skip to Main Content

Συνέντευξη στην εφημερίδα ”ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”

Κύριε Σκανδαλίδη, όλη η πολιτική συζήτηση εξαντλείται το τελευταίο διάστημα στο εάν η Κυβέρνηση έχει την ικανότητα να χειριστεί πλέον την τύχη της χώρας. Την έχει;

Ασφαλώς και την έχει. Όμως, και το ότι ρωτάτε έναν Υπουργό να σας το επιβεβαιώσει μ’ αυτό τον τρόπο φανερώνεται πόσο στραβά έχει εξελιχθεί η συζήτηση. Αν δεν πίστευα στην ικανότητα αυτής της παράταξης να βγάλει τη χώρα από την κρίση προσωπικά σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα ήμουν εδώ. Και σας μιλά ένας πολιτικός που την υπουργική καρέκλα την ένιωθε πάντοτε ως θέση στράτευσης, μάχης και ευθύνης και όχι εξουσίας για την εξουσία. Σας δηλώνω, λοιπόν, με παρησία ότι είμαστε εδώ για να πετύχουμε.

Πρόσεξα ότι αναφερθήκατε στην παράταξη και όχι στην Κυβέρνηση. Για ποιο λόγο;

Επειδή η ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας βαραίνει το σύνολο της παράταξης που κυβερνά. Τους υπουργούς, τους βουλευτές, το κόμμα, τους συνδικαλιστές, τους δημάρχους μέχρι και το πιο απλό μέλος. Είμαστε συμμέτοχοι μιας μεγάλης προσπάθειας στην κρισιμότερη ίσως στιγμή της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Δεν είμαστε θεατές και αφ’ υψηλού κρίνοντες. Και στην παράταξη δυστυχώς δεν έχει ηχήσει ακόμη η καμπάνα του συναγερμού, η πανστρατιά που απαιτούν οι καιροί.

Πως θα σημάνει συναγερμός όταν συνάδελφοί σας υπουργοί υποστηρίζουν ότι υπάρχουν αμφισημίες και θολούρες στην πολιτική της Κυβέρνησης, άλλοι θέτουν προθεσμίες και άλλοι ζητούν ανάκτηση της πολιτικής διεύθυνσης της χώρας;

Σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή είναι δικαίωμα κάθε στελέχους να διατυπώνει την κρίση, τη θέση ή την πρόταση του. Θα έλεγα ότι είναι κάτι περισσότερο. Είναι χρέος του. Το που, το πώς και το πότε διατυπώνεται και σε ποιους απευθύνεται αποτελεί μεν αναντίρρητα προσωπική του επιλογή κρίνεται, όμως, στην πράξη από τις συνέπειες που προκαλεί. Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος  για ότι λέει και ότι πράττει. Κυρίως για ότι πράττει.

Σας ρωτάω για όλα αυτά επειδή το ΠΑΣΟΚ δίνει την εντύπωση ότι σπαράσσεται από μια μάχη επίγονων. Έχετε την ίδια εντύπωση ;

Θέλω να πιστεύω ότι ο καθένας μας κινείται από πραγματική αγωνία και διάθεση συμβολής και όχι για λόγους προσωπικής στρατηγικής. Εντύπωση θα μου έκανε οποιοδήποτε στέλεχος που διαθέτει συναίσθηση της πραγματικότητας να σκέφτεται και να σχεδιάζει τα επερχόμενα μέσα από το προσωπικό του πρίσμα. Μάλλον με
« τρικυμία  εν ποτηρίω» θα έμοιαζε παρά με μάχη επιγόνων. Επίγονοι σε ποιο τοπίο; Ανορθωμένης ή καταστραμμένης χώρας; Δικαιωμένης από την ιστορία ή καταρρέουσας παράταξης; Μου φαίνεται ελαφρώς γελοίο αυτή την εποχή που παίζεται κυριολεκτικά το μέλλον του τόπου να σχεδιάζεται επί χάρτου ή όποια προσωπική μας πορεία. 

