ΟΜΙΛΙΑ Κ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ

 Θα ήθελα να κάνω δυο σχόλια.

Το πρώτο σχόλιο, αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, αφορά το χειροκρότημά σας. Θα προτιμούσα να μη χειροκροτάτε τώρα και αύριο μέχρι το μεσημέρι, αλλά από το απόγευμα του Σαββάτου τελειώνοντας το Συνέδριο να χειροκροτήσετε τον εαυτό σας, γιατί θα έχετε κάνει μια μεγάλη υπέρβαση στην ιστορία της Νεολαίας του Κινήματός μας.

Το δεύτερο σχόλιο. Δυστυχώς, δεν το λέω με την κακή έννοια, ανέβηκα στο βήμα μετά τους χαιρετισμούς των νεολαίων, Όλοι μας έχουμε υποχρέωση να σεβόμαστε όλες τις απόψεις και να δείχνουμε πάντα έναν πολιτικό πολιτισμό. Απ’ την άλλη μεριά όμως, την ιστορία της ελληνικής νέας γενιάς απ’ την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ μέχρι τα τώρα, και την πρωτοπορία της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ σε όλη αυτή την ιστορική διαδρομή, που οδήγησε τη χώρα από μια περιθωριακή χώρα σε μια ευρωπαϊκή, αναπτυγμένη χώρα , που την οδήγησε στο επίκεντρο των εξελίξεων κανένας δεν μπορεί να την αμαυρώσει.

Και κάτι ακόμα. Και με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια σε όλες τις αξιολογήσεις των στοιχείων που αφορούν την κατάταξη της δημοκρατίας, με βάση τη δημοκρατία των χωρών, η Ελλάδα ήταν πάντα στις πρώτες θέσεις, στην πρώτη θέση, και αυτό το θεωρούμε κατάκτηση του ελληνικού προοδευτικού κινήματος, της ελληνικής νεολαίας και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Όμως εδώ δεν ήρθαμε να μιλήσουμε γι’ αυτά. Ήρθαμε να μιλήσουμε κυρίως για το αγωνιστικό μας παρελθόν, για το καλύτερο παρόν και για το φωτεινό μέλλον μας. Και εμένα που με επιφόρτισε το Κίνημα να κάνω σήμερα μια εισαγωγή για το καταστατικό, θα ήθελα την προσοχής σας.

Για να υπάρξει υπέρβαση σε αυτήν εδώ την αίθουσα, πρέπει όλοι μας να συνδεθούμε με την ιστορική μνήμη και με την αγωνιστική εμπειρία. Και για να μιλήσουμε για το καλύτερο παρόν και το φωτεινό μέλλον, δεν πρέπει να ξεχάσουμε αυτό που υπήρξαμε και αυτό που μπορούμε να γίνουμε.

Πριν και πάνω απ’ όλα πρέπει εσείς να είστε περήφανοι για τις ρίζες μας και την αγωνιστική μας διαδρομή. Ότι σήμερα και αύριο, που θα αποφασίσετε για το μέλλον της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, έχετε στις αποσκευές σας για το ταξίδι που ξεκινάμε, την πιο πλούσια κληρονομιά, την πιο πλούσια παρακαταθήκη.

 Όταν η Ευρώπη, είπε χθες ο Πρόεδρος, ζούσε στη σκιά του φασισμού, η ΕΠΟΝ είχε πάρει τα βουνά. Όταν η μεταπολεμική Ευρώπη έπαιρνε το δρόμο της ανασυγκρότησης, η δική μας νέα γενιά μετρούσε τις πληγές σε ξερονήσια και φυλακές.

Όταν η Ευρώπη του κοινωνικού συμβολαίου της δεκαετίας του ’60 τραγουδούσε παθιασμένη στους ήχους των Μπιτλς, τα νέα αγόρια και κορίτσια στην Καισαριανή τραγουδούσαν «δρόμοι όλο λάσπη και σπίτια ρημαδιό, που να χωρέσει το όνειρο σε καμάρι δυο πήχες», αναζητώντας τη μοίρα τους, τον ήλιο και παλεύοντας για το «1-1-4» και τη δωρεάν παιδεία, που είναι η δική μας κληρονομιά.

