Ομιλία στη Βουλή στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου με τα μέτρα για το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως θα έχετε αντιληφθεί δεν παίρνω συχνά τον λόγο σε αυτήν τη Βουλή. Θέλω να πιστέψετε ότι το κάνω με πλήρη συναίσθηση του χρέους και της ευθύνης μου ως εθνικού αντιπροσώπου. Ούτε με θέλγει και πολύ περισσότερο δεν με εμπνέει ο τρόπος που υπηρετούμε την πολιτική στην κρισιμότερη ίσως στιγμή της μεταπολιτευτικής διαδρομής που βρίσκεται σήμερα η χώρα.
Δεν αντιλαμβάνομαι τον φανατισμό, τη σκιαμαχία για τα παρελθόντα, τη διελκυστίνδα για τα παρόντα, την άγνοια για τα μελλούμενα. Δεν αντιλαμβάνομαι τον ενθουσιασμό μιας ευκαιριακής Πλειοψηφίας που διαβάζει την πραγματικότητα μέσα από σπασμένο και παραμορφωμένο καθρέφτη, που βαπτίζει το κρέας, ψάρι και πορεύεται αμέριμνη.