Συνέντευξη στην εφημερίδα ”Μακεδονία της Κυριακής”

1.Κύριε Σκανδαλίδη ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τάσσονται κατά του σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης και όλοι λένε όχι στις εκλογές. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα συμφωνούσε στη συγκρότηση μίας συγκυβέρνησης των λεγόμενων “προοδευτικών” κομμάτων, χωρίς τη ΝΔ;

Σήμερα η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη να βρει ένα δρόμο και τη δύναμη να διασφαλίσει αντί πάσης θυσίας την ανάκαμψη και την έξοδο από τα μνημόνια. Μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας (και όχι οικουμενική γιατί ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή δεν έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό) ασφαλώς θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική της θέση. Η αναδιάρθρωση του χρέους και η αλλαγή ορισμένων πλευρών της μνημονιακής συνταγής μόνο με εθνικό-ευρωπαϊκό μέτωπο δυνάμεων εξυπηρετείται. Γι’ αυτό η Δημοκρατική Συμπαράταξη οφείλει να διαφυλάττει σαν κόρη οφθαλμού την αυτόνομη στρατηγική της. Προφανώς δε γίνεται τέτοια κυβέρνηση χωρίς τους δύο σημερινούς «μονομάχους», ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και εμείς δεν θα γίνουμε δεκανίκι κανενός.

2.Ως κόμμα έχετε ζητήσει από την κυβέρνηση να αποσύρει το ασφαλιστικό και να κάνει διάλογο με τους φορείς. Ωστόσο πως μπορεί να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα χωρίς αύξηση εισφορών και μείωση δαπανών και συντάξεων όταν δεν υπάρχει απασχόληση;

Εμείς έχουμε διατυπώσει εναλλακτικές προτάσεις για το ασφαλιστικό στην ημερίδα που έκανε το ΙΣΤΑΜΕ, προτάσεις που παρουσίασε η Φώφη Γεννηματά. Προτάσεις που αφορούν όχι μόνο τη δομή αλλά και τη χρηματοδότηση του συστήματος. Προτείναμε για το μεταβατικό διάστημα μέχρι το 2018 μια πρόσθετη μικρή δανειοδότηση και την επιτάχυνση της εφαρμογής της μεταρρύθμισης του 2010-2011 από το 2032 στο 2022 παράλληλα με μια δομική μεταρρύθμιση στα τρία κύρια ταμεία, το ενιαίο επικουρικό και τα τέσσερα επαγγελματικά. Μ’ αυτό τον τρόπο δεν χρειάζεται να μειωθούν ακόμη πιο πέρα και άμεσα οι συντάξεις. Αντίθετα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σκιαμαχούν ενώ η πρόταση της Κυβέρνησης είναι ατελέσφορη και δραματική τόσο για τις συντάξεις όσο και για τις εισφορές.

3.Μήπως τελικά οι εκλογές είναι επιβεβλημένες ώστε οι πολίτες της χώρας να επιλέξουν εκ νέου πρόσωπα, θέσεις και προγράμματα για τα μείζονα ζητήματα αλλά και το στίγμα της χώρας έναντι των δανειστών;

Τι θα αλλάξει με μια ακόμη εκλογή; Είναι δυνατό η χώρα να πάει σε τέσσερις αναμετρήσεις – τρεις βουλευτικές και ένα δημοψήφισμα – σε διάστημα δεκαπέντε μηνών; Μπορεί ένα κόμμα μόνο του να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά; Ας σταματήσουμε επιτέλους να παίζουμε με την τύχη της χώρας. Από αυτή τη Βουλή υπάρχουν διαδικασίες αλλαγής της Κυβέρνησης. Τόλμη και πρωτοβουλίες απαιτούνται και θυσία των μικροκομματικών επιδιώξεων και συμφερόντων. Είναι φανερό ότι μια τέτοια εξέλιξη προϋποθέτει την πρωτοβουλία ενός Πρωθυπουργού που έχει τη δύναμη να αναχθεί σε εθνικό ηγέτη.

