Άρθρο Κώστα Σκανδαλίδη στην ιστοσελίδα TheCaller.gr
Είμαι απ’ αυτούς που από την πρώτη στιγμή υποστηρίζω την άποψη ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα πραγματικά νέος φορέας που θα σηματοδοτήσει ένα εν δυνάμει πλειοψηφικό ρεύμα στο χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.
Κύριε Σκανδαλίδη η αξιολόγηση τραβάει σε μάκρος. Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας για τις διαθέσεις των δανειστών; Θα ενταχθούμε στο μηχανισμό ποσοτικής χαλάρωσης;
Όσο συνεχίζεται και η αλλοπρόσαλλη τακτική της Κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές στο όνομα του «να κερδίσουμε χρόνο» η χώρα συνεχώς θα βουλιάζει. Κάθε μέρα προσθέτει κόστος και απομακρύνει την έξοδο στις αγορές. Όσο εσωτερικοί λόγοι και μικροκομματικές σκοπιμότητες καθορίζουν τη στάση μας τόσο σκληρότεροι γίνονται οι όροι που καθιστούν το δίλημμα νέο απεχθέστερο μνημόνιο ή ρήξη. Αυτό στην πράξη λέγεται ανεύθυνος τυχοδιωκτισμός επικίνδυνος για τον τόπο.
Νιώθω χρέος μου να κάνω αυτή την ώρα μια αναφορά στον Ευ. Βενιζέλο ο οποίος τίμησε και τιμά με τη στάση του όλο αυτό το διάστημα και την παράταξη και τον αγώνα της. Στάθηκε με αξιοπρέπεια και ήθος απέναντι σε πρακτικές που στόχευαν και στοχεύουν ακόμη στον πολιτικό του παροπλισμό. Δεν εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ, δεν έκανε δικό του κόμμα, είναι παρών και μάχιμος. Θα ήταν ατόπημα να μην αναγνωρίσουμε αυτή του τη στάση. Γιατί δε σας κρύβω ότι μελαγχολώ όταν βλέπω ακόμη και στη δεξιά την εικόνα της παρουσίας όλων ανεξάρτητα από τις διαφορές τους να συνυπάρχουν στο κάδρο. Λες και είναι η μοίρα του μεσαίου χώρου να κυριαρχείται από τον ασύμμετρο παραγοντισμό επίδοξων αρχηγών που υποτάσσουν τη συλλογική ανάγκη στην προσωπική τους επιδίωξη. Εξ άλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ευ. Βενιζέλος είχε την αρχική ιδέα και ξεκίνησε με την «Ελιά» και τη «Δημοκρατική Συμπαράταξη» στη συνέχεια την πολιτική της διεύρυνσης και της μετεξέλιξης του ΠΑΣΟΚ. Πολιτική που με αξιοσημείωτη συνέπεια μετά την επικύρωση του Συνεδρίου μας και την εκλογή της νέας ηγεσίας συνεχίζει σήμερα η Φώφη Γεννηματά.
Εθνική συνεννόηση και κυβέρνηση ευρείας υποστήριξης από την παρούσα Βουλή ή έπειτα από κάλπες;
Είναι πάγια θέση μας ότι ο τόπος δεν έχει τόσο ανάγκη από εκλογές και εναλλαγή των δύο μονομάχων του μικρού δικομματισμού στην εξουσία όσο από μια κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, που θα επαναδιαπραγματευθεί τα κρίσιμα θέματα της χώρας.
■ Η μεγάλη Ήττα
● Ακόμη ηχούν στα αυτιά μας οι εξαγγελίες του σημερινού
Πρωθυπουργού λίγες μέρες πριν εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου
● Στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2015 ο Α. Τσίπρας συμπύκνωσε τη στρατηγική επαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ σε μια φάση:
«Εμείς θα φέρουμε λεφτά χωρίς Μνημόνιο»
1) Κε. Σκανδαλίδη, εσείς με ποιον συντάσσεστε την επομένη των εκλογών;
Γιατί πρέπει να συνταχθώ με κάποιον από τους δυο; Γιατί μου ζητάτε να διαλέξω ανάμεσα σε μια ηττημένη δήθεν αριστερά και μια νικήτρια δήθεν μεταρρυθμιστική δεξιά; Αρκετά με τις μετωπικές ρήξεις τις έχει πληρώσει ακριβά η χώρα. Η εθνική συνεννόηση είναι η μόνη στρατηγική οδός. Αυτή που ενώνει δυνάμεις για να βγάλουν τη χώρα από τη κρίση και τα μνημόνια με ασφαλή βήματα.
1. Πως σχολιάζετε την εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στις ΗΠΑ; Είναι ένα φαινόμενο το οποίο πρέπει να ανησυχεί την Ευρώπη;
Η εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ αποτελεί το θρίαμβο του αντί- συστημικού λαϊκισμού. Παρ’ ότι από την πρώτη στιγμή δείχνει μια θέληση άτακτης προσαρμογής και ενσωμάτωσης στο σύστημα δεν παύει η προσωπική ισχύς και οι ακροδεξιές αντιλήψεις του να προκαλούν ανησυχία. Η αποτυχία της Αριστεράς να αναδείξει μια πραγματική εναλλακτική πρόταση στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό οδηγεί σε ανάδειξη των πιο ισχυρών συντηρητικών ανακλαστικών. Ο φόβος μιας ακροδεξιάς που
