”Ο Χώρος είναι εδώ και αντιστέκεται” – Άρθρο στα ΝΕΑ

Όσοι ασχολούνται με τις δημοσκοπικές επιδόσεις του Κινήματος Αλλαγής αγνοούν κατά κανόνα ένα σημαντικό μέγεθος. Ότι ο εγκατεστημένος δικομματισμός ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρεί να υποκαταστήσει τον παλιό δεν μπορεί αθροιστικά να υπερβεί το 55-60%, όταν ο προηγούμενος δεν έπεφτε από το 75-80%. Και μάλιστα σε συνθήκες πρωτοφανούς επικοινωνιακής κυριαρχίας, σχεδόν ολοκληρωτικού τύπου και με όλα τα μέσα στη διάθεση του.

Επίσης, όσοι ασχολούνται με την πολιτική ανάλυση Κάνουν πως αγνοούν το γεγονός ότι οι επανειλημμένες προσπάθειες να καλυφθεί ο χώρος της Κεντροαριστεράς με άλλο φορέα πλην του Κινήματος Αλλαγής πέφτουν κάθε φορά στο κενό. Παρά την προβολή στελεχών που χρημάτισαν στο χώρο μας και επιχειρούν κατά καιρούς να τον αναστήσουν και να τον εκπροσωπήσουν. Και ξανά από την αρχή.

Ο πολιτικός χώρος που εκπροσωπεί το Κίνημα Αλλαγής ως η αυθεντική μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και αντιστέκεται.
Αντιστέκεται στην από χρόνια επιχειρούμενη λεηλασία του.
Αντιστέκεται στη «μεταγραφολογία» στελεχών που μετά από προσωπικές αποτυχίες εξυπηρετούν επιλογές καριέρας.
Στελέχη που με χαρακτηριστική ευκολία και με περισσή δόση αμνησίας και καιροσκοπισμού χωρίς πολιτικο-ιδεολογικό έρμα αλλάζουν στρατόπεδο με «ποδοσφαιρικό επαγγελματισμό».
Αγνοούν, βέβαια, ότι δεν είμαστε στην εποχή των μνημονίων και ότι έπαψε η παράταξη να είναι ο αποδιοπομπέος τράγος. Ότι με την πράξη τους φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Λειτουργούν συσπειρωτικά στη λαϊκή μας βάση.
Μια βάση που προϊόντος του χρόνου συνειδητοποιεί βαθιά τόσο την καταστροφική διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη συντηρητική παλινόρθωση της ΝΔ.

Παλιότερα, όταν ως παράταξη φαινόταν να έχουμε χάσει τη συλλογική μας υπόσταση, ενώ είχαμε εξελιχθεί ήδη σε ένα ισχυρό φορέα δημοκρατικής και προοδευτικής διακυβέρνησης, είχα ισχυριστεί ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι Παντού και Πουθενά».
Το ότι και σήμερα είναι παντού το πιστοποιεί η ένδεια στελεχών των κομμάτων του σημερινού δικομματισμού και το ρεσάλτο που εδώ και τόσο καιρό επιχειρούν στο χώρο μας.
Το πιστοποιούν, όμως, ακόμη πιο αποκαλυπτικά οι ευρύτερες εξελίξεις και οι τεκτονικές αλλαγές που επιφέρουν στις μέρες μας. Αυτές που οδηγούν στην επαναφορά της Σοσιαλδημοκρατίας στο προσκήνιο της ιστορίας. Αυτές που αναγκάζουν τον Κ. Μητσοτάκη να παριστάνει τον σχεδόν «σοσιαλδημοκράτη» και υποχρεώνουν τον Α. Τσίπρα να χτυπά συνεχώς την πόρτα των ευρωπαίων σοσιαλιστών.

Ο χώρος είναι εδώ και σε πείσμα των προηγούμενων καιρών αντιστέκεται.
Έχει οριοθετήσει την αυτόνομη πορεία και στρατηγική του. Οπλίζεται με σύγχρονο και ρηξικέλευθο προγραμματικό λόγο. Διαθέτει ακόμη στελέχη σε υπερεπάρκεια σε όλους τους κοινωνικούς χώρους και θεσμούς. Και μια λαϊκή βάση που ίσως ακόμη δεν έχει βγει στο μεϊντάνι της πολιτικής μάχης, αλλά που είναι στο χέρι μας να την καταστήσομε ξανά ενεργή και μάχιμη.

Αυτός, ακριβώς, είναι ο φόβος του σημερινού δικομματισμού. Ότι το Κίνημα Αλλαγής εξακολουθεί να είναι, παρά τις «γέφυρες» και τα «ρεσάλτα» ο μοναδικός φορέας που μπορεί να ανατρέψει τη φορά των πραγμάτων.
Ανασύνταξη τώρα, λοιπόν!