Όταν η γενιά της αμφισβήτησης ξεσηκωνόταν στο Παρίσι τον Μάιο του ’68 για να απαιτήσει μέσα απ’ την αντιαυταρχική εκπαίδευση τον κόσμο που της ανήκει, η δική μας νέα γενιά, η γενιά της αντίστασης, δημιουργούσε την εποποιία του Πολυτεχνείου και του αντιδικτατορικού αγώνα.

Ύστερα ήρθε το Κίνημά μας να ενώσει αυτές τις γενιές, να καθορίσει τους νέους στόχους και πάνω στη γενιά της μεταπολίτευσης στηρίξαμε το δρόμο για την κατάκτηση του επόμενου μεγάλου ιστορικού κύκλου, για τον οποίο είμαστε περήφανοι και για τη δεκαετία του ’80 και για τη δεκαετία του ’90.

Κάποτε η γενιά των λουλουδιών έφτιαχνε τα Γούντστοκ και η μετά των λουλουδιών γενιά γκρέμιζε τους τοίχους κάτω από τους ήχους των Πινκ Φλόιντ. Εμείς, η δική μας γενιά, έκανε στην πατρίδα μας τη μεγάλη αλλαγή, και όπως είπε χθες ο Πρόεδρος, συγχρόνιζε το βηματισμό της Ελλάδας, αυτή την υστέρηση τόσων χρόνων, με τον κόσμο, με τον εξελιγμένο και τον αναπτυγμένο κόσμο.

Είναι η δική μας κατάκτηση. Είναι το δικό μας ιστορικό κεφάλαιο. Είναι το δικό μας παρελθόν που οδηγεί από εδώ και πέρα το παρόν και το μέλλον μας.

Θέλω κλείνοντας αυτό το σημείο, να πω κάτι που το θεωρώ πολύ σημαντικό.

Στην αλληλουχία των ιστορικών κύκλων, όταν η νέα γενιά δεν βρισκόταν στο προσκήνιο της ιστορίας τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Ένας νέος ιστορικός κύκλος προς τα μπρος άνοιγε μονάχα όταν η νέα γενιά ήταν στο προσκήνιο.

Το ΠΑΣΟΚ όταν ιδρύθηκε, είχε στις τάξεις του πολλές γενιές, του ΕΑΜ, της Αντίστασης, του Πολυτεχνείου, του «1-1-4». Μπορεί το πολιτικό του προσωπικό να ήταν υποψήφιοι βουλευτές του, επειδή ιδρύθηκε στις 3 του Σεπτέμβρη και τον Νοέμβρη είχαμε εκλογές, μπορεί να ήταν απ’ την παλιά Ένωση Κέντρου, μπορεί να ήταν στελέχη που μπορούσαν να δώσουν εκλογικό αγώνα, όμως θα σας πω μια αλήθεια, που εσείς δεν την έχετε ζήσει.

Σε όλη τη δεκαετία του ’70 και μέχρι να ανέβουμε στην κυβέρνηση, τη φυσιογνωμία, το χαρακτήρα, την ιδεολογία, τη στρατηγική την είχε η δικιά μας τότε νέα γενιά και η νέα γενιά αυτή έχτισε μετά τα 20 χρόνια της διακυβέρνηση της χώρας απ’ το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό που χθες, σας είπε ο Πρόεδρός μας, είναι κάτι πάρα πολύ απλό, για όσους δεν το κατάλαβαν. Εάν εσείς δεν έρθετε στο προσκήνιο, δε γίνετε η γενιά της ανατροπής, δε γίνετε ξανά οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, μπορεί τις επόμενες εκλογές να τις κερδίσουμε, δεν θα έχουμε όμως ανοίξει το δρόμο για μια νέα μεγάλη εποχή στην πορεία και την ιστορία του προοδευτικού κινήματος. Αυτό το δρόμο πρέπει να ανιχνεύσουμε και πάνω σε αυτό να πάρουμε τις συγκεκριμένες αποφάσεις.

