Συνέντευξη στην εφημερίδα “Real News”

στην Κάτια Μακρή

Στο Παρίσι διαπιστώθηκε ξανά η απόκλιση Αθήνας και δανειστών. Πιστεύετε ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να κλείσει με κάθε κόστος ή καλύτερα εκλογές;

Τι σημαίνει με κάθε κόστος; Κι άλλο φορτίο στην πλάτη των πολιτών; Νέα σκληρά μέτρα και ιδιαίτερα σε εισοδήματα δεν περνούν από την Βουλή. Για κάθε συμφωνία κόντρα στις μέχρι τώρα κυβερνητικές δεσμεύσεις ο κ. Σαμαράς να παρουσιάσει τα δεδομένα και να αποφασίσει ο λαός.    

Γιατί, κατά τη γνώμη σας, ευρωπαίοι και ΔΝΤ μας πιέζουν τόσο πολύ;

Όσο στο εσωτερικό της χώρας δεν συγκροτείται μέτωπο εθνικής διαπραγμάτευσης και οι πολιτικές εξελίξεις είναι ρευστές η πίεση γίνεται αφόρητη. Κάτω από συνθήκες εθνικής συνεννόησης και κοινής στάσης η φωνή της χώρας θα είχε άλλη ένταση και αποτελεσματικότητα. Πάντως για διαφορετικούς λόγους μας πιέζουν ευρωπαίοι και ΔΝΤ.  

Δεν έγιναν λάθη από τη δική μας πλευρά; Μήπως οι εκτιμήσεις ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια και την τρόικα ήταν υπεραισιόδοξες;  
 
Κάθε άλλο. Αυτές οι αιτιάσεις ανήκουν στους μνημονιακούς και τους νεοφιλελεύθερους. Σιγά μη τρομάξαμε τις αγορές, όταν πάνω από το 80% του χρέους ανήκει στους θεσμικούς μας εταίρους. Όταν οι ίδιοι οι δανειστές παραδέχονται ότι η μνημονιακή συνταγή εξαρχής έγινε με λάθος εκτιμήσεις, όταν και μετά από τόσες θυσίες αμφισβητούν τα δεδομένα της οικονομίας ανεξάρτητα από τη δική μας ολιγωρία ή τα λάθη έπρεπε να έχουν άλλη στάση απέναντι μας. Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Φοβούνται την συνολική ακύρωση της πολιτικής της ύφεσης και της μονόπλευρης λιτότητας.

Υπό ποιες προϋποθέσεις πιστεύετε ότι θα βρεθούν οι 180 βουλευτές που απαιτούνται  και πόσο πιθανή θεωρείτε την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή;

Δηλώνω θερμός θιασώτης της πολιτικής σταθερότητας και της δυνατότητας να εκλέξει η Βουλή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς διαπραγμάτευσης και του ορατού και οριστικού σχεδίου εξόδου από την κρίση. Διαφορετικά η λογική των αριθμών και η κολοκυθιά με τους βουλευτές και άκαιρη ήταν και δεν τιμά το πολίτευμα. Όμως, εδώ που φθάσαμε  « κοντός ψαλμός αλληλούια ».

Εκτιμάτε πως τελικά η συνεργασία με τη ΝΔ κόστισε στο ΠΑΣΟΚ περισσότερο απ’ ότι πιστεύατε;

Είναι ήλιου φαεινότερο. Θα έλεγα δε ότι όλες οι επιλογές και οι εκπτώσεις που κάναμε στη φυσιογνωμία και την πολιτική μας από το 2010 και μετά μας κόστισαν. Πληρώσαμε πανάκριβα τον ιστορικό συμβιβασμό που υπαγόρευσε η ανάγκη να σωθεί η χώρα. Ελπίζω ότι με τις εθνικές εκλογές όποτε κι αν γίνουν θα επέλθει το τέλος αυτού του συμβιβασμού και θα επιστρέψουμε στο φυσικό μας χώρο.

