ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
Συνέδριο ΠΑΣΟΚ
Εισήγηση:
Κατευθύνσεις – Προτεραιότητες
για το
ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
Εισαγωγή
Συνέδριο ΠΑΣΟΚ
Εισήγηση:
Κατευθύνσεις – Προτεραιότητες
για το
ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
Εισαγωγή
≡ Η σχέση με την Κυβέρνηση
Το εκλογικό αποτέλεσμα άνοιξε ένα νέο πολιτικό κύκλο για τη χώρα. Η Ελλάδα αλλάζει σελίδα
Τι έδειξαν οι πρώτες εβδομάδες της νέας κυβέρνησης;
Πρώτα και κύρια το ανιστόρητο και άσκοπο της πόλωσης ανάμεσα σε « μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς». Το ψευδεπίγραφο της κύριας προεκλογικής αντιπαράθεσης
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
– Σήμερα είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για την
Επόμενη Μέρα της χώρας
– Εδώ βρίσκεται η δύναμη μας
Εδώ πρέπει να στραφεί η προσοχή μας
Εδώ πρέπει να επικεντρωθεί η πολιτική μας μάχη
Όλες τις μέρες μέχρι την εκλογική αναμέτρηση
Επιγραμματικά Σχόλια για την στρατηγική μας
1ο
«Αν η χώρα ανακάμπτει θα ανακάμπτει και το ΠΑΣΟΚ »:
Δυστυχώς η χώρα δεν ανακάμπτει Το ΠΑΣΟΚ διαρκώς συρρικνώνεται
● Εμείς δίνουμε το βηματισμό της ανάκαμψης
Η προϋπόθεση:
Πως το αποδεικνύουμε ; που φαίνεται;
O Πρόεδρος τελειώνοντας την ομιλία του, χρησιμοποίησε ένα πολύ σημαντικό στίχο του Σεφέρη για το πώς μπορεί η ζωή να φέρει θαύματα, χαρακτηρίζοντας τη δυνατότητα που έχει το ΠΑΣΟΚ να κάνει ένα θαύμα. Συμφωνώ μαζί του. Φτάνει να συμπληρώσουμε τον τρόπο που γίνονται τα θαύματα. Να πούμε μαζί «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Αλλιώς θαύμα δε μπορεί να γίνει. Αν είμαστε αυτοί που μπορούμε ν’ ανεβάσουμε την Ελλάδα οφείλουμε ν’ ανέβουμε εμείς πριν απ’ όλα. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον του τόπου.
Μνήμη και Αμνησία
Φτάσαμε δίχως άλλο στο τέρμα μιας μεγάλης διαδρομής. Ένα τέρμα που ιστορικά και συγκυριακά συμπίπτει με το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Όχι μόνο για μας, αλλά και για την περιοχή μας, για την Ευρώπη, για όλο τον κόσμο. Μπροστά μας υψώνεται ένα
Θεωρώ εξαιρετικά αναγκαίο και θετικό το κάλεσμα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την επανασυσπείρωση χωρίς προαπαιτούμενα όλων των δυνάμεων που πιστεύουν στην προοπτική της παράταξής μας εν όψει του κρίσιμου Συνεδρίου. Είναι χρέος μας να οργανώσουμε ένα γνήσιο, ανοιχτό, αντιπροσωπευτικό και δημοκρατικό Συνέδριο που θα γίνει αφετηρία για την ανασύνταξη του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου. Είναι αυτονόητη η ενεργός συμμετοχή και συμβολή μου, με τις προτάσεις και τις θέσεις μου σ’αυτή την πορεία.
Έχω μια θεμελιώδη διαφορά με την εκτίμηση που συμπεριέλαβε ο Πρόεδρος στην εισήγησή του για τη συγκυρία και τις εξελίξεις.
