Συνέντευξη στην εφημερίδα « Real news».

στο δημοσιογράφο  Βασίλη Σκουρή

Όλοι συμφωνούν, οι αναλυτές, ευρωπαίοι πολιτικοί, ειδικοί ότι η Ελλάδα είναι ήδη σε διαδικασία πτώχευσης. Μήπως κ. υπουργέ, «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι»;

Το κραχ της πραγματικής χρεοκοπίας δεν το έχει υποστεί η χώρα και σ’ αυτό αντιστέκεται, δυστυχώς, μόνο η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός. Ο αγώνας και η αγωνία που συνοδεύουν κάθε δόση του δανείου είναι για όλους μας ψυχοβγαλτική. Όμως, δεν έχουμε δικαίωμα να θυσιάσουμε την πατρίδα.

Φαίνεται, πάντως, ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο. Έχει στόχους η κυβέρνηση ή την παρασύρει το κύμα;

Τον Ιούλιο πετύχαμε μια απόφαση ιδιαίτερα σημαντική σε δυσμενέστατο κλίμα. Δυστυχώς, στην εφαρμογή της και εξαιτίας των ευρύτερων ευρωπαϊκών εξελίξεων συναντά σημαντικά εμπόδια. Οι επόμενες εβδομάδες είναι, ίσως, οι κρισιμότερες στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας ξεκινώντας από την εξαιρετικής σημασίας συνάντηση που έχει ο Γ. Παπανδρέου με την Καγκελάριο Μέρκελ μεθαύριο. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε άλλο δρόμο. Οφείλουμε και τη δόση να διασφαλίσουμε και τις αποφάσεις του Ιουλίου να κατοχυρώσουμε ή αν δεν είναι δυνατό να τις αντικαταστήσουμε με ισοδύναμου αποτελέσματος επιλογές.

Ισχυρίζεστε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Γιατί να πεισθεί κάποιος γι’ αυτό;

Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί ότι το χρέος και ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός επιβάλλουν την αναγκαστική διόρθωση της οικονομίας και υπαγορεύουν τα αλλεπάλληλα δραματικά μέτρα; Το ερώτημα δεν είναι αν μπορούμε να την αποφύγουμε αλλά αν η διόρθωση θα γίνει εντός ή εκτός του ευρώ. Είναι κρίμα για τον τόπο που οι πολιτικές του δυνάμεις αδυνατούν να το αντιληφθούν ή το αξιολογούν προτείνοντας τυχοδιωκτικές ή ανεφάρμοστες λύσεις. Ένα είναι σίγουρο. Και εντός και εκτός του ευρώ και όπως μας συμφέρει δεν γίνεται. Κοροϊδεύουμε το λαό. Όποιος εισηγείται διόρθωση έξω από το ευρώ είναι επικίνδυνος και ανιστόρητος.

Ο λαός, όμως, αναρωτιέται. Δεν έχει πάτο το βαρέλι; Δεν υπάρχουν ευθύνες κυβερνητικές που πρέπει να αποδοθούν για τα νέα μέτρα;

Θα σας απαντήσω ευθέως. Ασφαλώς και δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών για το ότι φαίνεται να μην έχει πάτο το βαρέλι των θυσιών στις οποίες υποβάλλεται ο λαός μας. Τα νέα μέτρα είναι μία ακόμη ψυχρολουσία για μια κοινωνία που βρίσκεται στο όριο της αντοχής αν δεν το έχει ξεπεράσει κιόλας. Την απόδοση ευθυνών την εισπράττουμε καθημερινά ως κυβέρνηση, ως πολιτικοί, ως παράταξη στο δρόμο. Εκεί που συχνά πια αντιμετωπίζουμε την περιφρόνηση ή και τη χλεύη.

Θα αντέξει η κυβέρνηση το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που έχει εναντίον της;

Είμαστε υποχρεωμένοι να αντέξουμε γιατί όχι μόνο εμείς αλλά συνολικά το πολιτικό σύστημα, η κοινωνία, η ίδια η δημοκρατία δεν μπορούν να αντέξουν τις ολέθριες επιπτώσεις μιας καθολικής χρεοκοπίας της χώρας. Οφείλουμε να την αποτρέψουμε.

Μήπως, λοιπόν, χρειάζονται κι άλλοι να αναλάβουν μέρος του κόστους, αλλά και να συμβάλουν στην επιβολή και την αποτελεσματικότητα των μέτρων;

Είναι ήδη δύο χρόνια που σηκώνουμε μόνοι μας το βάρος και το κόστος μιας τεράστιας εθνικής προσπάθειας. Δεν ζητάμε από τις υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις να μοιραστούμε το κόστος. Ζητάμε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στη χώρα και τους πολίτες. Δεν το έκαναν ούτε για μια στιγμή. Αντίθετα, πετροβολούν κάθε επιλογή μας και προσπαθούν να επενδύσουν στην αποτυχία μας.

