Συνέντευξη Κώστα Σκανδαλίδη στην εφημερίδα «Realnews».

και στο δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή

Κόμμα σοσιαλιστικό με τέτοια μέτρα κ. υπουργέ, επιτρέψτε μου, αλλά δε γίνεται…

Κόμμα σοσιαλιστικό και πατριωτικό θα πρόσθετα. Και όταν το χρέος για την πατρίδα μας καλεί  δεν έχουμε επιλογή, πρυτανεύει πάντα. Περάσαμε περιόδους δύσκολες, περιόδους ακμής και παρακμής και επιβιώσαμε. Μέτρα που παίρνουμε τώρα και πολιτικές που ασκούμε αντιβαίνουν στο χαρακτήρα και την ιστορία μας. Το ακραίο καταναλωτικό πρότυπο για το οποίο δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και η ασύδοτη αγορά απόρροια ενός πελατειακού κρατισμού στον οποίο προσθέσαμε και το δικό μας λιθαράκι αποδείχθηκαν καταστροφικά. Μέσα από την κρίση πρέπει να πιάσουμε ξανά το νήμα της ιστορίας, να οριοθετήσουμε από την αρχή το σύγχρονο κοινωνικό μας πρόσωπο. Και να αναγεννηθούμε. Το μπορούμε.

Ποιο είναι  κατά τη γνώμη σας το πρώτο ζητούμενο για την Κυβέρνηση σήμερα;

Να ανεβάσει στο τραπέζι το σύνολο της ατζέντας και να δείξει ένα δρόμο όχι απλά  δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά πραγματικής ανασυγκρότησης της χώρας. Ένα δρόμο που θα έχει σταθερή πορεία και ορατό τέρμα. Αρκετά με τα μονομερή δημοσιονομικά μέτρα που αποκαρδιώνουν το λαό.

Τη συνολική ανασυγκρότηση της χώρας  πρέπει εδώ και τώρα να εγγυηθούμε. Και ανασυγκρότηση σημαίνει σε ενιαίο εθνικό σχέδιο η δημοσιονομική προσαρμογή, η επανεκκίνηση της ανάπτυξης, το εγγυημένο κοινωνικό κράτος και η ανασύνταξη της δημοκρατίας.

Το μεσοπρόθεσμο  πρόγραμμά που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο απαντά ικανοποιητικά σ’ αυτό το στόχο;

Σε γενικές κατευθύνσεις οι στόχοι  του τέθηκαν από τον Γ. Παπανδρέου και οφείλουμε τώρα να εντάξουμε τη δημοσιονομική προσαρμογή στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ανασυγκρότησης.  Γύρω απ’ αυτό πρέπει να χτίσουμε το Εθνικό μας σχέδιο και μ’ αυτό να συζητήσουμε   τις επόμενες εβδομάδες μέχρι να το φέρουμε στη Βουλή στα μέσα Μαϊου.

Μήπως όμως, σας προλάβει το σοκ μιας ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης του χρέους που τόσο έντονα προβάλλεται πια ως αναπόφευκτη λύση;

Η χώρα δε  μπορεί να συζητά όρους χρεοκοπίας, ούτε λογικές του « δεν πληρώνω το χρέος» που είναι αυτόχρημα καταστροφικές. Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν εντάσσεται στη στρατηγική μας.  Αντίθετα η μακροχρόνια αποπληρωμή του συνολικού χρέους με χαμηλό επιτόκιο είναι η μόνη οδός, η επιδίωξή μας. Οφείλουμε, όμως, μέσα στον επόμενο χρόνο να δείξουμε έμπρακτα ότι μπορούμε αξιόπιστα να τον ακολουθήσουμε κάνοντας  τις απαραίτητες αλλαγές που απαιτούνται.

Πως θα περπατήσετε ένα τέτοιο δρόμο όταν κάθε οικονομικό μέτρο που παίρνετε βαθαίνει κατά κοινή ομολογία την ύφεση;

Κατ’ αρχήν να εγκαταλείψουμε αμέσως κάθε ιδέα για οριζόντια περικοπή μισθών, συντάξεων και χαμηλών εισοδημάτων. Δεν αντέχει άλλο ο κόσμος κάτι ανάλογο. Να οριοθετήσουμε το ελάχιστο κοινωνικό κράτος, επιπλέον να σταματήσουμε την καθολικότητα στην αύξηση των φόρων και να αναδιαρθρώσουμε την εσωτερική τους δομή με κριτήριο την αναπτυξιακή ανάγκη, όπως για παράδειγμα το ΦΠΑ. Και να πέσουμε με τα μούτρα στην ανάπτυξη.

