Συνέντευξη στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» στο δημοσιογράφο Γιάννη Αντύπα.

Κάποιοι σας κατηγόρησαν ότι φτιάξατε έναν εκλογικό νόμο που οδηγεί στην ακυβερνησία…

Ανοησίες. Ο εκλογικός νόμος έστω και έτσι όπως ψηφίστηκε χωρίς βασικές μεταρρυθμίσεις στο σύστημα εκλογής των βουλευτών συνιστά προσφορά στην ποιότητα της δημοκρατίας. Διασφαλίζει την ευρύτερη δυνατή αναλογικότητα εδρών και ποσοστών (πάνω από 88-90% για όλα τα κόμματα) και τη δυνατότητα αυτοδύναμης κυβέρνησης με χαμηλό σχετικά κατώφλι (περίπου 38- 38,5% για τετρακομματική, 40-40,5% για πεντακομματική, 41,5 -42% για εξακομματική Βουλή). Δηλαδή τι θα έπρεπε; Να κάνει ένα κόμμα Κυβέρνηση με 35% χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση και να αποκλείονται εκ νόμου οι κυβερνήσεις συνεργασίας οιωνεί; Το θεωρώ άκρως αντιδημοκρατικό και απαράδεκτο για την εποχή και τις ανατροπές που απαιτούνται και προϋποθέτουν τις ευρύτερες δυνατές συνεργασίες.

Συμφωνείτε με το γερμανικό σύστημα; Μπορεί η Ελλάδα να χωριστεί σε 200 μονοεδρικές;

Προφανώς συμφωνώ και το έχω προτείνει από το 2002 είτε με τη μορφή μονοεδρικών αν τα κόμματα συμφωνήσουν σε μια συνταγματική ερμηνεία, είτε με τη μορφή ολιγοεδρικών στενών περιφερειών με σταυρό και ευρύτερων με λίστα για να θεσμοθετηθεί ο αναγκαίος κοινοβουλευτικός έλεγχος στην Περιφέρεια. Το αν είναι 200 ή λιγότερες στις μονοεδρικές θα εξαρτηθεί από την δυνατότητα διασφάλισης και αναλογικότητας του νόμου στο επίπεδο περιφέρειας. Το λογικό είναι το 180 -120.

Κύριε Σκανδαλίδη, ο κόσμος είναι δύσπιστος, γιατί έχει ξανακούσει εξαγγελίες και δεσμεύσεις για διαφάνεια…

Έχετε δίκιο αλλά και ο Γ. Παπανδρέου από το 2004 επιμένει συνεχώς ότι χρειάζεται θεσμική υπέρβαση και ήδη μιλά για ηθική ειρηνική επανάσταση. Μπορεί να γίνει οποιαδήποτε τέτοια χωρίς να αρχίσει από το πολιτικό σύστημα; Το μεγαλύτερο ποσοστό αντιμετώπισης των φαινομένων διαφθοράς και διαπλοκής το διασφαλίζει η ριζική αλλαγή του εκλογικού νόμου. Από κει και πέρα επιμένω. Πόθεν έσχες σε ανεξάρτητη αρχή, κατάργηση ιδιωτικής χρηματοδότησης πλην των μέσω τραπεζών συνδρομών όλοι οι λογαριασμοί των κομμάτων τραπεζικοί, υποχρεωτικό άνοιγμα λογαριασμών, προσώπων και κομμάτων που συμπεριλαμβάνει και τις εξωχώριες εταιρείες. Ήδη η Αγγλία το πέτυχε το τελευταίο με διακριτικές συμφωνίες.  

Πάμε σε άλλο θέμα. Από… “μωρό παιδί”, όπως είπε στο debate ο κ. Καραμανλής, ακούω για αποκέντρωση, αλλά το κράτος παραμένει υδροκέφαλο. Τι θα κάνετε για αυτό;

Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός προφανώς ξέχασε να αναφέρει ότι η όποια αποκέντρωση έγινε από το 1974 και μετά έγινε με το ΠΑΣΟΚ ξεκινώντας από τα Νομαρχιακά Συμβούλια, τις Δημοτικές Επιχειρήσεις, την περιφερειακή διάρθρωση, την οικονομική αυτοτέλεια, την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και φθάνοντας στον «Καποδίστρια». Και η παράταξη του όλες αυτές τις αλλαγές τις πολέμησε λυσσαλέα. Σήμερα χρειάζεται νέο κύμα μεταρρυθμίσεων. Επιτελική Κυβέρνηση, Αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, «Καποδιστρίας» 300 Δήμων και Κράτος για τον Πολίτη. Τα εξαγγείλαμε, τα προτείναμε, θα τα κάνουμε γρήγορα. Ήδη ο Γ. Παπανδρέου δεσμεύτηκε για επιτελική κυβέρνηση από την επόμενη μέρα της νίκης και για εκλογή της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης τον Οκτώβριο του 2010.