Δεν είναι υπερβολή να το ισχυρίζεστε αυτό;

Ξέρετε άλλη χώρα της Ευρώπης, σε κρίση που η αντιπολίτευση να στέκεται καθολικά αντιμέτωπη; Ξέρετε άλλη χώρα που η πλουτοκρατία της βγάζει τα λεφτά έξω για να επενδύσει στη πτώχευση και τη δραχμή; Ξέρετε άλλη χώρα που οι συντεχνίες της αντιστέκονται με τόσο μένος σε κάθε αλλαγή ή αναγκαία μεταρρύθμιση;

Ο κ. Σαμαράς, όμως, ισχυρίζεται ότι έχει εναλλακτική πρόταση και ζητά καθαρές λύσεις και αυτοδυναμία ΝΔ…

Ποια εναλλακτική πρόταση; Πιστεύει έστω και ένας σοβαρός έλληνας ότι θα καβαλήσει το άλογο του Δον Κιχώτη για να επαναδιαπραγματευθεί; Ποια αυτοδυναμία; Η θέση ότι θα ζητήσει ξανά εκλογές αν δεν βγει αυτοδύναμος, είναι η επιτομή του τυχοδιωκτισμού. Η παρουσία του στη ΔΕΘ μου φάνηκε εκτός τόπου και χρόνου.

Μήπως είστε υπερβολικός;

Καθόλου. Δυστυχώς για τον τόπο ο κ. Σαμαράς εμφανίζεται ολοένα και περισσότερο ως επίδοξος «πρωθυπουργός της δραχμής». Αντί να είναι εθνικός πρεσβευτής βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας. Ενώ η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία στηρίζει την προσπάθειά μας, ενώ ο καθένας, ακόμη και οι ομοϊδεάτες του, αντιλαμβάνεται την ανάγκη εθνικής ενότητας, ο ίδιος ο αρχηγός της Δεξιάς υποσκάπτει το ιδρυτικό κείμενο της παράταξής του. Μοιάζει ολοένα και περισσότερο με αρχηγό της «Πολιτικής Άνοιξης» προσβάλλοντας τον απλό συντηρητικό πολίτη.

Ωστόσο εσείς παρ’ ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητά εκλογές εξακολουθείτε να μιλάτε για εθνική συνεννόηση…

Σας το είπα ήδη. Το δρόμο έστω και μόνοι μας θα τον τραβήξουμε μέχρι το τέρμα από πατριωτικό χρέος. Δεν πρόκειται να φυγομαχήσουμε. Οφείλουμε να καταβάλουμε ύστατη προσπάθεια να ανοίξουμε τον κλειστό πολιτικό ορίζοντα της σημερινής παρακμής. Να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί. Όταν τίθενται θέματα εθνικής κυριαρχίας και δημοκρατίας δεν έχουμε δικαίωμα ούτε να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, ούτε να σφυρίζουμε αδιάφορα.

Τι προτείνετε;

Μαζί με την εξασφάλιση της δόσης και σε συνδυασμό με τη ριζική φορολογική μεταρρύθμιση που αποκαθιστά στοιχειωδώς το αίσθημα δικαίου και τους στόχους του νέου Προϋπολογισμού να παρουσιάσουμε τη συνολική εθνική πλατφόρμα πάνω στην οποία θα κινηθεί η χώρα. Να μετουσιώσουμε σε εθνική στρατηγική το σύνθημα της παραγωγικής και δίκαιης Ελλάδας. Είναι το υπέρτατο χρέος μας σήμερα.

Κι αν δεν υπάρξει εθνική συνεννόηση; Εκλογές; Το ζητά σύσσωμη η αντιπολίτευση…

Πιστεύω ότι δεν χρειάζονται κάλπες για να συνεννοηθούμε. Ο τόπος δεν χρειάζεται εκλογές. Επίγνωση της κατάστασης και ανάληψη ευθύνης χρειάζεται απ’ όλους. Εθνική συνεννόηση πάση θυσία και χωρίς εκλογές. Αλλιώς θα την επιβάλλει ο λαός με όποιο κόστος. Ξέρετε, υπάρχουν κάποτε ιστορικές στιγμές στην πορεία ενός έθνους που όταν τεθεί το δραματικό δίλημμα δεν μπορείς  να πάρεις μόνος σου την ευθύνη δεν έχεις εξουσιοδότηση γι’ αυτό. Τότε το λόγο έχει ο λαός. Όσο για την αντιπολίτευση που ζητά εκλογές μεγαλόφωνα στο παρασκήνιο προτρέπει «κρατηθείτε γιατί αλίμονό μας» . Αυτή η σκιαμαχία πρέπει να πάρει τέλος.

