Συνέντευξη στη Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στο δημοσιογράφο Ανδρέα Μπέτση.

«Από μικρό παιδί Ολυμπιακός», ο Κώστας Σκανδαλίδης θέλει νίκες και στα δύο αποψινά παιχνίδια των «αιωνίων»: Στο ποδόσφαιρο, «έστω και με πέναλτι στο ενενήντα φεύγα, αρκεί να είναι δίκαιο», στο μπάσκετ, για να επιστρέψει η ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών.
Παρά την… ολυμπιακοφροσύνη του, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός τάχθηκε από τους πρώτους υπέρ της κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό, κάνει μάλιστα έκκληση προς όλες τις κατευθύνσεις πως «ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα».
Ως άνθρωπος που αγαπάει τον αθλητισμό καταδικάζει τη βία, ενώ, ως γνήσιος «γαύρος», έχει άποψη για όλα τα «καυτά», επίκαιρα και μη ζητήματα, την οποία τεκμηριώνει με ακλόνητα, ποδοσφαιρικά επιχειρήματα. Ειδικά στο περί «παιχταράδων» κεφάλαιο δίνει ρέστα, παρομοιάζοντας τον Τζιοβάνι με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

* Είναι απόψε μια Κυριακή αλλιώτικη από τις άλλες, με δύο απανωτά ντέρμπι «αιωνίων» σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, στην ίδια περιοχή.

– Πολύ σημαντική ημέρα για τις δύο ομάδες, καθώς πρόκειται για δύο από τα πιο σπουδαία ματς της χρονιάς. Στο ένα προέχει το γόητρο, στο άλλο κυριαρχεί η αγωνία του Ολυμπιακού να επιστρέψει και στο μπάσκετ.

* Είστε γνωστός Ολυμπιακός…

– Από μικρό παιδί, αλλά είμαι πάνω απ’ όλα φίλαθλος, γιατί ασχολήθηκα από μικρό παιδί με τα σπορ, έπαιζα ποδόσφαιρο, έκανα και στίβο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είμαι Ολυμπιακός. Ηταν καλοκαίρι που είδα το πρώτο ματς στη ζωή μου, όταν ήρθα από το νησί στην Αθήνα. Επαιζε ο Σιδέρης, οι παλιοί παίκτες τότε. Αξέχαστη εμπειρία. Στο νησί, πιτσιρικάς, άκουγα στο ραδιόφωνο τα ματς, έξω από το περίπτερο του Θοδωρή. Ανέβαινα το σκαλοπατάκι για να ακούω καλύτερα, μαζευόταν όλος ο κόσμος εκεί, μύριζε σοκολάτα από το περίπτερο. Δεν υπήρχε τηλεόραση, από το τρανζιστοράκι ακούγαμε το ποδόσφαιρο. Στο σπίτι είχαμε ένα παλιό ραδιόφωνο, τεράστιο, καταπληκτικό, της Φίλιπς.

«Ο Ολυμπιακός είναι ιδέα»

* Τι σας έκανε να επιλέξετε το κόκκινο και όχι το πράσινο, που ακολουθήσατε αργότερα στην πολιτική;

– Κατ’ αρχήν ο Ολυμπιακός είναι λιμάνι, είναι θάλασσα, η ολυμπιακή ιδέα είναι κάτι πανάρχαιο. Επειτα, το κόκκινο είναι το χρώμα της φωτιάς. Ολα αυτά με εντυπωσίασαν, έπαιρνα αθλητικές εφημερίδες, την «Ομάδα», το «Φως».

* Ο Παναθηναϊκός υπερτερεί στην Ευρώπη, έχει φτιάξει σε βάθος χρόνου μια εξαιρετικά ευνοϊκή παράδοση, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, που δεν έχει καταφέρει να διακριθεί.

– Εμένα με ενδιαφέρουν οι τίτλοι. Η ιστορία μιας ομάδας είναι οι τίτλοι. Εδώ δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να μας συναγωνιστεί, υπάρχει μεγάλη διαφορά. Παραδέχομαι τον Παναθηναϊκό, που παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη και τα καταφέρνει γιατί έχει βρει το κουμπί, έχει αποκτήσει ευρωπαϊκό αέρα. Ο Ολυμπιακός κάτι κάνει λάθος. Μπορεί να πραγματοποιεί έξοχες εμφανίσεις, αλλά δεν έχει συνέχεια. Μπορεί να ρίξει 6 γκολ στη Λεβερκούζεν και στην Μπενφίκα 5, αλλά να χάσει από υποδεέστερες ομάδες, όπως η Ανόρθωση, από την οποία ηττήθηκε με 3-0.

