Αγιογραφίες ”Γραπτά” – του Δημ. Μητρόπουλου στα Νέα

AN ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι που οι Πασόκοι κάνουν πολύ σε αυτή τη φάση, είναι να μιλούν. Στα κινητά τους. Στο καφενείο της Βουλής. Στο «17», την «Μπρασερί» της Σοφίας στη Βαλαωρίτου ή σε διάφορα εστιατόρια του κέντρου. H αλήθεια είναι πως οι πολιτικοί εκφράζονται με τον λόγο. Πως οι συζητήσεις είναι λόγια του αέρα, που χάνονται άπαξ και ξεστομίζονται. Και πως η αντιπολίτευση αφήνει άφθονο χρόνο για μπλα μπλα.

ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ όμως κι ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι Πασόκοι μιλούν πολύ – ιδίως οι κορυφαίοι. Ακόμη κι αν μετέχουν στα όργανα – που δεν μετέχουν όλοι – ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται ο Γιώργος Παπανδρέου δεν τους περιλαμβάνει. Ακόμη κι αυτοί που έμαθαν να χρησιμοποιούν e-mail, απογοητεύθηκαν γρήγορα. Ο νέος αρχηγός δέχεται εισηγήσεις – ιδίως σε ηλεκτρονική μορφή – αυτό όμως δεν σημαίνει πως τις λαμβάνει υπ’ όψιν. Έτσι οι Πασόκοι έχουν την αίσθηση πως οι αποφάσεις λαμβάνονται σε μέρη όπου δεν είναι παρόντες και με συνομιλητές άλλα, εξωθεσμικά ή εξωτικά, πρόσωπα.

ΟΛΑ AYTA έχουν κάποια σημασία επειδή συγκροτούν το εσωκομματικό «ύφασμα» στο οποίο εγγράφεται η αρθρογραφία του Κώστα Σκανδαλίδη περί βλακείας. Το κείμενο γράφτηκε προ διμήνου, σε έντυπο πολιτισμού. Εν αντιθέσει όμως με όσα λέγονται προφορικώς, «σκρίπτα μάνεντ». Δηλαδή «τα γραπτά μένουν» και ανακαλύπτονται.

ΦΥΣΙΚΑ, ο Σκανδαλίδης έσπευσε να διευκρινίσει ότι, γράφοντας για πορφυρογέννητους στο περί βλακείας δοκίμιό του, δεν αναφέρεται ούτε από απόσταση στον νυν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Πορφυρογέννητος είναι, άλλωστε, και ο Πρωθυπουργός. Όπερ και διευρύνει τον ορίζοντα του Σκανδαλίδειου προβληματισμού.

ME ΤΟΥΤΑ και μ’ εκείνα, πάντως, φαίνεται πως η βλακεία είναι κάτι που συζητείται αυτή την περίοδο. Πόσο ευφυής πολιτικά είναι, άλλωστε, η συγγραφή κειμένων που εύκολα μπορούν να παρερμηνευθούν;