Και έρχομαι τώρα σε μια πραγματική διαπίστωση που έχει σχέση με το καταστατικό μας. Ποια είναι αυτή η διαπίστωση. Υπήρξαν δύο φάσεις στην πορεία της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ. Η πρώτη φάση σημαδεύτηκε απ’ την επαναστατική επιλογή του Ανδρέα να εντάξει τη Νεολαία στο Κίνημά μας. Τότε όλα τα όργανα της Νεολαίας σε κεντρικό επίπεδο ήταν διορισμένα. Η ΠΑΣΠ έκανε συνέδρια, οι οργανώσεις στους μαζικούς χώρους και οι συνδικαλιστικές μας λειτουργούσαν σχετικά αυτόνομα. Όμως η δουλειά γινόταν για τη Νεολαία μέσα απ’ το ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως για το ΠΑΣΟΚ μέσα απ’ τη Νεολαία

Και ήταν σοφή εκείνη η επαναστατική πράξη, διότι έδωσε τη φυσιογνωμία και το χαρακτήρα στο ΠΑΣΟΚ. Δεν ήμασταν μια παραδοσιακή Νεολαία σαν τις κομματικές νεολαίες των άλλων κομμάτων. Υπήρξαμε, λειτουργούσαμε ως η έμπνευση, η δημιουργία, ο αέρας, ο άνεμος μέσα στις οργανώσεις μας.

 Όμως τα προβλήματα γίνανε πιο σύνθετα, ήρθε η δεκαετία του ’80, ήρθε η κυβέρνηση. Και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ξεκίνησε η δεύτερη φάση. Η δεύτερη φάση με το Συνέδριο του 1993, όπου η Νεολαία αποσπάστηκε από τις οργανώσεις, έκανε τις δικές της ξεχωριστές οργανώσεις. Αυτονομήθηκε οργανωτικά και αρκετά πολιτικά και έδωσε καινούργιες μάχες ως ξεχωριστή και παράλληλη οργάνωση με το ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η περίοδος δεν ήταν κακή, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έγινε δουλειά σημαντική, βοηθήθηκε η παράταξη και γενικότερα η ελληνική νεολαία μέσα απ’ τους αγώνες και τις μάχες που έδινε η Νεολαία ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα πρέπει να ανοίξουμε μια τρίτη φάση που θα έχει εντελώς καινούργια χαρακτηριστικά: που δεν θα μοιάζει ούτε με τη πρώτη, που δεν υπήρχε καμιά ξεχωριστή οργάνωση της Νεολαίας, ούτε με τη δεύτερη που υπήρχε ένα ΠΑΣΟΚ και η Νεολαία του κατ’ εικόνα και ομοίωση του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί για αυτή τη δεύτερη φάση, πρέπει εδώ μπροστά σας να απολογηθούμε γιατί ό,τι αρνητικά χαρακτηριστικά φτιάχτηκαν, φτιάχτηκαν με τη δική μας ευθύνη, μετά ειδικά τις διαδικασίες της διαδοχής του 1996 και όχι με τη δική σας ευθύνη και συμπεριφορά.

Απέκτησε χαρακτηριστικά, που ουσιαστικά αντανακλούσαν τα μεγάλα δομικά προβλήματα που είχε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Εγώ πιστεύω βαθιά ότι είναι η ώρα να κάνουμε τη μεγάλη υπέρβαση. Να κάνουμε μια μεγάλη υπέρβαση σε όλα τα θέματα.

Πρώτον, σε σχέση με το κόμμα. Η Νεολαία θα οργανωθεί σε ένα δίκτυο. Θα είναι μια οργάνωση δικτυακού τύπου παντού, σε κάθε θεσμό και χώρο. Θα είναι παράλληλα ενταγμένη στο ΠΑΣΟΚ αλλά θα έχει τη δική της οργάνωση για όλες τις δράσεις της. Λένε πολλοί, πως θα ενταχθεί στο ΠΑΣΟΚ(;), αφού πάμε στις οργανώσεις και δεν μας δέχονται, μας αντιμετωπίζουν καχύποπτα.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, το θέμα δεν είναι ποιες είναι οι δομές που σήμερα το ΠΑΣΟΚ έχει, έτσι ώστε να μπούμε ή να μη μπούμε.

Δεν είναι υπόθεση συμπεριφορών, είναι υπόθεση δομική. Πρέπει να μπούμε στις οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ για να φέρετε τον αέρα της αλλαγής, της ανανέωσης, της μεγάλης ελπίδας και για τις άλλες κοινωνικές τάξεις και ομάδες που συναποτελούν το μπλοκ της αλλαγής.

Πρέπει όμως ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ να διασφαλίσει για σας τη συμμετοχή σας στα όργανά του και αυτό είναι υπόθεση που αφορά συνολικά το Κίνημα, αφορά συνολικά την πορεία για το επόμενο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, που εσείς μπορείτε να διεκδικήσετε μια καταστατική κατοχύρωση της συμμετοχής σας στα όργανα του Κινήματος απ’ τη βάση μέχρι την κορυφή.

