Συνέντευξη στην εφημερίδα ”Δημοκρατική”
Να ξεκινήσουμε κ. Σκανδαλίδη από το θέμα των ημερών για τα νησιά μας. Το ΦΠΑ και τις δηλώσεις Καμένου- Βούτση…
Πρόκειται για ανουσιούργημα που καταδικάζει κυριολεκτικά τη νησιωτική Ελλάδα και ιδιαίτερα την παραμεθόρια περιοχή. Κι επειδή λένε ότι «όλοι είστε ίδιοι» θέλω να θυμίσω τις μάχες που δώσαμε για να εξαιρέσουμε τη ρύθμιση σε κάθε αξιολόγηση εδώ και τρία – τέσσερα χρόνια. Το κρατήσαμε το οχυρό. Και τώρα έρχονται αυτοί που το παρέδωσαν να μιλούν για αντισυνταγματική και εγκληματική πράξη. Κι αντί να παραιτηθούν … καμαρώνουν. Για τον κ. Καμένο τι να πει κανείς, μένει άναυδος μπροστά, στις απίστευτες μεταμορφώσεις του. Ο Πρόεδρος της Βουλής έσπευσε με τρόπο απαράδεκτο να λειάνει τις εντυπώσεις και να στηρίζει την αριστεροδεξιά συμμαχία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλήθεια στις πόσες απαράδεκτες αστοχίες αφήνει κάποιος τον υπουργικό θώκο;
Πως κρίνετε γενικότερα τη συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση με τους δανειστές;
Η νέα συμφωνία δεν είναι ακόμη μια στη σειρά των προηγούμενων. Δεν είναι απλή συνέχεια των μνημονίων. Δεν είναι ένα ακόμη βήμα εκχώρησης μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο και επαχθέστερο, είναι συνθήκη παραίτησης της χώρας από το αναφαίρετο δικαίωμα της να αυτοπροσδιορίζεται, να αποφασίζει για την πορεία της. Η Ελλάδα ζει πλέον κάτω από καθεστώς εξάρτησης στο οικονομικό επίπεδο που ξεπερνά κάθε έννοια αυτονομίας και ανεξαρτησίας.
Μήπως είναι υπερβολική η εκτίμηση; Το ίδιο ακριβώς δεν έκαναν τα προηγούμενα μνημόνια;
Είναι το ίδιο η εκχώρηση ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας σε ένα ταμείο που λειτουργεί μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών; Είναι το ίδιο η αποδοχή ότι η χώρα θα ζει από εδώ και πέρα και στο διηνεκές υπό το καθεστώς μόνιμου μνημονίου; Είναι το ίδιο όταν η δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική θα ασκεί χωρίς τη μεσολάβηση της Κυβέρνησης ένας αυτόματος «κόφτης»; Είναι το ίδιο η αφαίρεση από την Κυβέρνηση της αρμοδιότητας για την είσπραξη των δημόσιων εσόδων, παραδίδοντας έτσι το σκληρό πυρήνα της κρατικής διαχείρισης; Όχι, τίποτε δεν είναι το ίδιο. Η χώρα παραδίδεται χωρίς αντίσταση.