Αρχηγικές φιλοδοξίες δεν υπάρχουν; Μπορείτε να τις μηδενίσετε ή να τις διαγράψετε;

Τι είμαι εγώ για να μηδενίσω ή να διαγράψω τη φιλοδοξία οποιουδήποτε στελέχους; Αλίμονο. Απλά έχω ισχυρή πεποίθηση ότι σήμερα όλοι κρινόμαστε με πρωτοφανώς αυστηρά κριτήρια. Περισσότερο από το τι κάνουμε και όχι από το τι λέμε, περισσότερο από το τι μας  ενώνει και όχι από το τι μας χωρίζει,  περισσότερο από τη συμβολή στη συλλογική προσπάθεια, και όχι από την προσωπική οριοθέτηση .

Ωστόσο συμφωνείτε όλοι με την κυβερνητική πολιτική και τις κεντρικές επιλογές της ή καθένας σας υποστηρίζει και εφαρμόζει τις δικές του απόψεις;

Υπάρχει ένα σχέδιο και ένας σκοπός που υπηρετούμε. Προσυπογράψαμε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις που οδήγησαν ως εδώ. Συμμετέχουμε εθελοντικά και όχι επειδή  κάποιος μας υποχρεώνει σε μια κυβέρνηση που ανέλαβε την ευθύνη στην κρισιμότερη στιγμή. Είναι αλήθεια ότι συμβιβαζόμαστε και με πολιτικές ή επιμέρους επιλογές που δεν μας εκφράζουν πάντα αλλά υποτασσόμαστε στη συνολική ανάγκη. Είναι φανερό ότι όποιος από εμάς αποφασίζει ότι οι συμβιβασμοί ξεπερνούν το όριο ή βλάπτουν κατά την γνώμη του το συμφέρον της χώρας έχει την υποχρέωση  να πάρει  το καπελάκι του και να φύγει. Αυτή θεωρώ ότι είναι έντιμη στάση.

Έχετε, πρώτος από όλους, εκφράσει στο παρελθόν απόψεις και έχετε καταθέσει προτάσεις για τη λειτουργία της κυβέρνησης. Απόψεις που πολλοί τώρα φαίνεται να υιοθετούν. Που ακριβώς είναι το λάθος και πως μπορεί να διορθωθεί;

Δεν μίλησα ποτέ για λάθος αλλά για κάποια αυτονόητα πράγματα. Όταν έχουμε αποφασίσει όλοι μαζί να υλοποιήσουμε το σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας πρέπει να νιώθουμε ότι και συμμετέχουμε στη λήψη των αποφάσεων και ότι είμαστε ενεργά αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Είμαστε ομάδα μάχης, στρατευμένοι στην εθνική υπόθεση, που σημαίνει ότι ο καθένας γνωρίζει το ρόλο του και σέβεται το ρόλο του συντρόφου του. Μέσα στη δίνη των εξελίξεων συχνά νιώθουμε ότι είμαστε αποδέκτες αιφνιδιαστικών επιλογών. Το σκάφος επιμένω ακόμη και τώρα δεν το κυβερνά η τρόικα, ούτε και ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών. Το κυβερνά ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του ως συλλογικό μόρφωμα.

Χρειάζεται ανασχηματισμός, καλύτερη διάταξη δυνάμεων ή ακόμη και δομικές παρεμβάσεις ;

Καιρό τώρα υποστηρίζω μονότονα ότι για να σημάνει συναγερμός απαιτείται ανασύνταξη της παράταξης συνολικά και υιοθέτηση μιας στρατηγικής εθνικής συνεννόησης ανεξαρτήτως της  απόλυτα αρνητικής στάσης της Αντιπολίτευσης στο σύνολο της. Και αυτό πράγματι σημαίνει δομική αλλαγή στη διακυβέρνηση, άνοιγμα σε  ευρύτερες δυνάμεις και διαύλους επικοινωνίας με τα άλλα κόμματα. Ας μην επαναλάβω όμως την πρόταση μου, είναι γνωστή.