Έτσι ερχόμαστε στη σχέση με το κόμμα στην τρίτη φάση.

Πάμε τώρα σε ένα δεύτερο ζήτημα. Στη σχέση με το μαζικό χώρο και πιο συγκεκριμένα στη σχέση με τη μεγάλη παράταξή μας στον χώρο των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ που είναι η ΠΑΣΠ.

 Και εδώ πρέπει να λύσουμε προβλήματα δομικού χαρακτήρα. Ποια είναι αυτή η σχέση. Θα σας πω την εμπειρία μου. Πρέπει να ξέρετε, ανεξάρτητα αν ασχολούμαι ή δεν ασχολούμαι με το χώρο της Νεολαίας, ότι ξέρω πολύ καλά τι γίνεται παντού, πάρα πολλά χρόνια, και ως Γραμματέας του Κινήματος και ο Νίκος εδώ είναι, τα έχουμε ζήσει μαζί, τα ξέρουμε και έχουμε και ακριβώς τις ίδιες απόψεις. Γιατί ξέρετε, δεν κάναμε καμιά φορά καμιά «ομαδούλα» για να κάνουμε το παιχνίδι μας μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

Ποια ήταν η εμπειρία. Η εμπειρία ήταν η εξής: Την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση και εξαιτίας ακριβώς του κυβερνητισμού και του κρατισμού του, εξαιτίας του ότι τα πάντα γινόντουσαν γύρω απ’ τη διαχείριση της εξουσίας, της κρατικής και κυβερνητικής, οι οργανώσεις του καθοριζόντουσαν σε σχέση με τη σύνδεση που είχαν με την εξουσία και τη διαχείρισή της.

Αυτό είναι ένα μικρόβιο που είχε όλο το ΠΑΣΟΚ και που στο χώρο της Νεολαίας έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Όλα γινόντουσαν γύρω απ’ τους εσωκομματικούς συσχετισμούς. Ήμασταν στο μαζικό χώρο. Το πιο φυσιολογικό ήταν να έχουμε λίγα οργανωμένα μέλη στη Νεολαία και να έχουμε μια μαζική μεγάλη ΠΑΣΠ, που να χωράει τους πάντες στο Πανεπιστήμιο.

Όταν θέλαμε να φοράμε τον μανδύα του μαζικού χώρου, να λεγόμαστε γραφείο της ΠΑΣΠ, όταν θέλαμε να φοράμε τον μανδύα των εσωκομματικών συσχετισμών και να εκλέγουμε συνέδρους στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, γινόμασταν το γραφείο της σπουδάζουσας της Νεολαίας. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Είναι ώριμο αίτημα των καιρών και είναι καταστατικά ιδρυτικό σημείο της σημερινής διακήρυξής σας ότι επιτέλους η ΠΑΣΠ θα πρέπει να γίνει αυτόνομη και να αναλάβει τις τύχες και τις πολιτικές μέσα στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ.

Αυτό όπως πρέπει να απεικονιστεί οργανωτικά στο καταστατικό. Άρα από τη Δευτέρα το πρωί δεν υπάρχουν Οργανώσεις Σπουδάζουσας Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ κατά Τμήμα, Σχολή και Ίδρυμα. Υπάρχει μόνο ΠΑΣΠ. Υπάρχει μόνο ΠΑΣΠ η οποία θα αυτό-οργανωθεί μετά τις φοιτητικές εκλογές και μέχρι τις αρχές Ιουνίου θα έχει κάνει την ιδρυτική Συνδιάσκεψη για να εκλέξει τα δικά της αυτόνομα όργανα.

Για να γίνει αυτό, λοιπόν, η Οργάνωση Δικτυακού Τύπου της Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει παντού δίκτυα ουσιαστικά που πάνε κάθε είδος, κάθε χώρος της Νεολαίας. Έτσι και στο Πανεπιστήμιο θα έχει το δίκτυο των σπουδαστών, δεν θα έχει όργανο, γραφείο ή οτιδήποτε άλλο, θα ανήκει στα πλαίσια του Δημοτικού Δικτύου της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα βγάζει μια Συντονιστική Επιτροπή και θα έχει έναν Γραμματέα στο Δήμο, όχι μέσα στο Πανεπιστήμιο ή μέσα στα ΤΕΙ.