* Εντός συνόρων, πάντως, έχει εγκαθιδρύσει από το 1997 τη δική του κυβέρνηση…

– Δεν θα ήμουν φίλαθλος του Ολυμπιακού αν δεν μου άρεσε αυτό. Οι Ολυμπιακοί είναι γεννημένοι πρωταθλητές. Γι’ αυτό το πράγμα κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει.

* Πού εντοπίζετε το πρόβλημα του χουλιγκανισμού;

– Στις διοικήσεις των ομάδων και τη συνδιαλλαγή με τους οπαδούς. Ο φανατισμός καλλιεργείται πολλές φορές από τις διοικήσεις των ομάδων, από εξωγενείς παράγοντες. Το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι. Κάποιοι το βλέπουν σαν ο… θάνατός σου η ζωή μου. Δεν είναι έτσι, όμως.

* Αν και Ολυμπιακός, τηρήσατε ξεκάθαρη στάση υπέρ της κατασκευής του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό.

– Σαφέστατα, στον Δήμο της Αθήνας είχαμε προτείνει από την αρχή τον Βοτανικό, μια περιοχή παρατημένη, που ό,τι σκουπίδι υπάρχει πάει και το εναποθέτει εκεί η κάθε κυβέρνηση. Συνεργαστήκαμε με τον Βαρδινογιάννη. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να αποκτήσει γρήγορα το δικό του γήπεδο, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, με διαφανείς όμως όρους, χωρίς χαριστικές πράξεις και χωρίς διακρίσεις συγκριτικά με άλλες ομάδες.

* Η υπόθεση κόλλησε στο εμπορικό κέντρο που θέλει να ανεγείρει ο κ. Βωβός.

– Ολα ξεκίνησαν από την αλλαγή στον συντελεστή δόμησης, που γέννησε το πρόβλημα. Υπάρχουν πάντως λύσεις, αρκεί να καθήσουμε να τις βρούμε. Δεν μπορεί η πόλη να χωριστεί σε Παναθηναϊκούς και μη, ούτε σε υποστηρικτές και μη του Βωβού. Αν έχει κάνει παρανομία ο Βωβός, ας το πει το δικαστήριο. Απ’ ό,τι φαίνεται, ο επιχειρηματίας έχει εκμεταλλευθεί μια νομοθετική ρύθμιση του κράτους. Ας αλλάξει, λοιπόν, ο νόμος. Ο,τι είναι να γίνει, πάντως, πρέπει να γίνει γρήγορα, γιατί καθυστερεί το γήπεδο.

* Σαν οπαδός, που κριτικάρει την ομάδα του από την εξέδρα, έχετε συμπάθειες σε παίκτες;

– Ο Τζιοβάνι είναι ο αγαπημένος μου παίκτης. Τον θεωρώ κορυφή, γενικά είμαι φιλοβραζιλιάνος, υπέρ του θεάματος. Δεν έχει περάσει στην Ελλάδα άλλος παίκτης με την τεχνική πληρότητα του Τζιοβάνι. Κι ο Ριβάλντο ήρθε, ένας παγκόσμιος πρωταθλητής και μεγάλος παίκτης. Ο Τζιοβάνι όμως ήταν άλλο πράγμα: Η… λόμπα, ακίνητος να περνάει τον αντίπαλο, να μιλάει της μπάλας. Μου άρεσε κι ο Δεληκάρης παλιά, τέτοιου τύπου πάντως ποδοσφαιριστές, φαντεζί, που είχαν την μπάλα μέσα τους, στο αίμα τους.

* Από τον «αιώνιο» αντίπαλο;

– Βαζέχα, Σαραβάκος, Ζάετς. Παλιότερα θαύμαζα τους Δομάζο, Ελευθεράκη, πάνω απ’ όλους τον Τάκη Λουκανίδη, τον οποίο θεωρώ τον πληρέστερο όλων των εποχών. Τον πρόλαβα να παίζει, μπορούσε αναμφίβολα να παίξει στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης. Ορισμένοι αδικήθηκαν που δεν έφυγαν στο εξωτερικό. Σ’ αυτούς συγκαταλέγω τον Τζόλε, τον Γιούτσο, τον Βαζέχα, τον Μίμη Παπαϊωάνου, που είχαν ποιότητα και αξία πάρα πολύ μεγάλη.