Ο κ. Σαμαράς διαχώρισε πλήρως τη θέση του, παρουσίασε τη δική του πρόταση και σας προκαλεί αν θέλετε να κάνετε εκλογές. Για ποια εθνική συνεννόηση μπορείτε να μιλάτε;

Μου φαίνεται ελαφρώς παράδοξο το πόσο ο Α. Σαμαράς αντιγράφει το ΠΑΣΟΚ και το Γ. Παπανδρέου του 2008, όταν μετά την πανωλεθρία του Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη ανοίξαμε το βηματισμό  εξουσίας. Θέλω να του υπενθυμίσω ότι ο Γ. Παπανδρέου του 2011 δεν έχει καμία σχέση με τον Καραμανλή του 2008 και  ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται παρά μόνο ως φάρσα. Καιρός είναι να σκεφτεί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και επίδοξος πρωθυπουργός της χώρας  λίγο περισσότερο τις επόμενες μέρες και τα χρόνια που έρχονται για το παρόν και το μέλλον του τόπου.

Τα λέτε αυτά και επιμένετε να μιλάτε για στρατηγική εθνικής συνεννόησης;

Ασφαλώς επιμένω και εξηγούμαι. Θεωρώ σημαντικό λάθος ότι λέει η ΝΔ να αντιμετωπίζεται απαξιωτικά ή μηδενιστικά από μας. Ήδη διατυπώνει προτάσεις έστω κι αν αναγκάζεται από τα πράγματα να προσχωρήσει σ΄αυτές που θα μπορούσαν θαυμάσια να αποτελέσουν βάση παραπέρα συζήτησης ή ακόμη και υλοποίησης από την Κυβέρνηση. Και εκτός της ΝΔ υπάρχουν όλα τα άλλα κόμματα, που δόξα το θεό πολλαπλασιάζονται, και που θα μπορούσαμε να συνδιαμορφώσουμε εθνικά μέτωπα. Εμείς απευθυνόμαστε στη μεγάλη πλειοψηφία των σκεπτόμενων ελλήνων που έχουν διακομματική ή και καθόλου κομματικές αναφορές και που στέκονται μακριά από ακραίες και παραβατικές συμπεριφορές. Είναι αυτοί που γνωρίζουν το πρόβλημα της χώρας και θέλουν  να δουν προοπτικές και λύσεις, είναι αυτοί που απογοητεύονται από την  μιζέρια της παλιού τύπου κομματικής αντιπαράθεσης.

Διαφορετικά,  πρόωρες εκλογές;

Η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και δημιουργικό έργο. Με την παρουσίαση και ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος ανασυγκρότησης προχωρούμε στην ολοκλήρωση της τετραετίας και με μια πολιτική που ξεπερνά κατά πολύ τον χρονικό της ορίζοντα. Σ΄αυτό το στόχο πρέπει να δουλεύουμε σκληρά και καθημερινά. Ο ελληνισμός οφείλει τώρα να επαναπροσδιορίσει τους μακροπρόθεσμους εθνικούς τους στόχους. Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό και την ετυμηγορία του από θέση αρχής και οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να απευθυνθούμε σ΄αυτόν. Προφανώς όχι για « ψύλλου πήδημα » αλλά για βαθύτατα ουσιαστικούς λόγους πάντα με γνώμονα το συμφέρον του τόπου.

