική αντιπαράθεση. Και εννοούν ο καθένας ότι ο άλλος έχει… κρυφό πρόγραμμα. Ο πρώτος πιστός στον αριστερό λαϊκισμό και τυχοδιωκτισμό, ο δεύτερος πιστός στον μονεταρισμό. Και περιορίζονται σε αντιπαραθέσεις του τύπου «πόσους θα διορίσεις στην παιδεία και την υγεία, πόσους θα απολύσεις και πόσο πιο σωστοί είναι οι αριθμοί οι δικοί μου για την οικονομία».

Και οι δυο θεωρούν ότι ο λαός που τη μνήμη του «τη λένε Άθω, τη λένε Πίνδο» όπως έγραφε ο Ελύτης έχει πάθει αμνησία για το πώς κυβέρνησε η Δεξιά μόλις λίγα χρόνια πριν οδηγώντας τη χώρα στη χρεοκοπία ή για το πως κυβέρνησε η τυχοδιωκτική «Αριστερά» λίγες μόλις μέρες πριν οδηγώντας τη χώρα στα βράχια. Και εγκαλούν το Κίνημα Αλλαγής για το τι θα κάνει την επομένη προεξοφλώντας ο ένας ότι «θα πέσει στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ» και ο άλλος ότι θα είναι «ουραγός της Δεξιάς» με τα αντίτιμο κάποιες καρέκλες εξουσίας. Θεωρούν και οι δυο ότι επειδή βρήκαν επίορκους ή γυρολόγους του ευρύτερου χώρου να συνομολογήσουν μαζί τους μπορούν να ρυμουλκήσουν μια παράταξη, με βαθιές ρίζες και διαδρομή στις ορέξεις τους.
Θα έπρεπε κατά συνέπεια αντί να μας δείχνουν το δάχτυλο και να μας εγκαλούν, να εγκαλούν τους εαυτούς τους.

Όμως, η επόμενη μέρα είναι κοντά. Και θα διαπιστώσουν του λόγου μας το αληθές. Ότι εμείς το εννοούμε ότι θα είμαστε ανάχωμα στις συντηρητικές επιλογές ασκώντας ουσιαστική, πειστική και αποφασιστική αντιπολίτευση. Ότι θα υπερασπίσουμε τα κεκτημένα δικαιώματα των πολιτών. Ότι θα δρομολογήσουμε προοδευτικές λύσεις. Εμείς το εννοούμε όταν λέμε ότι πιστοί στην στρατηγική της εθνικής συνεννόησης όπου απαιτούνται εθνικά προοδευτικά και δημοκρατικά μέτωπα, θα είμαστε παρόντες και θα συμβάλλουμε ενεργά για να αλλάξει οριστικά σελίδα η χώρα.

Δεν θα αμφισβητήσουμε τη δυνατότητα να κυβερνηθεί η χώρα, ούτε θα συμβάλλουμε στην πολιτική αποσταθεροποίηση που θα προκαλούσε η ενδεχόμενη άμεση προσφυγή στις κάλπες της απλής αναλογικής. Υπάρχει και τρίτος δρόμος εκτός από τις καρέκλες της εξουσίας και τη στερρά αντιπολίτευση. Υπάρχει, ο δρόμος της λογικής που επιστρέφει για να σταματήσει η χώρα την πορεία σε νέες περιπέτειες.