Έγινε γνωστό ότι είδατε τον Γ. Παπανδρέου σε μια προσπάθεια γεφύρωσης των διαφορών πριν το ραντεβού με τον Ευ. Βενιζέλο. Σχηματίσατε την εντύπωση ότι οι διαφορές ήταν αγεφύρωτες;
    
Σχημάτισα κατ’ αρχή την εντύπωση ότι ουσιαστικές διαφορές επί της στρατηγικής που αφορά τη χώρα και τις κρίσιμες επιλογές δεν υπήρχαν, άρα το χάσμα δεν ήταν αγεφύρωτο και ασφαλώς δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη. Δούλεψα και δουλεύω πάντα για την ενότητα της παράταξης. Αλλά φαίνεται πια ότι στο ΠΑΣΟΚ της κρίσης και της συρρίκνωσης δεν χρειάζεται να είσαι μόνο ειρηνοποιός, χρειάζεται να γίνεις  και βροχοποιός για να καρπίσει ξανά ο χώρος της παράταξης.

Πάντως, οι ενδείξεις πληθαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ οδηγείται σε διχοτόμηση μετά την πρόταση του Γ. Παπανδρέου. Εκτιμάτε ότι θα κάνει τελικά δικό του κόμμα;
        
Θέλω να θυμίσω ότι ο Ανδρέας λίγο πριν πεθάνει διακήρυξε ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν διχοτομείται, δεν κληρονομείται, ούτε χωρίζεται σε τιμάρια». Το όνομα Παπανδρέου είναι συνδεδεμένο με την ενότητα της παράταξης. Νομίζω ότι ούτε καν περνά από το μυαλό του Γιώργου να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ και του προσφέρουν χείριστη υπηρεσία όσοι τον προτρέπουν να κάνει δικό του κόμμα. 

Στην ουσία της πρότασης του ότι χρειάζεται τώρα ένα Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και ενδεχομένως αλλαγή ηγεσίας, αφού τα δημοσκοπικά ευρήματα δίνουν πολύ χαμηλά νούμερα από κόμμα, συμφωνείτε;

Ότι μόνο ένα Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποφασίσει την μετεξέλιξη του Κινήματος, την προοπτική του μετά τα όσα ζήσαμε αυτά τα χρόνια κι ότι αυτό δεν μπορεί να είναι η απόφαση ενός προσώπου ή αρχηγού το λέω εδώ και παρά πολύ καιρό. Νομίζω, όμως, ότι το να απαιτείς Συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας, μέσα στην κρίσιμη  διαπραγμάτευση για τη χώρα, όταν επιζητάς την αναγκαία εθνική συνεννόηση μπροστά σε δύσκολες αποφάσεις, μια συνεδριακή διαδικασία τέτοιου τύπου θα ήταν άκαιρη και διαλυτική.

Και λοιπόν, πότε θα μιλήσει επιτέλους η βάση του ΠΑΣΟΚ για όλα αυτά;

Πιστεύω ότι ανεξάρτητα από το προγραμματισμένο Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να δεσμευτεί από τώρα και να προκηρύξει το Συνέδριο του Κινήματος  αμέσως μετά την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, είτε αυτή γίνει με εκλογές, είτε από τη Βουλή. Ένα Συνέδριο που θα διεξαχθεί το αργότερο το Μάιο και θα αποφασίσει για τα πάντα.

Πολύς λόγος έγινε για τη Δημοκρατική Παράταξη. Αν δεν είναι φορέας υποκατάστασης του ΠΑΣΟΚ, χωρίς πρόθυμους συμμάχους τι νόημα έχει;

Θέλω να σας θυμίσω ότι σε όλη του τη διαδρομή το ΠΑΣΟΚ έκανε συνεχώς ανοίγματα στον προοδευτικό χώρο με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Πολύ περισσότερο σήμερα με το τέλος των αυτοδυναμιών και των μεγάλων μονοκομματικών πλειοψηφικών ρευμάτων  έχει χρέος να το επιχειρήσει με ανοιχτές πόρτες και ανεξάρτητα της προθυμίας οποιουδήποτε. Η πρόταση μου από την αρχή ήταν και είναι να κατέβουμε στις εκλογές με την προμετωπίδα «Δημοκρατική Παράταξη – ΠΑΣΟΚ»

Και για την επόμενη μέρα; Θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ ή η συμμετοχή των ΑΝΕΛ για παράδειγμα θα απέκλειε την προοπτική αυτή;

Αυτό που προέχει είναι να διατυπώσουμε τη δική μας εναλλακτική πρόταση για την προοδευτική διακυβέρνηση πάντοτε μέσα στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Αν συναντηθούμε στην πορεία με το ΣΥΡΙΖΑ σε κοινή προγραμματική βάση γιατί όχι; Είναι φανερό ότι με τους ΑΝΕΛ  δεν μπορεί να υπάρξει κανένα σημείο συμπόρευσης.