Παρ’ όλα αυτά ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνηση ισχυρίζονται ότι διαπραγματεύτηκαν σκληρά…
Μια διαπραγμάτευση οσοσδήποτε «σκληρή», «ηρωική», «πολύμηνη», «επική» κι αν αυτοχαρακτηρίζεται κρίνεται στην πολιτική εκ του αποτελέσματος. Τι απέτρεψε και τι κέρδισε. «Μηδέν εις το πηλίκον» όπως θα έλεγαν οι παλιοί μας δάσκαλοι. Τι έφερε στις αποσκευές του ο Πρωθυπουργός; Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, το γάλα, το ΦΠΑ στα νησιά, τη διπλή αύξηση του ΦΠΑ, τη νέα μείωση των συντάξεων, τη φοροεπιδρομή. Ένα προς ένα τα μέτρα που με νύχια και με δόντια κρατούσαμε εγκαταλείφθηκαν. Στη Βουλή ήρθε προς ψήφιση ολόκληρη η διαχρονική ατζέντα των δανειστών και μάλιστα στην πιο σκληρή μορφή της και την κατάπιαμε αμάσητη. Ποια διαπραγμάτευση; Και με τόση καθυστέρηση και με τέτοιο δυσβάστακτο κόστος;
Και τι μέλει γενέσθαι;
Η χώρα πορεύεται χωρίς πυξίδα έρμαιο των ισχυρών ανέμων που φυσούν ιδιαίτερα στην ευαίσθητη περιοχή μας. Η στρατηγική του Ελσίνκι εγκαταλείφθηκε και η Τουρκία προβάλλει απειλητική κλιμακώνοντας τη διεκδίκησή της. Το μεταναστευτικό μας απομόνωσε έξω από τα σύνορα της Ευρώπης. Το κράτος παραδόθηκε χωρίς όρους στους δανειστές. Εγώ επιμένω. Κανένας δεν μπορεί μόνος του να σηκώσει στις πλάτες του τόσο βαρύ φορτίο. Και η αντιπαράθεση των δυο μονομάχων του «φύγε εσυ- έλα εσυ» που μόνο πόλωση και στασιμότητα καλλιεργεί, δεν οδηγεί πουθενά. Προφανώς αυτή η Κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς και ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι δεν μπορεί. Οι εκλογές είναι λύση; Μόνο διαδικασίες εθνικής συνεννόησης και ευρείας σύγκλισης δυνάμεων δίνουν ελπίδα. Όλα τα άλλα οδηγούν στο βυθό.
Με την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς τι γίνεται; Που βρισκόμαστε; Αντί να ενώνονται οι δυνάμεις της φαίνεται να διασπώνται , οι κ. Θεοδωράκης και Παπανδρέου χαράζουν άλλη πορεία, νέα κόμματα ανακοινώνονται…
Αυτό θα γίνεται όσο η συζήτηση μένει σε επίπεδο κορυφής και δεν κινητοποιείται η βάση της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης, που επιμένω ότι όχι μονο υπάρχει αλλά είναι ισχυρή. Επικρατούν προσωπικές διαδρομές και επιδιώξεις, πρωτοβουλίες μικρομεγαλισμού. Ο καθένας νιώθει υποχρεωμένος μόνος του να σώσει τη χώρα. Μικροί πολιτικοί με μεγάλες ιδέες για τον εαυτό τους. Είναι κι αυτό προϊον της κρίσης της πολιτικής. Εγώ έχω εμπιστοσύνη στη βάση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Όταν η πολιτική μας κατέβει στο λαό, αυτός θα κινητοποιηθεί και θα επιβάλλει την ενότητα στην κορυφή.
Με ποια πολιτική, με ποια πρόταση θα απευθύνεστε στους πολίτες όταν όλα έχουν μπει σε ένα μονόδρομο;
Δώσαμε μεγάλη μάχη να διαμορφώσουμε προτάσεις συγκεκριμένες. Ήδη η Φ. Γεννηματά παρουσίασε θέσεις για την αγροτική πολιτική, το ασφαλιστικό, την ανάπτυξη, το κοινωνικό κράτος. Θέσεις επεξεργασμένες από εκατοντάδες στελέχη. Φτάσαμε στη Συνδιάσκεψη. Αποφασίσαμε ομόφωνα την Πολιτική Διακήρυξη που δίνει το στίγμα, την ταυτότητα, τη στρατηγική, το βηματισμό της παράταξης. Οπλισμένοι αυτή τη φορά θα ξεκινήσουμε πορεία για το λαό. Να έχουμε υπομονή και πίστη. Ανήκουμε σε μια παράταξη με ρίζες, με διαδρομή, με προσφορά στον τόπο. Δεν γίνεται να μείνει για καιρό περιορισμένη σε ένα μικρό και μονοψήφιο ποσοστό. Θα αναγεννηθεί η μεγάλη προοδευτική και δημοκρατική παράταξη. Θα δείξει νέους δρόμους.
This Post Has 0 Comments