Από “μωρό παιδί” ακούω, επίσης, πως θα περικόψετε τις σπατάλες στο κράτος και θα πατάξετε τη φοροδιαφυγή. Γιατί να σας πιστέψουν οι πολίτες αυτή τη φορά;

Γιατί τα μέτρα που προτείνουμε δεν είναι μόνο εξαγγελίες αλλά πολύ συγκεκριμένες πολιτικές που και εδώ συνιστούν ειρηνική επανάσταση. Στηρίζονται σε τρεις μεγάλες τομές. Στην ριζική αλλαγή των σχέσεων κράτους και αγοράς με την κατάργηση προνομίων, χαριστικών ρυθμίσεων και αδιαφανών προμηθειών και την διαμόρφωση ενός ρυθμιστικού πλαισίου που διασφαλίζει αυτονομία, εμπιστοσύνη και κανόνες σεβαστούς σε κάθε κατεύθυνση. Στην φορολογική επανάσταση που συνιστά η προοδευτική τιμαριθμοποιημένη κλίμακα και η αναδιανομή που διασφαλίζει και βεβαίως στην ανάταξη και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Η ενοποίηση τους υπό τον Γεν. Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε όλο τον κρατικό μηχανισμό, το σταθερό φορολογικό πλαίσιο απαντούν αποτελεσματικά στο πρόβλημα. Ναι τώρα θα γίνει.

Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Κάτι ακούμε για καρεκλοκένταυρους, για κουστούμια, για γιουρούσια…

Είναι τόσο δύσκολη η επόμενη μέρα και τόσο επιτακτική η ανάγκη μιας συλλογικής συνείδησης και προσπάθειας που όλα αυτά που λέτε φαντάζουν αλλόκοτα. Ούτε η καρέκλα, ούτε το κουστούμι, ούτε η έφοδος στα τιμάρια της εξουσίας αποτελούν πιστοποιητικό της νέας εποχής. Και καλά κάνει ο Γ. Παπανδρέου και το λέει συνεχώς τώρα που πλησιάζει η ώρα, γιατί οι «καλαμοκαβαλάρηδες» κάθε νέας εξουσίας υπάρχουν πάντα. Υπάρχει, όμως, και ένας λαός που τους κρίνει. Κι αυτή τη φορά η κρίση του θα είναι αυστηρή και θα εκφραστεί προκαταβολικά με τη ψήφο του την Κυριακή. 

Είναι ώρα για ανανέωση ή για συνέχεια; Είναι η ώρα των νέων ή αυτών που ξέρουν;

Είναι η ώρα μιας ριζικής ανανέωσης με αξιολογικά κριτήρια και δημόσιες διαδικασίες και σε όλα τα επίπεδα. Στο κυβερνητικό είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού και ο Γ. Παπανδρέου το εγγυάται. Παράλληλα χρειάζεται μια σοφή σύνθεση με την πείρα και τη δυναμική στελεχών που βαίνει αμείωτη στο χρόνο. Αυτοί που ξέρουν μπορούν από την αρχή να δρομολογήσουν ανατροπές. Η ιστορική αμνησία δεν μπορεί να συνοδεύει ένα κόμμα με τόση διαδρομή και προσφορά στον τόπο. Υπάρχουν, βέβαια, κι αυτοί που ξέρουν και παραμένουν νέοι σε ιδέες και προτάσεις, χωρίς έκπτωση από τις ρίζες και τις αξίες τους, ανανεώνονται και μαθαίνουν μέσα από τη διαδρομή.

Σ΄ αυτούς τους τελευταίους φαντάζομαι ότι κατατάσσεστε κι εσείς με όσα πράξατε κατά καιρούς και όσα προτείνετε σήμερα;

Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Το κρίνει πάντα ο λαός και όχι μόνο με την ψήφο του και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. 
Παραμένω πάντα στρατιώτης στην πρώτη γραμμή της μάχης και όποιο μετερίζι επιβάλλουν οι καιροί και οι επιλογές.