kskan

Άρθρο στην εφημερίδα ”Real News”

Η τραγωδία που βιώνει ο προοδευτικός δημοκρατικός χώρος – αυτός που συμβατικά ονομάζουμε Κεντροαριστερά – είναι ότι ενώ διαθέτει μια δεξαμενή εν δυνάμει πλειοψηφική και μια ισχυρή θεσμική και κοινωνική δικτύωση που θα μπορούσαν να αναδείξουν μια προοδευτική Κυβέρνηση, έχει ισχνή και κατακερματισμένη κομματική και εκλογική εκπροσώπηση. Το εγχείρημα της Ελιάς αποσκοπούσε ακριβώς να γεφυρώσει αυτό το χάσμα ως πρώτο βήμα. Δεν κατέστη δυνατό γιατί εξαρχής συνάντησε την αντίθεση της ΔΗΜΑΡ και του οικολογικού χώρου. Έμεινε κλεισμένο εντός και πέριξ των τειχών του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο δεν έπεσε στο κενό. Σήμερα μετά τις εκλογές και το αποτέλεσμα τους ανοίγεται ξανά ένας νέος κύκλος.

Το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε την ευκαιρία σε όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου πλην ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ να θεωρήσουν τον εαυτό τους κατά κάποιο τρόπο νικητή. Στην πραγματικότητα, όμως, πλην της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει νικητής. Η λαϊκή ετυμηγορία επικύρωσε, επιδείνωσε και κορύφωσε την κρίση του πολιτικού συστήματος και των αντιπροσωπευτικών διαδικασιών. Παρά την πόλωση και τη μετατροπή των ευρωεκλογών σε πολιτική αναμέτρηση για το «που πάει ο τόπος;» ο λαός δεν συναίνεσε σε πλειοψηφική πρόταση. Αποδοκίμασε και τη στρατηγική του success story και τη στρατηγική της εφόδου των λεγομένων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Δεν συνιστά ηγεμονεύουσα πρόταση ούτε το 30,73% του κυβερνητικού συνασπισμού, ούτε, πολύ περισσότερο το 26,58% του ΣΥΡΙΖΑ.

Κανένα κόμμα, κίνηση, ομάδα ή πρόσωπο δεν έχει δικαίωμα να ταυτίζει τον εαυτό του με τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη, ιδιαίτερα όταν αδυνατεί να εκφράσει υπαρκτό ρεύμα στη λαϊκή της βάση. Η ανασυγκρότηση είναι δυνατή μόνο μέσα από διαδικασίες βάσης και αυτοοργάνωσης.

Επειδή, όμως, οι ευρωεκλογές είναι αύριο κιόλας υπάρχουν δυο απαρέγκλιτες προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος:
Πρώτο, η δημοκρατική νομιμοποίηση του ευρωψηφοδελτίου στο σύνολο του και ιδιαίτερα του επικεφαλής που δεν μπορεί να είναι προϊόν συναλλαγής αλλά ανοιχτής λαϊκής ετυμηγορίας. Και δεύτερο, η επίμονη προσπάθεια να συστρατευτούν όλες οι δυνάμεις του χώρου με θεσμικό τρόπο συμπεριλαμβανομένης της ΔΗΜΑΡ και κάθε άλλης κίνησης που αναπτύσσεται σήμερα, στον κατακερματισμένο χώρο της κεντροαριστεράς.

Γι’ αυτό, ας υποστολεί η αμετροέπεια και η προσωπική φιλοδοξία και ας περισσέψει ο αμοιβαίος σεβασμός και η συλλογικότητα.

Η κίνηση των «58» άνοιξε παράθυρο στην ελπίδα για την ανασυγκρότηση του κατακερματισμένου προοδευτικού χώρου. Είναι ιδιαίτερα θετικό το εγχείρημα και οφείλουμε να το υποστηρίξουμε ενεργά.

Η προσπάθεια έρχεται καθυστερημένα και συντελείται σε δυσμενές περιβάλλον. Ο ευρύτερος χώρος πολιτικά κονιορτοποιείται. Νέα κόμματα φυτρώνουν, κινήσεις εκδηλώνονται, επίδοξοι αρχηγοί πολλαπλασιάζονται με φόντο την κρίση και την απαξίωση της πολιτικής. Η ΔΗΜΑΡ πήρε τις αποστάσεις της και κόβει τις γέφυρες. Στο ΠΑΣΟΚ αναπαράγονται αντιθέσεις που ξεκινούν από το 2007, ακόμη και από το 1996. Ενόψει των ευρωεκλογών ο χρόνος είναι ελάχιστος. Πρέπει να βιαστούμε.