Συνέντευξηστην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ».
στο δημοσιογράφο Χρήστο Μαχαίρα.
Στον αθλητισμό και στην πολιτική υπάρχουν δρομείς μεγάλων αποστάσεων και σπρίντερ. Ο Κώστας Σκανδαλίδης θεωρούσε, πάντοτε, ότι ανήκει δικαιωματικά στους πρώτους. Παιδί της μεταπολίτευσης που είχε την εύνοια της τύχης να ανδρωθεί πολιτικά δίπλα στον Ανδρέα, πέρασε από τα χρόνια των μεγάλων «-ισμών» στην εποχή των σκληρών ρεαλισμών, έζησε τη μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ από κίνημα σε κόμμα εξουσίας, θήτευσε με επιτυχία σε θέσεις-«κλειδιά»…
Με μια κουβέντα, αν υπάρχει homo pasokus, αυτός δεν μπορεί παρά να μοιάζει στον Σκανδαλίδη. Μόνο ένα τέτοιο πρόσωπο, που παρακολούθησε όλες τις μεταλλάξεις, μεταμορφώσεις και τοκετούς του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να δει το κόμμα του από μέσα και από έξω, βάζοντάς το απέναντι στις τεκτονικές εξελίξεις που συγκλονίζουν σήμερα τον τόπο και την κοινωνία.
Ο σημερινός υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δεν αρνείται, άλλωστε, να δει κατάματα την πραγματικότητα. Κουβεντιάζοντας μαζί του για τις αλλαγές που επέρχονται στα εργασιακά ή για τη σφραγίδα που απειλεί να βάλει η κρίση στη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, δεν διστάζει να πει ότι «το Μνημόνιο εμφορείται από την κυρίαρχη ιδεολογία της ασύδοτης αγοράς» και το χαρακτηρίζει «επιλογή συντηρητική». Προσθέτει, ωστόσο, ότι αποτελεί «αναγκαστική προσγείωση για μια χώρα που βρέθηκε σε συνθήκες κατάρρευσης και χρεοκοπίας» και υπό αυτήν την έννοια δεν μπορεί να παρακαμφθεί.
«Μοιάζει σαν να μας λέτε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», παρατηρώ.
«Καθόλου», μου λέει με αποφασιστικότητα. «Δεν υπήρξα ποτέ αυτής της σχολής. Το Μνημόνιο δεν είναι ούτε κατάρα ούτε ευλογία. Από εμάς εξαρτάται να το εντάξουμε σε μια ευρύτερη εθνική στρατηγική, ξεπερνώντας το όσο το δυνατόν γρηγορότερα».