4.Η κυβέρνηση δηλώνει αποφασισμένη να αλλάξει τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, τον “δικό σας”, κατ’ ουσία, νόμο. Μπορεί η χώρα να “αντέξει” πολιτικά την απλή αναλογική; Αν όχι τι πρέπει να αλλάξει; Το πριμ, οι περιφέρειες, το σύστημα εκλογής και ο αριθμός των βουλευτών;

Χαίρομαι για την ερώτηση. Η δική μου πρόταση περιείχε και κατάτμηση των μεγάλων περιφερειών, και βουλευτές ευρείας περιφέρειας και στενής περιφέρειας και διπλή κάλπη και πρόβλεψη μπόνους 30 εδρών που σήμαινε για εκείνη την εποχή 43% για αυτοδυναμία. Τελικά συνάντησε αντιδράσεις και περιορίστηκε μόνο στο μπόνους των 40 εδρών που η ΝΔ τις έκανε 50 με αποτέλεσμα να υπάρχει δυνατότητα αυτοδυναμίας ακόμη και με 35-37%. Τώρα και πάλι μελετούν το μπόνους και την αναλογικότητα. Όλα στο εκλογικό σύστημα πρέπει να αλλάξουν. Όχι μόνο η αναλογική εκπροσώπηση σε μια εποχή που απαιτούνται κυβερνήσεις συνεργασίας και που οι αυτοδυναμίες δεν έχουν ουσιαστικό νόημα, αλλά το ίδιο το εκλογικό σύστημα αν η πολιτική θέλουμε να βγει από την κρίση και την απαξίωση. Εμείς είμαστε έτοιμοι γι’ αυτή τη συζήτηση.

5.Προοδευτικό κέντρο ή κεντροαριστερά; Σοσιαλδημοκρατία ή μεταρρυθμιστικός χώρος; Συνεργασία κομμάτων και Κινήσεων ή όλα από την αρχή; Μήπως έχουν μπερδευτεί λίγο ή πολύ τα πράγματα και η περίφημη συνεργασία των δυνάμεων της κεντροαριστεράς ανακυκλώσει την αποτυχία της “Ελιάς”;

Κατ’ αρχάς η Ελιά για το σκοπό που έγινε δεν απέτυχε. Άνοιξε ένα δρόμο, έσπειρε ένα σπόρο αλλαγής και πρώτης διεύρυνσης. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έκανε ένα ακόμη βήμα. Δεν αρκεί. Χρειάζεται συνολική ανασυγκρότηση του χώρου. Ένα καινούριο, σύγχρονο και δυνατό κίνημα. Τα κόμματα μπορεί να ξεπερνιούνται από την ιστορία, να κλείνει ο κύκλος τους και να δημιουργούνται νέες δυνάμεις. Ο χώρος της δημοκρατικής και σύγχρονης αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου εν δυνάμει αποτελεί πλειοψηφικό ρεύμα. Το πώς και το γιατί της νέας αρχής δεν θα το αποφασίσουν κάποιοι που συνωστίζονται στην κορυφή και συναλλάσσονται αλλά αυτοί τους οποίους αφορά, δηλαδή τη μεγάλη δεξαμενή της βάσης. Εμείς οφείλουμε να τους ανοίξουμε το δρόμο. Εξ υπαρχής.

6.Ποια πρέπει να είναι η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗ.ΣΥ. έναντι της ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος εμφανίζεται κινητικός σε ότι αφορά τις συνεργασίες και φέρεται να συνομιλεί και με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ…

Μου είναι τελείως αδιάφορες συνομιλίες, συνομολογήσεις, προσωπικές διαπραγματεύσεις, αρχηγικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις στελεχών ή μικροομάδων. Στο χώρο που απευθυνόμαστε κινούνται κόμματα, κινήσεις, ρεύματα υπαρκτά και μετρήσιμα. Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το ΠΟΤΑΜΙ, η Ένωση Κεντρώων, το ΚΙΔΗΣΟ, αλλά και μικρότερα σχήματα. Σ’ αυτούς οφείλουμε να απευθυνθούμε και βήμα-βήμα να συγκροτήσουμε το καινούριο. Νομίζω ότι η πρωτοβουλία της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ συμβάλλει πολύ θετικά σ’ αυτή την κατεύθυνση. Σε ότι αφορά την εκλογή της νέας ηγεσίας της ΝΔ νομίζω ότι ξεκαθαρίζει και οριοθετεί τις πολιτικές γραμμές. Μια νεοφιλελεύθερη και συντηρητική Δεξιά, μια λαϊκίστικη Αριστερά και μια μεγάλη πλειοψηφική δύναμη ανάμεσά τους που σήμερα τη διεκδικούν οι δύο μονομάχοι αλλά που ασφαλώς δεν τους ανήκει. Εδώ είναι ο χώρος μας και το στοίχημά μας. Ιστορικό θα έλεγα.