Με τα fast truck, τις αποκρατικοποιήσεις και τα 50 δις της δημόσιας περιουσίας; Πιστεύετε στα σοβαρά ότι έχει καμία τύχη να πετύχει αυτό το σχέδιο;

Από μόνο του όχι. Για τη δημιουργία αναπτυξιακού αποθέματος χρειάζεται να κινηθούμε αποφασιστικά, να εκμεταλλευτούμε κάθε παραγωγική ικμάδα το τόπου, να επενδύσουμε άμεσα και αποτελεσματικά κάθε διαθέσιμο πόρο. Να ανατρέψουμε στη πράξη και όχι μόνο με νόμους και επικοινωνιακές πολιτικές το κράτος που  αντιστέκεται και διαμεσολαβεί. Αυτό είναι το κύριο ζήτημα έπρεπε ήδη να το έχουμε κερδίσει και δυστυχώς δεν τα καταφέραμε ακόμη.

Παρόμοιες δραματικές αποφάσεις και ανατροπές μπορούν να γίνουν από ένα κόμμα που έχει απέναντι του όλα τα κόμματα  κι ένα λαό που αρχίζει να του γυρίζει την πλάτη;

Έχουμε μια ευκαιρία μέχρι τη συζήτηση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος στη Βουλή. Να προβάλουμε το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Είναι ώρα κρίσιμης ευθύνης για ένα εθνικό συναγερμό για τη χώρα και τη παράταξη. Να ενσωματώσουμε σ’ αυτό κάθε θετική πρόταση απ’ όπου κι αν προέρχεται και να απαιτήσουμε από τις πολιτικές δυνάμεις να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα. Στην ανάγκη της εξυγίανσης των οικονομικών, στην αποτελεσματικότητα των διαρθρωτικών αλλαγών, στη μεγάλη ανατροπή στο κράτος, στην αναβάθμιση του κύρους των θεσμών στο δίκαιο κοινωνικής προστασίας για πολύ αδύναμους και ανέργους  και γιατί όχι στην συντακτικού τύπου αναθεώρηση του συντάγματος από την επόμενη Βουλή. Και να υλοποιήσουμε με συνέπεια μια στρατηγική εθνικής συνεννόησης, να αφήσουμε πίσω μας οριστικά το παρελθόν.

Πολύ καιρό ακούγεται πόσο, όμως, πιθανή είναι μια τέτοια συναίνεση;

Εμείς έχουμε την πρωτοβουλία, εμείς πρέπει να πείσουμε πριν και πάνω απ΄ όλα τη λαϊκή πλειοψηφία των  συνειδητοποιημένων πολιτών για την πολιτική μας, εμείς σε τελευταία ανάλυση έχουμε χρέος να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό σύστημα και να βγάλουμε από τη γενικευμένη της  κρίση την πολιτική.

Ας υποθέσουμε ότι η πρότασή σας συναντά τη καθολική άρνηση των κομμάτων που είναι το πιθανότερο. Το επόμενο βήμα ποιο είναι; Ανασχηματισμός ή εκλογές;

Το δίλλημα τίθεται άνισα. Πιο σωστό θα ήταν   εθνική συνεννόηση ή εκλογές. Εδώ δε νομίζω ότι χωράει τρίτος δρόμος. Είναι  κατά συνέπεια αναγκαίο να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων γιατί δεν νομίζω ότι ο τόπος έχει ανάγκη από εκλογές.

Πάντως πολλοί αναμένουν ανασχηματισμό. Ξέρω ότι είναι αποκλειστικό δικαίωμα του Πρωθυπουργού αλλά αν το αποφασίσει ποια χαρακτηριστικά κατά τη γνώμη σας πρέπει να έχει;

Συνολική ανασύνταξη Κυβέρνησης και Κόμματος χρειάζεται για να δώσει το σύνθημα του συναγερμού, τη συσπείρωση  και την υποστήριξη του εθνικού σχεδίου. Όσο για τον ανασχηματισμό έχει νόημα μόνο αν αλλάξει η δομή της Κυβέρνησης και να ενισχυθεί ουσιαστικά το κέντρο λήψης των αποφάσεων. Δεν είναι καιρός για άλλες ζυμώσεις. Είναι ώρα στοχευμένης δράσης με τη συμμετοχή όλων των δυναμικών που διαθέτουμε.

