Άρθρα

Του Κώστα Σκανδαλίδη

Αν ήθελε κανείς σήμερα να προσδιορίσει το πρότυπο που κατά κόρον προβάλλουν οι πολιτικοί ηγέτες, ανεξάρτητα από την προοδευτική ή τη συντηρητική τους κατεύθυνση, εύκολα θα κατέληγε σε μία λέξη: Μεταρρυθμιστής.

Ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου πραγματικός προοδευτικός μεταρρυθμιστής ή απλώς ένας λαϊκιστής ηγέτης; Σήμερα από τη χρονική απόσταση ενός αιώνα από τη γέννηση και είκοσι δύο χρόνια από το θάνατό του, νομίζω ότι το ιστορικό δίλημμα έχει απαντηθεί. Παρότι εδώ και καιρό κάποιοι επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία διαστρέφοντας τα γεγονότα μιας δεκαετούς πρωθυπουργίας που υπήρξε ορόσημο για τη χώρα, έρχεται και επανέρχεται στο προσκήνιο δικαιωμένος ακόμη κι από τους αντιπάλους του.

Είναι φανερή η επιδίωξη του Πρωθυπουργού να μείνει την επόμενη των εκλογών μετά την ήττα του κυρίαρχος στον προοδευτικό χώρο. Κι αυτό συνεπάγεται την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Με την κυνικότητα που τον διακρίνει ξεκίνησε την επιχείρηση να «καθαρίσει» τον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στο κόμμα του και τη ΝΔ μετερχόμενος κάθε δυνατό μέσο και μετατρέποντας την πολιτική κονίστρα σε αδιανόητο παζάρι συναλλαγής. Επειδή η διαδρομή αυτή, εάν πετύχει, θα έχει στην εξέλιξη της ως φυσικό επακόλουθο να οδηγήσει στη ΝΔ ένα

Έκπληκτοι σήμερα όλοι οι Έλληνες παρακολουθούμε την τελευταία πράξη του δράματος που έχει τίτλο ΄΄Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ΄΄
Τι ακούσαμε σήμερα;

Τον Π. Καμένο να καταγγέλλει επί της ουσίας τον Πρωθυπουργό για μια συμφωνία που συνιστά εθνική προδοσία και να κηρύττει τον υπέρ πάντων ανένδοτο αγώνα να μη περάσει.

Τον Α. Τσίπρα να προσπερνά μια τέτοια καταγγελία σαν να μην έχει καν ακούσει, να ευχαριστεί τον μέχρι τώρα συγκυβερνήτη του για τηνάψογη συνεργασία. Και να του δίνει τη χαριστική βολή αρνούμενος να αποδεχθεί το τελευταίο του αίτημα στην αγωνιώδη προσπάθεια του

Είναι αγωνιώδης η προσπάθεια του Πρωθυπουργού να σφραγίσει το ευρωπαϊκό του διαβατήριο με τη σφραγίδα του Κεντροαριστερού. Να κατοχυρώσει την αναγνώριση του κόμματός του ως προοδευτικής ευρωπαϊκής δύναμης. Αντιπαρέρχομαι τις οβιδιακές μεταμορφώσεις, τις ρίζες και τις αφετηρίες του, τις ατέρμονες μεταλλαγές και τους οδυνηρούς συμβιβασμούς που έβλαψαν καίρια τη χώρα με αποτέλεσμα νακατοχυρωθεί η θητεία του ως χαμένη τετραετία. Θέλω να δούμε κάτω από το φως των σημερινών εξελίξεων αν πραγματικά η πολιτική του, οι επιλογές του, και κυρίως η πρακτική του υπηρετούν μια προοδευτική πολιτική ή όχι.

Το καταφανές πια σχέδιο της Κυβέρνησης για την εκ νέου ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής και την πολιτική δίωξη των αντιπάλων της κλιμακώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε πείσμα των γεγονότων που κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους. Εμμένει πεισματικά στο προεκλογικό της δόγμα:<< Στις εκλογές θα πάμε με χειροπέδες, διορισμούς και φιλοδωρήματα>>.

Την παραγγελία για το άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην Πρωθυπουργού, των δυο Υπουργών και των οικείων τους για την πολύκροτη

Εμβρόντητο το φιλοθεάμον κοινό παρακολουθεί την καταρρέουσα αλλά γαντζωμένη με νύχια και δόντια στην εξουσία Κυβέρνηση και αναρωτιέται: Υπάρχει στη χώρα Πρωθυπουργός;

Η απάντηση δυστυχώς για τη χώρα είναι ότι δεν υπάρχει και ότι αντ’ αυτού κυβερνά ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αυτός που μόλις προχθές στο έδαφος των Ηνωμένων Πολιτειών ανέτρεψε αυθαίρετα την πολιτική της Κυβέρνησης παραχωρώντας αθρόα βάσεις και αλλάζοντας το