Οι εκλογές και μάλιστα διπλές έγιναν για να σταθεί όρθια η χώρα και να αλλάξει, να αναθεωρηθεί το πρόγραμμα εξόδου από την οικονομική κρίση. Όλα ανεξαίρετα τα κόμματα που κατήλθαν στις εκλογές, ακόμη και αυτά που στήριξαν τις πολιτικές επιλογές της τελευταίας περιόδου, αναγνώριζαν ότι το μείγμα πολιτικής που επέβαλαν τα μνημόνια εγκαθιστούσε μακροχρόνια και διαρκώς
Συντρόφισσες και σύντροφοι φθάσαμε στο τέλος της διαδικασίας. Μίλησαν 45 άτομα, είχαμε υπολογίσει περίπου 50. Νομίζω ότι όλη αυτή η διαδικασία έχει φέρει μια μικρή αλλαγή. Μίλησαν ελεύθερα όλοι όσοι βγήκαν από την κλήρωση και αυτό είναι σημαντικό. Θα μου
TO ΔΙΑΔΟΧΟ ΠΑΣΟΚ
– Για μια ακόμη φορά:
Μια κορυφαία διαδικασία
χωρίς ουσιώδη πολιτικό λόγο
Μια συζήτηση που έπρεπε να ξεκινήσει το Νοέμβριο
γίνεται μια εβδομάδα πριν την εκλογή Προέδρου
Το όπλο του διαλόγου
οξυγόνο στην πολιτική που αργοπεθαίνει
το αφήσαμε σε αχρηστία
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα
= έχουμε κάνει ένα βήμα:
«ο καθείς και η πλατφόρμα του»
αφήστε τα λουλούδια να ανθίσουν
= παράλληλοι μονόλογοι
που στόχο έχουν να οριοθετήσουν
την προσωπική μας συμβολή
= τάσεις-κρίσεις-πρακτικές
ιδεολογικές και πολιτικές οριοθετήσεις
= να ανακαλύψουμε τους αντιπάλους
για να επιβεβαιώσουμε τη δική μας αυθεντία
= όλα περί την διαδοχή των προσώπων
είναι 15 χρόνια τώρα που αναζητώ
Ο Πυθαγόρας δεν ήταν μόνο Μαθηματικός, ήταν και φιλόσοφος. Και Σαμιώτης και Ανατολικοαιγαιοπελαγίτης. Κάπου λοιπόν, εκεί που φιλοσοφούσε λέει: «Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστί θάπτειν». Που σημαίνει, υπάρχουν κάποιες ιστορικές στιγμές που το να σωπαίνεις κρύβοντας την αλήθεια, είναι σα να θάβεις χρυσό.
Κανείς μας σήμερα δεν έχει δικαίωμα στη σιωπή. Όταν μάλιστα, μια μεγάλη παράταξη, που οδήγησε τη χώρα για μια ολόκληρη εποχή, ανεξάρτητα από τον ενθουσιασμό ή τη μοιρολατρία που μπορεί κανείς να διακρίνει σ’ αυτή την αίθουσα, αντιμετωπίζει υπαρξιακό πρόβλημα.
Εγώ, λοιπόν, αποφάσισα σήμερα να μιλήσω πέρα από τα καθιερωμένα γιατί το νιώθω χρέος. Θα κάνω τέσσερα σχόλια:
Το πρώτο αφορά το τρένο. Η χώρα κινείται πάνω σε ράγες. Είναι φανερό ότι οι ράγες αυτές είναι στέρεες, είναι σταθερές, πάνε σε μια κατεύθυνση. Το ερώτημα είναι πού πάει τελικά το τρένο, σε ποιον προορισμό; Διασταυρώνεται πουθενά με καμία άλλη πορεία; Πουθενά δε μπορεί ν’ αλλάξει έστω και στοιχειωδώς, γραμμή; Εάν ναι, εάν πάει μόνο σ’ έναν προορισμό, καταργείται η πολιτική. Δε χρειάζεται τιμονιέρη, ούτε πολύ περισσότερο σχεδιαστές, να σχεδιάσουν πιθανά ένα καινούργιο τρένο.