Άρα, λοιπόν, είναι σαφής η βασική διάκριση αυτή που εμπεριέχεται στο καταστατικό.

Τρίτο θέμα, η σχέση με το κράτος. Εδώ, αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι, πρέπει να πάρετε μια επαναστατική απόφαση. Όλα αυτά που αναφέρονται στο καταστατικό για τις θητείες, την ανανέωση και για όλα αυτά που λέμε, θα πρέπει να προστεθεί η κρίσιμη παράμετρος, ότι η θέση στα όργανα της Νεολαίας είναι ασυμβίβαστη με διορισμένη κρατική θέση, με γραφεία βουλευτών, με οτιδήποτε έχει σχέση με το πολιτικό προσωπικό, που δημιουργεί την εικόνα μιας Νεολαίας ενσωματωμένης στο κράτος που απλά διεκδικεί μια θεσούλα ή ένα κινητό για να μπορεί να κάνεις τις επιλογές και τα ρουσφέτια της.

Άρα για μένα, αν θέλετε, η προμετωπίδα αυτού του Συνεδρίου θα έπρεπε να είναι η για πρώτη φορά στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας απεξάρτηση καταστατικά της Νεολαίας από την κρατική διαχείριση και ταυτόχρονα η διεκδίκησή της να μπαίνει δυναμικά στους χώρους που εκλέγονται οι βουλευτές, οι Δήμαρχοι, οι Νομάρχες για να διεκδικεί την κοινωνική κατοχύρωση για να μπορεί να δουλέψει με ένα πρότυπο Νεολαίας απέναντι στον Έλληνα πολίτη κι στην ελληνική νέα γενιά.

Και υπάρχει ακόμα μία κρίσιμη παράμετρος, που είναι η σχέση με την ελληνική νέα γενιά. Εδώ αγαπητοί φίλοι και φίλες πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Το πιο δυναμικό ίσως κομμάτι αυτών των 6.000 συνέδρων μας είναι προφανώς οι άνθρωποι που πάλευαν τόσα χρόνια στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ και ασφαλώς αυτοί οι άνθρωποι εσείς δηλαδή, θα καθορίσετε σε ένα μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις, την δυνατότητα της υπέρβασης.

Και όταν λέω εσείς, δεν εννοώ μόνο αυτοί που είναι σπουδαστές, γιατί και τα στελέχη μας που βρίσκονται ανάμεσά σας που δεν είναι πια σπουδαστές ή φοιτητές, είναι κυρίως άνθρωποι που πέρασαν από τα πανεπιστήμια, είναι νέοι επιστήμονες και έγιναν στελέχη μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού και του σπουδαστικού κινήματος.

Το μεγάλο άνοιγμα που χρειάζεται να γίνει σήμερα είναι να φύγετε, να μην είναι μόνο η αγωνιστική παρουσία στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, αλλά η Νεολαία μας να αγκαλιάσει κάθε άνεργο, κάθε νέο εργαζόμενο, κάθε μετανάστη, κάθε απόδημο, ομογενή, παλιννοστούντα, να αγκαλιάσει κάθε αγρότη, νέο αγρότη, να είναι μια Νεολαία που να εκφράζει όλη την ελληνική νέα γενιά, αλλιώς τι νόημα έχει να έχουμε Οργάνωση Νεολαίας, μας αρκούσε η ΠΑΣΠ.

Όταν, λοιπόν, ερχόμαστε στο καταστατικό και λέμε, ότι αυτές οι κοινωνικές ομάδες πρέπει να εκφραστούν μέσα από τα Δίκτυα, πρέπει να αποκτήσουν το δικό τους αυτόνομο ρόλο, πρέπει ο νέος αγρότης να καταλάβει ότι έχει λόγο και απόφαση στην οργάνωση που είναι. Η δικτυακού τύπου οργάνωση πρέπει να φτιάξει όλα τα απαραίτητα δίκτυα από πάνω μέχρι κάτω σε κάθε χώρο. Γι’ αυτό τα 15-16 Δίκτυα που περιγράφουμε στο καταστατικό είναι δομική συνιστώσα της Οργάνωσης που θέλουμε να χτίσουμε, γι’ αυτό αυτά τα Δίκτυα θα τα εμπλουτίσουμε για να γίνει πραγματικό Οργάνωση που απασχολείται με τις δράσεις στο χώρο της νέας γενιάς.