Σε τέτοιο ενδεχόμενο θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν εξωκοινοβουλευτικές ή εξωκομματικές προσωπικότητες;

Ασφαλώς. Να αξιοποιηθούν και να στρατευτούν όλες ανεξάρτητα οι ικανές δυνάμεις του κόμματος, της πολιτικής, της κοινωνίας. Και σας διαβεβαιώ ότι χωρούν σε μικρά και ευέλικτα σχήματα και δομές.

Σας ανησυχεί  ότι το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά έχουν πλήρως διακόψει τις σχέσεις τους; Δεν έχουν καν τυπικό διάλογο μεταξύ τους…

Με ανησυχεί και με θλίβει. Θα έπρεπε, όμως, να προβληματιστούν οι ηγεσίες της γιατί η σημερινή συγκυρία και η κρίση δεν είναι αντίστοιχη με την αύξηση επιρροής τους. Γιατί παραμένουν διασπασμένες και απομονωμένες οι δυνάμεις τους και θεωρούνται και αυτές ενσωματωμένες στην κρίση του πολιτικού συστήματος ιδιαίτερα όταν ενθαρρύνουν τυχοδιωκτικές πρακτικές προπηλακισμών   και βιαιοπραγίας. Σε μια στρατηγική  εθνικής συνεννόησης που με συνέπεια θα ακολουθήσουμε πιστεύω ότι αυτή η σχέση μπορεί να αλλάξει και θα είναι καλό για τον τόπο. Η ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς αποτελεί θετική εξέλιξη προς αυτή την κατεύθυνση.

Και με το ΠΑΣΟΚ κ. Σκανδαλίδη τι πρέπει να γίνει;

Τον τελευταίο καιρό γίνεται φιλότιμη προσπάθεια να ξαναμπεί το κόμμα στον πολιτικό διάλογο και να ζωντανέψουν οι οργανώσεις του μέσα στις συνθήκες της κρίσης. Το εθνικό  σχέδιο θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση μιας νέας συσπείρωσης και πορείας στο λαό. Νομίζω ότι προέχουν τα πολιτικά από τα όποια οργανωτικά ζητήματα.

Πρόσφατα πήρατε πρωτοβουλία να αξιοποιήσετε την δημόσια γη που ανήκει στο Υπουργείο σας ….

Είναι ένα δείγμα γραφής για το τι σημαίνει ανάπτυξη στη πράξη. Αν τα 4-5 εκατομμύρια στρέμματα αποδοθούν σε   ακτήμονες αγρότες, σε νέους γεωργούς, σε κατά επάγγελμα αγρότες, σε συνεταιρισμούς και ομάδες παραγωγών και καλλιεργηθούν θα προσθέσουν αύξηση σε καλλιεργήσιμη γη περίπου 12 %. Τι σημαίνει αυτό; Αύξηση της απασχόλησης, αύξηση της παραγωγής, προσανατολισμένη ανάπτυξη με άμεσα και απτά αποτελέσματα. Το 2013 φιλοδοξούμε να μετατρέψουμε σε θετικό το αρνητικό σήμερα ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων.

Το νομοσχέδιο για τους συνεταιρισμούς ενώ  φαινόταν αρχικά να βρίσκει καθολική αποδοχή συναντά την άρνηση της ΠΑΣΕΓΕΣ. Σας ζήτησε να το αποσύρετε?

Το νομοσχέδιο εξακολουθεί να συναντά την σχεδόν καθολική αποδοχή από τους πραγματικούς αγρότες. Συναντά τη θετική στάση της ΓΕΣΑΣΕ, της ΣΥΔΑΣΕ, των νέων αγροτών, του συντονιστικού των κινητοποιήσεων. Εγώ την αντίδραση της ΠΑΣΕΓΕΣ την κατανοώ απολύτως  και γι’ αυτό έχω την υπομονή και να τους πείσω και να βελτιώσω ότι κενά υπάρχουν.