* Από τον Βαλβέρδε έχετε τώρα αυξημένες απαιτήσεις, όπως κάθε «γαύρος» που σέβεται τον εαυτό του;

– Πολύ καλός προπονητής, θέλει να εμφυσήσει ένα σύστημα με πρέσινγκ, το οποίο όσες φορές το εφάρμοσε ο Ολυμπιακός έπαιξε καταπληκτική μπάλα. Τώρα, αν το υλικό είναι αρκετό ή χρειάζεται συμπλήρωση, γενικά, συζητιέται. Αφού ξεκινήσαμε μια σωστή, πιστεύω, δουλειά, δεν την ολοκληρώνουμε κιόλας μια και μοναδική φορά, αντί να ξαναλλάζουμε σχέδιο;

* Ξεχωρίζετε κάποιους άλλους προπονητές;

– Τον Μπάγεβιτς, του οποίου είμαι προσωπικός φίλος. Εχει προσφέρει τα μέγιστα, έχτισε ομάδες όπου πήγε, άσε που ως ποδοσφαιριστής ήταν άρχοντας. Τον Τάκη Λεμονή, επίσης φίλο μου· είναι καλός προπονητής και θα έχει θετική εξέλιξη. Με τον Αλέφαντο είμαι αδελφός. Παντογνώστης, τα… πάντα όλα ξέρει. Τον θαυμάζω για το δυναμισμό που έχει μέσα του, μη σας πω ότι με ψηφίζει κιόλας.

* Ποια τα προγνωστικά σας, για να γυρίσουμε στα δύο σημερινά παιχνίδια;

– Κάθε γνήσιος Ολυμπιακός θέλει νίκες και στα δύο.

* Εστω και με πέναλτι στο ενενήντα …φεύγα;

– Με ό,τι να ‘ναι. Με δίκαιο πέναλτι στο 90’ συν.

«Ανθρωποι οι διαιτητές»

* Οι… βάζελοι, όμως, χρεώνουν τα 11 πρωταθλήματα στην εύνοια της διαιτησίας.

– Η διαιτησία βοηθάει τους ισχυρούς πάντα. Ανθρωποι είναι και οι διαιτητές. Το έργο τους είναι πολλές φορές δύσκολο, ειδικά σε περιπτώσεις οφσάιντ. Αποφασίζουν σε κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς να έχουν τηλεόραση μπροστά τους. Στην Ελλάδα έχουμε κι αυτή την αρρώστια, γιατί περί αρρώστιας πρόκειται, να αναλύουμε όλη τη νύχτα τις φάσεις.

* Διαφωνείτε, δηλαδή, με αυτή την πρακτική;

– Φυσικά. Παιχνίδι είναι το ποδόσφαιρο. Εντάξει, να βελτιώσουμε τη διαιτησία, να γίνει καλύτερη, να χτυπήσουμε τα συμφέροντα. Αλλο όμως να κάθεσαι να αναλύεις το πλάγιο άουτ, κι αν το έκανε επίτηδες, να εξετάζουμε τη λεπτομέρεια. Εχει καταντήσει μια πολύ άσχημη εικόνα να ασχολούμαστε με δευτερεύοντα στοιχεία του θεάματος.

* Στην πολιτική υπάρχουν… παιχταράδες;

– Ο Ανδρέας Παπανδρέου. Εμοιαζε πολύ με τον… Τζιοβάνι. Φαινόταν ακίνητος, αλλά έτρεχε πάρα πολύ μπροστά. Εβλεπες ότι τώρα θα κάνει ντρίμπλα από τα δεξιά και την έκανε από τα αριστερά. Κολλούσε την μπάλα στο πόδι του και την έδινε ξαφνικά πίσω από τον αντίπαλο, χωρίς να καταλάβει κανείς πώς πέρασε. Τέτοιο στιλ ήταν. Και, κυρίως, κάτοχος των μυστικών της πολιτικής.