Κι αν σας ρίξουν οι βουλευτές σας μη ψηφίζοντας τα νέα μέτρα;

Οι βουλευτές μας στήριξαν με όλες τις δυνάμεις τους και με μεγάλο προσωπικό και πολιτικό κόστος την προσπάθειά μας. Νομίζετε ότι είναι εύκολο να σε προπηλακίζουν, να σε λένε προδότη, να σπάνε τα γραφεία σου, να ακούς ότι ξεπουλάς την πατρίδα σου; Τα δύσκολα μέτρα τα ψηφίζουν με βαριά καρδιά γιατί έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι κανείς δεν θέλει ούτε επιδιώκει να ανατρέψει την κυβέρνηση.

Στο εξής τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός;

Να κρατήσει σφιχτά το τιμόνι των εξελίξεων. Να ηγηθεί της ανάδειξης και της κατοχύρωσης της νέας εθνικής πρότασης ευθύνης και προοπτικής. Να διορθώνει έγκαιρα και αποφασιστικά όλα τα κακώς κείμενα στην κυβέρνηση και την παράταξη. Την Τρίτη έχει μια ακόμη σημαντική μάχη που πρέπει να κερδίσει.

Ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει και η «δελφινομαχία», καθώς η επόμενη μέρα μοιάζει να είναι κοντά…

Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η επόμενη μέρα της χώρας. Τα υπόλοιπα με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Για τους «δελφίνους» και τις «δελφινομαχίες» το μόνο που μπορεί να ισχύσει και ειδικά αυτή την εποχή είναι το «εδώ ο κόσμος χάνεται βαρκούλες αρμενίζουν»

Πολλοί πάντως επιμένουν ότι το πρόβλημα είναι το «βαθύ»  ΠΑΣΟΚ, πιθανόν και οι υπουργοί-μεταξύ των οποίων τοποθετούν και εσάς- που δεν επιθυμούν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις…

Η προσπάθεια ορισμένων να βάλουν στους εαυτούς τους την ταμπέλα του μεταρρυθμιστή και στους άλλους την ταμπέλα του αντιδραστικού,  του βαθέως ή του ρηχού ΠΑΣΟΚ και δεν ξέρω τι άλλο, θα ήταν απλά αστεία, αλλά με δεδομένη την κρισιμότητα των στιγμών είναι κωμικοτραγική. Έχω ζήσει και στο παρελθόν παρόμοιους διαχωρισμούς. Αποδείχθηκαν φενάκη και δεν βοήθησαν στο ελάχιστο τους εμπνευστές τους.

Μήπως τελικά κ. υπουργέ το Μνημόνιο και η κρίση «φάνε» το πολιτικό σύστημα όπως το γνωρίσαμε έως τώρα;

Μίλησα για υπέρβαση του σημερινού πολιτικού συστήματος και  για «νέα μεταπολίτευση» πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης και πολύ πριν χρησιμοποιήσουν τον όρο αυτό, αρχικά ο κ. Τσίπρας και στη συνέχεια ο κ. Σαμαράς. Τα συμπτώματα υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια. Απλώς ότι αποφεύγει για χρόνια ο πολιτικός κόσμος όπως ο διάβολος το λιβάνι τώρα το φέρνουν επιτακτικά στο προσκήνιο το μνημόνιο και η κρίση. Ανάκτηση της αξιοπιστίας μας ή οριστική ταφόπλακα; Από μας, ακόμη, εξαρτάται. Και για να ακριβολογώ από το ΠΑΣΟΚ κυρίως.

Πάντως η κ.Παπαρήγα σας χαρακτηρίζει περίπου ως δικτατορικό καθεστώς. Κι ο Μουσολίνι λέει με κοινοβουλευτικές διαδικασίες αναδείχτηκε.

Αυτό αποτελεί ιστορική ύβρη. Θα ήταν ευτύχημα αν μπορούσε η ιστορική αριστερά να απαλλαγεί από τον ακραίο λαϊκισμό της. Καλύτερα θα ήταν την αντίδρασή της αυτή να την εξαντλούσε στην αυτοκριτική της για τις δικτατορίες που υποστήριζε τόσα χρόνια και κατάρρευσαν σαν χάρτινος πύργος.