Η  χώρα είναι σε καταφανές αδιέξοδο. Φταίει το μνημόνιο ή αυτοί που το εφάρμοσαν και δεν τα κατάφεραν;

Όταν πήραμε την απόφαση, γνωρίζαμε ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα ή απλά. Οφείλαμε, όμως, και οφείλουμε απέναντι στο λαό να πολεμήσουμε, να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας. Είναι αλήθεια ότι στην πολιτική μας αντιστέκεται σθεναρά το δυσκίνητο  και πελατειακό  κράτος,  η συντεχνιακή οργάνωση της κοινωνίας μας και η απέραντη ανοχή της, οι ξεπερασμένες δομές. Δεν αποποιούμαστε τις ευθύνες μας. Και καθυστέρηση και ολιγωρίες και ατολμίες υπήρξαν. Τώρα είναι η στιγμή της ανασυγκρότησης και της επανεκκίνησης. Και η δημοσιονομική προσαρμογή να ενταχθεί πλήρως σ΄αυτήν την ανάγκη.

Τι λύση βλέπετε για το χρέος; Αναδιάρθρωση με κούρεμα των ομολόγων, επιμήκυνση του συνολικού χρέους  ή νέο δάνειο από την τρόικα;

Επειδή η συζήτηση  αυτή έχει ζαλίσει τον κόσμο με τη σεναριολογία της, πρέπει να κατανοήσουμε ότι η προσπάθεια μας μόνο έναν γνώμονα υπηρετεί:  ότι η λύση δεν πρέπει με κανένα τρόπο να στηρίζεται σε όρους χρεοκοπίας. Άρα, δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μια καταστροφική επιλογή που θα θέσει σε αμφισβήτηση τη δυνατότητα της χώρας να πληρώσει μισθούς και συντάξεις ή θα διαλύσει τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Από κι και πέρα, συνδυασμός επιλογών, αλλά κυρίως με τα μούτρα στη δουλειά να διαμορφώσουμε τη προϋπόθεση στο εσωτερικό της χώρας και να εφαρμόσουμε χωρίς σκόντο τις μεγάλες μεταρρύθμισεις.  Από μας ακόμη εξαρτάται η επιτυχία της προσπάθειας.   

Τυχόν νέο δάνειο από την τρόικα λέγεται ότι θα πρέπει να συνοδεύεται από υποθήκη συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού κράτους. Μπορεί να γίνει δεκτό αυτό;

Δεν μου αρέσουν -ιδιαιτέρα τέτοιες μέρες- οι πιθανολογήσεις και οι εικασίες. Ενσπείρουν πανικό και σύγχυση. Ας δούμε πρώτα τις εξελίξεις. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση πέρα από την περιοριστική δαγκάνα στις οικονομικές μας επιλογές να εκχωρήσουμε κομμάτι διακυβέρνησης της χώρας . Το αποκλείω.

Είναι το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές του αλληλέγγυοι σε αυτές τις επιλογές;

Και το δημοσιονομικό πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοστεί και το σχέδιο ανασυγκρότησης  της χώρας που προβλέπει επανεκκίνηση της ανάπτυξης, οριοθέτηση του κοινωνικού κράτους και διαθρωτικές αλλαγές. Ότι συμβάλλει  θετικά σ΄αυτήν την κατεύθυνση η κοινοβουλευτική ομάδα θα το στηρίζει. Ας περιμένουμε λοιπόν την τελική μορφή της πρότασης και μην κινδυνολογούμε γιατί όπως πάμε θα στείλουμε τον κόσμο στο τρελλοκομείο.

Θα μπορούσε η χώρα να γυρίσει στην δραχμή και να κάνει μια νέα επανεκκίνηση στην οικονομία και στον διεθνή της ρόλο;

Ας σοβαρευτούμε. Ούτε κατά διάνοια συμφέρει μια τέτοια εξέλιξη τον τόπο. Εκτός από μια περίπτωση: να απαιτήσουν να καταργήσουμε την ελληνική κυβέρνηση και την λαϊκή κυριαρχία. Τότε θα άρχιζε νέος αγώνας για την ανεξαρτησία.

This Post Has 0 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Back To Top
×Close search
Search