kskan

Το καταφανές πια σχέδιο της Κυβέρνησης για την εκ νέου ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής και την πολιτική δίωξη των αντιπάλων της κλιμακώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε πείσμα των γεγονότων που κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους. Εμμένει πεισματικά στο προεκλογικό της δόγμα:<< Στις εκλογές θα πάμε με χειροπέδες, διορισμούς και φιλοδωρήματα>>.

Την παραγγελία για το άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην Πρωθυπουργού, των δυο Υπουργών και των οικείων τους για την πολύκροτη

Εμβρόντητο το φιλοθεάμον κοινό παρακολουθεί την καταρρέουσα αλλά γαντζωμένη με νύχια και δόντια στην εξουσία Κυβέρνηση και αναρωτιέται: Υπάρχει στη χώρα Πρωθυπουργός;

Η απάντηση δυστυχώς για τη χώρα είναι ότι δεν υπάρχει και ότι αντ’ αυτού κυβερνά ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αυτός που μόλις προχθές στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών ανέτρεψε αυθαίρετα την πολιτική της Κυβέρνησης παραχωρώντας αθρόα βάσεις και αλλάζοντας το

Κατ’ αρχάς, και για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις, η περιβόητη κεντροαριστερή στροφή του Α. Τσίπρα και η συνεχής επίκληση του «προοδευτικού» μετώπου, δεν είναι τίποτε άλλο από την ύστατη γραμμή άμυνας μιας παράταξης που καταρρέει. Είναι μια αναγκαστική επιλογή που επιχειρεί να συγκρατήσει όσο γίνεται περισσότερες δυνάμεις στις ερχόμενες εκλογές. Εξ’ άλλου δεν είναι τόσο μακριά η εποχή του «Ολανδρέου» και της «επάρατης και προσκυνημένης σοσιαλδημοκρατίας».

Πολλοί μας ρωτούν καλόπιστα «είναι δυνατό να μη συγκαταλέγεται ο ΣΥΡΙΖΑ στις προοδευτικές δυνάμεις»; Βεβαίως, στην πολιτική

Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεφε στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας μπορούσε να αναλάβει την Ένωση Κέντρου, την πλειοψηφούσα προδικτατορική παράταξη και να έλθει πολύ γρηγορότερα στην εξουσία. Διάλεξε, όμως, το δύσκολο δρόμο ξέροντας ότι τα αιτήματα των καιρών απαιτούσαν όχι μόνο την ανανέωση με τη γενιά του Πολυτεχνείου που είχε σαφώς πιο ριζοσπαστικές τάσεις αλλά και τη συναίρεση ρευμάτων που πορεύτηκαν σε διαφορετικούς δρόμους. Έτσι συνευρέθηκαν στην ίδια κοίτη του ποταμού οι γενιές της αντίστασης, του ανένδοτου αλλά και οι

Σήμερα, 44 χρόνια μετά, η ιστορία από την αναγκαία χρονική απόσταση πια, μπορεί να κάνει έναν ακριβοδίκαιο απολογισμό για την πολυκύμαντη διαδρομή της παράταξης που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν γεννήθηκε σε μια ιστορική στιγμή οργής, αγανάκτησης και τυφλής διεκδίκησης φοβισμένων και απελπισμένων πολιτών που οδηγούνται στο όριο της κοινωνικής σύγκρουσης και της εμφυλιοπολεμικής διαμάχης. Υπήρξε προϊόν κοινωνικής