‘Αρθρο στην εφημερίδα ”ΤΑ ΝΕΑ”

Χθες ο Γ. Δραγασάκης και ο Ν. Παππάς θέλησαν να προετοιμάσουν το κλίμα για το σημερινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού που εξ αιτίας της φωτιάς θα αντικαταστήσει τις φιέστες και τους άκριτους πανηγυρισμούς της δήθεν καθαρής εξόδου από τα μνημόνια. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έδωσαν το σύνθημα: << Και τώρα, αντιδεξιό προσκλητήριο για ένα προοδευτικό, αριστερό μέτωπο που θα εμποδίσει τη δεξιά παλινόρθωση>>.
Επειδή ο αποδέκτης του μηνύματος είναι κυρίως ο χώρος της κεντροαριστεράς και πιο συγκεκριμένα το Κίνημα Αλλαγής ως ο κατ’ εξοχή εκφραστής του, νομίζω ότι πρέπει για μια ακόμη φορά να αποσαφηνίσουμε ορισμένα πράγματα. Η πρόταση δεν είναι καινούργια. Έρχεται από πολύ παλιά και παραπέμπει στη στρατηγική των μετώπων. Μια στρατηγική που ιστορικά έχει χρεοκοπήσει. Γιατί πάντοτε συνδέθηκε με συνθήκες πόλωσης και διχασμού. Ο τόπος έχει πληρώσει ακριβά τα δεξιά και αριστερά μέτωπα που οδήγησαν σε εμφύλιους και εθνικές ήττες.

Μας προσκαλούν σε προοδευτικό κεντροαριστερό μέτωπο αυτοί που αποκαθήλωσαν τις ιδέες, τις αξίες και το ήθος της αριστεράς με τις πράξεις τις αποφάσεις και τη πολιτική τους. Αυτοί που διχάζουν εδώ και χρόνια το λαό σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Αυτοί που και σήμερα τον εξαπατούν ότι ανακτά επί τέλους την εθνική του κυριαρχία όταν φορτώθηκε την πιο σκληρή επιτήρηση και παραδόθηκε όλος ο πλούτος του σε ξένα χέρια. Αυτοί που πανηγυρίζουν για την νέα εποχή ενώ οι αγορές μας κοιτούν παγερά αδιάφορες και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σε όλους τους τόνους μας εγκαλούν να μη διανοηθούμε να αθετήσουμε τις δεσμεύσεις του οιωνεί μνημονίου για τα πολλά επόμενα χρόνια. Αυτοί που στη δραματική φτωχοποίηση υπόσχονται συνεχώς αντίδωρα για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών. Αυτοί που χρησιμοποιούν το κράτος ως λάφυρο και τους θεσμούς ως ιμάντες διεκπεραίωσης των κομματικών τους επιδιώξεων. Αυτοί που γέννησαν στους πολίτες το αίσθημα της απόλυτης αναξιοπρέπειας και ανέχειας.

Ασφαλώς το τελευταίο που θα μπορούσε να υποστεί η χώρα είναι τον αντισυστημικό και τυχοδιωκτικό λαϊκισμό τους να διαδεχθεί η δεξιά παλινόρθωση. Θα ήταν η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Γι’ αυτό και η απάντηση μας στην αντίπερα πρόσκληση για δημοκρατικό μέτωπο ήταν, είναι και θα είναι αρνητική. Και οι δυο όψεις του νομίσματος παραπέμπουν στη συντήρηση και διακωμωδούν τη πρόοδο.

Όχι. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από χρεοκοπημένα μέτωπα πόλωσης και διχασμού. Δεν χρειάζεται μια ακόμη ιστορική φάση στη λογική του<<εμείς ή αυτοί>>, στη λογική του << ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν>>. Χρειάζεται τώρα και όχι αύριο το ξεκίνημα μιας πορείας προμετωπίδα το <<εμείς>> γιατί ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα .

Γι’ αυτό κλείσαμε οριστικά τα αυτιά μας στις σειρήνες και ανοίξαμε ένα δικό μας δρόμο. Το δρόμο της εθνικής συνεννόησης και ενότητας. Αυτόν που θέλει να αφυπνίσει ένα λαό αποκαμωμένο και παραιτημένο, να βάλει τα σπαθιά του νέου διχασμού στις θήκες τους και να πιστέψει ότι μπορεί να διεκδικήσει ξανά το δικαίωμα του στην αξιοπρέπεια. Και να επαναφέρει τη χώρα του στη θέση που της αξίζει.