Πιστεύω ότι τώρα που η βούληση των 212.000 πολιτών που συνέρρευσαν στις εκλογές του Νοεμβρίου είναι ακόμη νωπή, πρέπει να θέσουμε «τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων»
Η Κεντροαριστερά δεν βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Έχει διαλέξει το δρόμο της. Η παράταξη έχει εκλέξει αρχηγό ισχυρό με όλη τη δυνατότητα και την αρμοδιότητα στα χέρια της. Έχει αποφασίσει ομόφωνα την πολιτική της στρατηγική στη γραμμή της αυτόνομης πορείας και της εθνικής συνεννόησης.
Η πρωτοβουλία της Φ. Γεννηματά έρχεται στην πιο επίκαιρη στιγμή να βάλει φρένο στους αλλεπάλληλους τυχοδιωκτισμούς μιας Κυβέρνησης που μετρά τις ανάγκες της χώρας με μόνο μέτρο την πολιτική της επιβίωση και την μικροκομματική της επιδίωξη.
Είναι αλήθεια ότι παρά τις συνεχείς μας εκκλήσεις η αναγκαία όσο ποτέ εθνική συνεννόηση και η αδήριτη ανάγκη να χαραχθεί μια εθνική στρατηγική βιώσιμη δεν κατέστη δυνατή. Η ώρα μηδέν, όμως, πλησιάζει.
Κ.Ο. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ
Προς τον Πρωθυπουργό
Κ. Αλέξη Τσίπρα
Σήμερα 17 Απριλίου βρίσκεστε τη Ρόδο για το αναπτυξιακό συνέδριο και εξαγγέλλετε την «αναπτυξιακή» πολιτική της Κυβέρνησής σας. Όμως, η απόσταση ανάμεσα στις κατά καιρούς εξαγγελίες σας και την πράξη είναι χαώδης.
Η πρόθεση της Κυβέρνησης να δημιουργήσει χωριστή ανώνυμη εταιρία την «Ανάπλαση Α.Ε», με σκοπό να αναλάβει όλες τις παρεμβάσεις σε ιδιωτικά και δημόσια ακίνητα και τις αναπλάσεις στο κέντρο της πόλης, προκαλεί εύλογα ερωτήματα.
Θεωρούμε απαράδεκτη την ουσιαστική αφαίρεση αρμοδιοτήτων που ανήκουν καθ’ ολοκληρία στο Δήμο Αθηναίων, ενώ εγκεκριμένα εδώ και πολύ χρόνο προγράμματα με το συγκεκριμένο αντικείμενο λιμνάζουν και καρκινοβατούν.
Τα 10 ερωτήματα για την Αθήνα που απευθύνουμε στους αρμόδιους υπουργούς μέσω της ερώτησης που καταθέσαμε στη Βουλή με τους συναδέλφους μου , Β. Κεγκέρογλου, Γ. Αρβανιτίδη, και Γ. Μανιάτη :
• Πολλοί και όχι άδικα πίστεψαν ότι η πολιτική αλλαγή του 2015 μπορούσε να είναι το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για τον τόπο. Στο τέλος της ημέρας, τρία χρόνια μετά η ιστορία έκρινε τελεσίδικα : Έφεραν τη χώρα πίσω στις χειρότερες στιγμές της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Ο Αλ. Τσίπρας και οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχουν καμία σχέση με την αρχή του καινούργιου. Ελπίζουμε να αποτελέσουν το οριστικό τέλος του παλιού.
Μιλώντας στη Βουλή για τα εθνικά θέματα που έχουν εισέλθει σε επικίνδυνες ατραπούς ο Πρωθυπουργός διέπραξε ένα ιστορικό ατόπημα. Με τον κυνισμό και την αμετροέπεια που συχνά τον διακρίνει επιχείρησε να συγκρίνει την υπόθεση των Ιμίων τότε- το 1996- και τώρα, την δήθεν ενδοτική στάση του Κ. Σημίτη με τη δική του δήθεν περήφανη πολιτική. Λησμόνησε να προσθέσει, βέβαια ότι εκείνη η στάση που απέτρεψε ένα πόλεμο οδήγησε εν συνεχεία , με
Η υπόθεση Novartis, με τα άπειρα ερωτηματικά που εγείρονται από τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση θυσιάζει ένα πραγματικό σκάνδαλο προκειμένου να εξαπολύσει κυνήγι μαγισσών κατά των πολιτικών της αντιπάλων, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου. Ποια θα είναι η κατάληξη;
Ήδη από τη συζήτηση στη Βουλή η Novartis γύρισε μπούμερανγκ στην Κυβέρνηση που με ένα αστήρικτο κατηγορητήριο και μια έωλη δικογραφία θέλησε να
”Ο κ. Τσίπρας διχάζει τους Έλληνες για να σωθεί ο ίδιος”
Κύριε Σκανδαλίδη σας ρωτώ ευθέως : Κέρδισε ή έχασε η Κυβέρνηση από τη μαραθώνια συζήτηση στη Βουλή;
Έχασε κατά κράτος. Γιατί επιχείρησε πάνω σε ένα πραγματικό σκάνδαλο να στήσει μια σκευωρία εξόντωσης των πολιτικών της αντιπάλων. Και γι΄αυτό