Μ’ αυτή τη λογική, έχετε στα χέρια μας μία πρόταση, την οποία θα συζητήσουμε και την οποία αύριο το απόγευμα θα ψηφίσουμε με ό,τι αλλαγές θέλετε να κάνετε. Τέσσερα πράγματα για μας εμπεριέχονται στο Ιδρυτικό Καταστατικό της Νεολαίας με βάση την απόφαση του Προέδρου και του Πολιτικού Συμβουλίου.

Το πρώτο που δεν διαπραγματευόμαστε και το είπε χθες ο Πρόεδρος είναι η δικτυακού τύπου οργάνωση. Το δεύτερο είναι ότι εσείς πρέπει να δουλέψετε και στο Κόμμα για να του δώσετε τη δύναμη που απαιτείται η συμπνοή σας και το οξυγόνο σας, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να φτιάξει μια μεγάλη καινούργια, αν θέλετε, σελίδα, να δημιουργήσει μια καινούργια σελίδα στην ιστορία του.

 Άρα οι Σύνεδροι του ΠΑΣΟΚ, όλες οι διαδικασίες που έχουν με τα γενικά κομματικά σας καθήκοντα, θα είναι στις δημοτικές οργανώσεις του Κινήματος και όλη η αυτονομία είναι δική σας για τις δράσεις σας στο χώρο της νέας γενιάς, σε όλα τα επίπεδα της νέας γενιάς.

Τρίτον, η αυτονομία της ΠΑΣΠ, αυτά που περιέγραψα προηγούμενα. Και τέταρτο, η απεξάρτηση από το κράτος, είναι το ιδρυτικό πλαίσιο της Νέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Το καταστατικό, λοιπόν, που έχετε στα χέρια σας περιγράφει ακριβώς αυτό το πράγμα. Και μπορούμε σε επιμέρους άρθρα του να κάνουμε ότι παρατηρήσεις θέλουμε, να προτείνουμε άλλες λύσεις, αλλά πάντα διατηρώντας αυτή τη θεωρητική πολιτική απόφαση που έχει πάρει το Κίνημα στο σύνολό του για τη νέα φυσιογνωμία της Νεολαίας του, που αποτελεί τον οδηγό για όλες τις αλλαγές και την τελική συγκρότηση.

 Όταν θα φτάσουμε εδώ αύριο βράδυ και θα έχουμε ψηφίσει και το Καταστατικό μας, δεν σημαίνει ότι έχουμε ψηφίσει κάτι ιδανικό, ούτε κάτι που το έχουμε λεπτομερειακά επεξεργαστεί. Έχουμε ανοίξει τους δρόμους και εμείς θα είμαστε ανοιχτά κοντά σας κάθε στιγμή στη δοκιμασία του στην πράξη, να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται. Και αν χρειαστεί να κάνουμε και νέο Συνέδριο Νεολαίας, θα κάνουμε και νέο Συνέδριο Νεολαίας για να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τις καταστατικές μας διατάξεις.

Τελειώνοντας θέλω να αναφερθώ στα θέματα της εσωτερικής λειτουργίας. Ακούστε αγαπητές φίλες και φίλοι, στο ΠΑΣΟΚ οι παραδοσιακές μάλλον Νεολαίες που λειτουργούν στη χώρα, είναι Νεολαίες που ασχολούνται κυρίως με μια κλασικά παραδοσιακή κομματική οργάνωση, με όργανα καθοδήγησης, με τελείως στεγανοποιημένα επίπεδα από τη βάση μέχρι την κορυφή, με φωτισμένες πρωτοπορίες που αποφασίζουν στο όνομα των ανθρώπων της βάσης, γι’ αυτό απομακρυνθήκαμε από τη βάση και με μια τακτική δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ότι εάν βρεθεί μια σχετική πλειοψηφία στην κορυφή οι χιλιάδες νεολαίοι που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και μπορεί να είναι όπως φάνηκε και 100.000, θα πρέπει σαν τα στρατιωτάκια να πηγαίνουν και να εφαρμόσουν τις αποφάσεις.

