Συνέντευξη Κώστα Σκανδαλίδη στα “Τα Νέα”

Συνέντευξη του Κώστα Σκανδαλίδη Στο Λουκά Δημάκα

 Ο Πρωθυπουργός, οπλισμένος με την ισχυρή αποδοχή που του προσδίδει η τελευταία δημοσκόπηση και με το φωτοστέφανο του μεταρρυθμιστή ανεβαίνει στη ΔΕΘ…

Πόσο ισχυρή είναι η αποδοχή όταν η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών αποδοκιμάζει πια την οικονομική πολιτική του να το συζητήσουμε. Όσο για τον μανδύα του δήθεν μεταρρυθμιστή είναι αδύνατο να κρύψει το αληθινό πρόσωπο της διακυβέρνησής του. Μια διακυβέρνηση που ακολουθώντας ένα τυφλό και αδιέξοδο δρόμο φτωχαίνει τη χώρα και το λαό. Η Ελλάδα γίνεται ραγδαία η ακριβότερη ευρωπαϊκή χώρα με το φθηνότερο μεροκάματο. Με τους ρυθμούς της γιγαντιαίας ανακατανομής που επιχειρείται υπολογίζεται οι τιμές να φτάσουν στο 130% του μέσου όρου της Ένωσης και οι μισθοί να παραμένουν καθηλωμένοι στο 75 %. Δραματική απώλεια ευημερίας.

Ωστόσο, πολλοί μιλούν για στοχευμένες κοινωνικές παροχές στη ΔΕΘ. Eσείς τι περιμένετε από τον κ. Καραμανλή;

Να προσπαθήσει με παροχές, ψιχία ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας να αποκρύψει την αλήθεια και να ρίξει στάχτη στα μάτια; Όταν η πολιτική του μετατρέπει το μικρό επιχειρηματία σε φτωχό υπάλληλο της επιχείρησης του, όταν εκδιώκει βίαια τον αγρότη από τη γη του, όταν καθιστά το μισθωτό έρμαιο των διαθέσεων μιας άτεγκτης αγοράς; Όχι δεν περιμένει κανείς τίποτε από τον κ. Καραμανλή

Όλοι στο ΠΑΣΟΚ έχετε την ίδια άποψη ή πολλοί από σας κρίνουν ότι κι εσείς να είσαστε στην Κυβέρνηση κάτι τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα προωθούσατε;

 Τα ψέματα τελείωσαν. Όλοι οφείλουμε να κατανοήσουμε ποια παράταξη έχουμε απέναντί μας. Πρόκειται για μια νέο-δεξιά επέλαση που πλάι στο νέο-φιλελεύθερο οικονομικό της πρόσωπο χωρίς καμιά συστολή χτίζει το δικό της καθεστώς και με την αυταρχική της διακυβέρνηση βάζει απέναντι της τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας και τα ασθενέστερα στρώματα του πληθυσμού. Ένα μίγμα της προδικτατορικής δεξιάς και της κυβέρνησης Μητσοτάκη του 0+0=14%

Μα εσείς ακόμη και τώρα δείχνετε να ακολουθείτε ένα μετέωρο βήμα και να αμύνεστε στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες…

Είναι αλήθεια ότι για λίγο καιρό σταθήκαμε αναποφάσιστοι. Όμως, το μπλοκ των νέων μη προνομιούχων δημιουργείται με μεγάλη ταχύτητα. Οφείλουμε να απαντήσουμε στο αίσθημα αγανάκτησης, ανασφάλειας και αποκαρδίωσης των πολιτών. Στον κίνδυνο μοιρολατρικής αποδοχής των τετελεσμένων που δημιουργούνται. Στο φόβο να μείνει η προοδευτική παράταξη σε δευτερεύοντα και περιθωριακό ρόλο. Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς με τον εαυτό μας και τις επιδιώξεις μας έχουμε χρέος εδώ και τώρα να ανοίξουμε τον εναλλακτικό δρόμο απέναντι στη νέο-δεξιά επέλαση γιατί αύριο θα είναι αργά για όλους μας και τραγικό για τον τόπο. Να ανακτήσουμε την ιδεολογική και πολιτική μας ηγεμονία και να νικήσουμε στις επόμενες εκλογές.

Και γιατί δεν το πετύχατε μέχρι τώρα;

Ψάχνοντας να βρούμε το δρόμο μας κάναμε σημαντικά βήματα. Οριοθετούμε οράματα, αρχές, αξίες, στόχους, αρχίζουμε να διαμορφώνουμε επιμέρους πολιτικές, εκλέξαμε χιλιάδες νέα πρόσωπα στα όργανα του κινήματος αλλάζοντας άρδην τη δομή του. Όμως νιώθω ακόμη ότι είμαστε αιχμάλωτοι της διαδρομής μας. Κι αυτοί που υπερασπίζονται πολλές φορές άκριτα το έργο μας κι αυτοί που το αποδομούν άδικα και ανιστόρητα. Δεν ακουμπάμε το μοντέλο διακυβέρνησης που εγκαθιδρύσαμε και μας οδήγησε στην ήττα. Νοιώθουμε ανέτοιμοι να το ανατρέψουμε. Ακόμη και τώρα σκιαμαχούμε με εσωκομματικούς όρους ενώ ο εχθρός είναι έξω από τα τείχη.

 Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος;

Τι άλλο από σκιαμαχία είναι η αντιπαράθεση «κρατιστών» και «αντικρατιστών» όταν εξαντλείται σε αφοριστικές διακηρύξεις και αφήνει ανέγγιχτο το κράτος που εμείς δημιουργήσαμε; Η αναπαραγωγή λογικών οργανωτικού ελέγχου; Η αναβίωση πρακτικών προβαδίσματος, διαγκωνισμών ανάμεσα σε στελέχη που τροφοδοτούν βιαστικά προσωπικές στρατηγικές; Η απονεύρωση πολιτικών λειτουργιών ή και η ισοπέδωση στελεχών; Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να χαθούμε ψάχνοντας να βρούμε το δρόμο μας από εσωτερικά μονοπάτια. Πρέπει να τον δημιουργήσουμε από την αρχή.

Και τι προτείνετε γι’ αυτό;

Προτείνω μια στρατηγική πάνω στο τρίπτυχο : Αντεπίθεση – Συσπείρωση – Νίκη. Αντεπίθεση που προϋποθέτει καθαρά ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα με τη συντήρηση και εναλλακτικό δρόμο πάνω στη νέα ανάπτυξη με δικαιοσύνη και στη δημοκρατική ανατροπή στο κράτος. Συσπείρωση της παράταξης που προϋποθέτει εγερτήριο μήνυμα από μια ισχυρή, ενωμένη και συλλογική πολιτική ηγεσία με την καθοριστική πρωτοκαθεδρία του Προέδρου μας. Νίκη στις επόμενες εκλογές ως η μόνη δυνατότητα για μας για να σταματήσουν οι λογικές «ν’ αφήσουμε τα πράγματα να ωριμάσουν».

 Και πως διασφαλίζεται η επίτευξη αυτού του στόχου; Ποιοι είναι οι απαραίτητοι όροι;

Είναι τρεις. Ο πρώτος αφορά τον ηγέτη της παράταξης. Ο Γιώργος Παπανδρέου κατέκτησε παρά τη δυσμενή αφετηρία την εικόνα του νέου, του ανανεωτή, του αυτόνομου πολιτικού ηγέτη. Τώρα πρέπει να περιβληθεί την εικόνα του επόμενου πρωθυπουργού. Είναι και δική μας ευθύνη. Ο δεύτερος αφορά τη συλλογική ηγεσία. Αρκετά με τις προπονήσεις, τους ρόλους, τις δοκιμές, τις συζητήσεις. Είναι η ώρα να βγει η βασική ομάδα στη σέντρα. Ο λαός πρέπει να ξέρει για να εμπιστευτεί ξανά. Και το ΠΑΣΟΚ εδώ έχει υπεροπλία. Είναι κυρίως ευθύνη του Προέδρου. Ο τρίτος αφορά τις τοπικές εκλογές όπου ένα πραγματικά νέο ΠΑΣΟΚ θα δώσει πολιτική μάχη. Για την δημοκρατική ανατροπή στο κράτος, την αποκέντρωση, αλλά και για την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών. Είναι ευθύνη όλων μας και οφείλουμε να στρατευτούμε στην κοινή υπόθεση.

Η Κυβέρνηση απ’ ότι φαίνεται προχωρεί το 42%. Δεν φοβάστε μια μεγάλη ήττα;

Κάθε άλλο. Λογαριάζει χωρίς το ξενοδόχο που είναι η συγκυρία μετά από ένα χρόνο. Μάλλον ηττοπάθεια δείχνει και στενόκαρδη επιλογή. Υποχρεώνει τις μικρότερες παρατάξεις σε αναζήτηση ερεισμάτων και τις τοπικές κοινωνίες σε λιγότερη αυτονομία και πολυχρωμία. Και επιπλέον εξασθενίζει τη νομιμοποιητική βάση του Νομάρχη και του Δημάρχου. Θα γίνει μπούμερανγκ για τη Ν.Δ η επιλογή. Θυμηθείτε το.

Και οι δικές σας επιλογές προσώπων; Πότε και πως;

Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς με τις διακηρύξεις μας πρώτα εκπονούμε τη θέση μας για τη ριζική αποκέντρωση, μετά την προγραμματική συμφωνία-πρόταση κατά Νομό και Δήμο, πιο μετά την αξιολόγηση και τέλος τις προκριματικές εκλογές με το σύνθημα «η τοπική κοινωνία σε ανοιχτή διαδικασία αποφασίζει» και τη δυνατότητα να ενταχθούν όσοι επιθυμούν να είναι υποψήφιοι μέσα κι έξω από το ΠΑΣΟΚ. Είναι ώρα για μια τομή. Όσο για την προσωπική μου θέση την ξέρετε. Μικρή, επιτελική κεντρική Κυβέρνηση, Περιφερειακές Αυτοδιοικήσεις με εκλεγμένο Περιφερειάρχη, νέος Καποδίστριας με 200 έως 300 Δήμους και ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό σύστημα. Με αναλογική, ολιγοεδρικές και μονοεδρικές εκλογικές Περιφέρειες, Βουλευτές Περιφέρειας, διπλή κάλπη. Ή κάνουμε αποκέντρωση ή παίζουμε τις «κουμπάρες». Όχι στα μερεμέτια που σχεδιάζει ο κ. Παυλόπουλος.