”Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ KNOW-HOW ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ” – Άρθρο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Στη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός ένιωσε την ανάγκη για άλλη μια φορά να ξεκαθαρίσει τον ορίζοντα των επιλογών του. Με βάση τη στρατηγική της αυτοδύναμης ΝΔ ομολόγησε ότι γι’ αυτό άλλαξε τον εκλογικό νόμο. Δεν θέλει συνεταίρους. Το παράδοξο είναι ότι «εξ αριστερών» και από πολιτικούς και από δημοσιογράφους τίθεται συνεχώς το ερώτημα αν το Κίνημα Αλλαγής προσφέρεται για μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ.

Η απάντηση είναι κατηγορηματική. Ούτε κατά διάνοια. Με τη ΝΔ συνεργαστήκαμε σε τριτοκομματική Κυβέρνηση (με τη ΔΗΜΑΡ) σε συνθήκες οξύτατης εθνικής και πολιτικής κρίσης και μετά από διπλές εκλογές. Τι σχέση έχει η σημερινή συγκυρία με το 2012;

Από την άλλη μεριά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη στρατηγική της προοδευτικής συμπαράταξης για μετεκλογική συνεργασία «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Ο στόχος είναι προφανής. Να εμφανίσει ρεαλιστική την επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία μέσω της απλής αναλογικής. Αντιπαρέρχομαι τους δημοσκοπικούς δείκτες που ακόμη και έτσι εμφανίζουν αυτή την προοπτική σχεδόν ουτοπική. Το παράδοξο και εδώ είναι ότι «εκ δεξιών» μας εγκαλούν συνεχώς. Δεν έχει γι’ αυτούς καμία σημασία ότι αφού μας κατήγγειλε περίπου για «εθνική μειοδοσία» αφού επέλεξε δυο φορές να συνεργαστεί με την ακροδεξιά, αφού επιχειρεί συστηματικά να διεισδύσει και να λεηλατήσει το χώρο, μας προσκαλεί τώρα για συμπόρευση. Και η πολιτική σκοπιμότητα έχει τα όριά της.

Έτσι, αυτές τις μέρες ο ένας βλέπει την «Ελλάδα να αλλάζει» και ο άλλος υπόσχεται να «σηκώσει τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα»!.

Να ξεκαθαρίσουμε χωρίς περιστροφές ότι εμείς σε Κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό άλλη πολιτική δύναμη δε μπαίνουμε και δεν μας ενδιαφέρει. Ζήσαμε το μοντέλο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ζούμε το μοντέλο διακυβέρνησης της ΝΔ. Δεν έχουμε καμία σχέση, καμία συνάφεια ούτε με τη μία ούτε με την άλλη πρακτική διακυβέρνησης. Ούτε με τη συντηρητική, συγκεντρωτική και αυταρχική λογική του δήθεν επιτελικού κράτους, ούτε με την τυχοδιωκτική και εργαλειακή των θεσμών λογική του αριστερού λαϊκισμού.

Δεν είναι τυχαίο ότι και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν στο δικό μας χώρο δεκανίκια για να εμφανίσουν όχι μόνο τη στροφή προς το κέντρο και τη σοσιαλδημοκρατία αλλά και πρόσωπα για μια αξιόπιστη διακυβέρνηση και κοινοβουλευτική παρουσία. Έτσι δημιουργείται το φαινόμενο το ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής να «δανείζει» στελέχη σε κυβερνήσεις, σε κόμματα και σε κοινοβουλευτικές ομάδες. Βεβαίως, για μας είναι στελέχη χωρίς επιστροφή ένθεν και ένθεν καθώς η προσωπική τους επιλογή είναι αδιανόητη και προσβάλλει βαθιά τη συνείδηση της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης. Αλλά από μια άλλη οπτική γωνία τι αποδεικνύεται; Ότι ο χώρος μας διαθέτει στελεχιακή υπεροπλία, ότι είναι πηγή αέναης παραγωγής στελεχών, ότι η γνώση και η εμπειρία μας υπερτερούν συγκριτικά με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ότι εμείς σε τελευταία ανάλυση διαθέτουμε το know-how της προοδευτικής διακυβέρνησης.

Οι εσωκομματικές εκλογές κάτω από το πρίσμα αυτών των εξελίξεων αποτελούν για το Κίνημα Αλλαγής μια χρυσή ευκαιρία. Να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που τα πολλά τελευταία χρόνια φάνηκε να χάνει ότι μπορεί να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη χώρα. Ότι μπορούμε να μπούμε σε θέση οδηγού για τις εξελίξεις στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε. Το έχει ανάγκη ο τόπος και ενδόμυχα το ελπίζει ο λαός.