 Εάν δεν αλλάξει αυτό το πράγμα, δεν αλλάζει η Νεολαία, δεν αλλάζει το Κόμμα, δεν αλλάζει τίποτα. Εσείς πρέπει να το αλλάξετε, να το υπερβείτε. Γι’ αυτό στο καταστατικό δεν υπάρχουν καθοδηγητικά όργανα ή εκτελεστικά και υπάρχουν παντού συντονιστικά. Γι’ αυτό στα κεντρικά όργανα συμμετέχουν και άνθρωποι της βάσης και άνθρωποι εκλεγμένοι ως αντιπρόσωποι από εσάς και θεσμικοί εκφραστές μέσα από φορείς, οι οποίοι έχουν εκλεγεί με την λαϊκή κυριαρχία, με τη λαϊκή ετυμηγορία και μπορούν να δώσουν τη δική τους πρόταση και το δικό τους λόγο σ’ αυτή τη διαδικασία.

Θα είναι έτσι η συμμετοχή, που δεν πρόκειται να φαλκιδεύει τις δικές σας αποφάσεις, αλλά και δεν πρόκειται να αναδεικνύει τους εσωτερικούς μας συσχετισμούς σε ουσιαστική κηδεμονία των οργάνων, φιμώνοντας τη φωνή των απλών ανθρώπων, των παιδιών που είσαστε εδώ από 16 χρονών, 17, 18, 21, 22, 23 και έχετε τον ορίζοντα μπροστά σας και θέλετε να φτιάξετε κάτι καλύτερο για τους εαυτούς σας μέσα από μια Νεολαία ανοιχτή οριζόντια, διαδραστική, πολυσυλλεκτική, που να αναφέρεται στο σύνολο της Ελληνικής Νεολαίας. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση.

Γι’ αυτό, λοιπόν, εγώ σας καλώ με ωριμότητα, με συνείδηση, με ευθύνη να δώσετε αυτή τη μάχη. Και κάτι ακόμα, ένα θέμα θέλω να θίξω μόνο της επικαιρότητας. Χθες ο Πρόεδρος έκανε μεγάλη αναφορά. Η πρώτη υπέρβαση από εσάς θα ήταν ένα ψήφισμα αύριο το απόγευμα στο Συνέδριο κατά της βίας τα γήπεδα και με αφορμή αυτό τολμηρές προτάσεις που θα μπορούσαν να έχουν και την κατάργηση των Συνδέσμων και το να εγκαλέσουμε τις Διοικήσεις και το να καταγγείλουμε στην Αστυνομία, αλλά και να προτείνουμε έναν τρόπο που θα μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το φοβερό φαινόμενο.

Ακούω από το πρωί τα ραδιόφωνα, κανένας δεν έχει πρόταση γι’ αυτά τα πράγματα. Εμείς είμαστε Νεολαία προοδευτική ριζοσπαστική και αύριο αποφασίζουμε και προτείνουμε. Γι’ αυτό θα πρέπει να αναλάβει το Προεδρείο να ετοιμάσει ένα ψήφισμα τέτοιο και θα είναι η πρώτη έμπρακτη απόδειξη ότι αυτά που θα ψηφίσουμε στο καταστατικό μας και στις πολιτικές μας θέσεις και τα λέμε και τα εννοούμε.

Και κάτι άλλο. Και είναι η ύστατη έκκληση. Σεβασμός στον Νεολαίο κατ’ αρχήν ανάμεσά μας, σεβασμός στον άνθρωπο, σεβασμός στην προσωπικότητά του, κανένας αποκλεισμός, καμιά χειροδικία, κανένας προπηλακισμός, καμιά αδιέξοδη ρήξη, τίποτα δεν είναι συμβατό με την προοδευτική ανθρωπιστική μας ιδεολογία, τίποτα δεν είναι συμβατό με μια συμπεριφορά που ενωμένοι προχωράμε με τις διαφορές μας, συνθέτουμε τις απόψεις και δείχνουμε το δρόμο για μια μεγάλη αλλαγή στην πατρίδα μας και στην ελληνική Νεολαία.

 Εμπρός, λοιπόν, γίνετε η γενιά της ανατροπής, γίνετε ξανά οι πρωταγωνιστές, αμφισβητείστε και χτίστε, μπορείτε. Εμπρός λοιπόν, στον αγώνα και στη νίκη. Εμπρός για σημαντικές αποφάσεις στο Συνέδριό μας. Εμπρός να δώσουμε τη δική μας σφραγίδα στις εξελίξεις στην αυριανή κοινωνία, να ρίξουμε την συντηρητική Κυβέρνηση και να δώσουμε τη μάχη για μια καλύτερη Ελλάδα, για μια δυνατή Ελλάδα, για μια δίκαιη κοινωνία.