Συνεντεύξεις

Κύριε Σκανδαλίδη, όλη η πολιτική συζήτηση εξαντλείται το τελευταίο διάστημα στο εάν η Κυβέρνηση έχει την ικανότητα να χειριστεί πλέον την τύχη της χώρας. Την έχει;

Ασφαλώς και την έχει. Όμως, και το ότι ρωτάτε έναν Υπουργό να σας το επιβεβαιώσει μ’ αυτό τον τρόπο φανερώνεται πόσο στραβά έχει εξελιχθεί η συζήτηση. Αν δεν πίστευα στην ικανότητα αυτής της παράταξης να βγάλει τη χώρα από την κρίση προσωπικά σας διαβεβαιώνω ότι δεν θα ήμουν εδώ. Και σας μιλά ένας πολιτικός που την υπουργική καρέκλα την ένιωθε πάντοτε ως θέση στράτευσης, μάχης και ευθύνης και όχι εξουσίας για την εξουσία. Σας δηλώνω, λοιπόν, με παρησία ότι είμαστε εδώ για να πετύχουμε.

Πρόσεξα ότι αναφερθήκατε στην παράταξη και όχι στην Κυβέρνηση. Για ποιο λόγο;

Επειδή η ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας βαραίνει το σύνολο της παράταξης που κυβερνά. Τους υπουργούς, τους βουλευτές, το κόμμα, τους συνδικαλιστές, τους δημάρχους μέχρι και το πιο απλό μέλος. Είμαστε συμμέτοχοι μιας μεγάλης προσπάθειας στην κρισιμότερη ίσως στιγμή της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Δεν είμαστε θεατές και αφ’ υψηλού κρίνοντες. Και στην παράταξη δυστυχώς

και στο δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή

Κόμμα σοσιαλιστικό με τέτοια μέτρα κ. υπουργέ, επιτρέψτε μου, αλλά δε γίνεται…

Κόμμα σοσιαλιστικό και πατριωτικό θα πρόσθετα. Και όταν το χρέος για την πατρίδα μας καλεί  δεν έχουμε επιλογή, πρυτανεύει πάντα. Περάσαμε περιόδους δύσκολες, περιόδους ακμής και παρακμής και επιβιώσαμε. Μέτρα που παίρνουμε τώρα και πολιτικές που ασκούμε αντιβαίνουν στο χαρακτήρα και την ιστορία μας. Το ακραίο καταναλωτικό πρότυπο για το οποίο δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και η ασύδοτη αγορά απόρροια ενός πελατειακού κρατισμού στον οποίο προσθέσαμε και το δικό μας λιθαράκι αποδείχθηκαν καταστροφικά. Μέσα από την κρίση πρέπει να πιάσουμε ξανά το νήμα της ιστορίας, να οριοθετήσουμε από την αρχή το σύγχρονο κοινωνικό μας πρόσωπο. Και να αναγεννηθούμε. Το μπορούμε.

Ποιο είναι  κατά τη γνώμη σας το πρώτο ζητούμενο για την Κυβέρνηση σήμερα;

Να ανεβάσει στο τραπέζι το σύνολο της ατζέντας και να δείξει ένα δρόμο όχι απλά  δημοσιονομικής προσαρμογής αλλά πραγματικής ανασυγκρότησης της χώρας. Ένα δρόμο που θα έχει σταθερή πορεία και ορατό τέρμα. Αρκετά με τα μονομερή δημοσιονομικά μέτρα που αποκαρδιώνουν το λαό.

Τεύχος 14

1. Τι αποκομίσατε από το συμβούλιο των Υπουργών Γεωργίας της Ε.Ε.;

Το Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας αποτελεί κορυφαίο πολιτικό όργανο, που ευθύνεται για τις τελικές αποφάσεις σε όλα τα θέματα που αφορούν τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη. Σε «δύσκολες» μάλιστα αποφάσεις, χρειάζεται συνέργια με άλλες μορφές του Συμβουλίου, όπως για παράδειγμα η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) και ο προϋπολογισμός της, όπου οι αποφάσεις φθάνουν μέχρι και στο επίπεδο των πρωθυπουργών.
Αυτή ακριβώς η αλληλεξάρτηση, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης, οδηγεί μερικές φορές σε λογιστικές  και τεχνοκρατικές προσεγγίσεις, μακριά από το πνεύμα μιας γνήσιας κοινοτικής αλληλεγγύης, που χρειάζεται για αγροτικές πολιτικές που θα οδηγούσαν σε μια παραγωγική και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή γεωργία.

στο δημοσιογράφο Γιάννη Μακρυγιάννη

Μετά από επτά μήνες με το Μνημόνιο οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι αρχικές προβλέψεις για έξοδο από την κρίση ήταν αισιόδοξες και πλέον διαφαίνεται η ανάγκη να ληφθούν κι άλλα επώδυνα μέτρα, αλλά και να υπάρξει νέο σχέδιο  διάσωσης από την Ευρώπη. Υπάρχει διέξοδος ή μπλέξαμε άσχημα;

Ο αγώνας μας  είναι σκληρός. Πέρα από την προσπάθεια μας να είμαστε συνεπείς στο προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα, βρισκόμαστε συνεχώς σε διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας γιατί οι συνθήκες συνεχώς μεταβάλλονται. Η ανάγκη καθημερινής προσαρμογής αλλά και η δημιουργία ενός νέου σχεδίου διάσωσης της Ευρώπης είναι κομμάτι των εξελίξεων που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε. Υπάρχει, διέξοδος γι’ αυτό είμαστε εδώ: Να βάλουμε κόκκινες γραμμές για το κοινωνικό κράτος  και τη δίκαιη

και στο Δημοσιογράφο Τάσο Παππά

Το ΠΑΣΟΚ στο 22% στις δημοσκοπήσεις, μαζί με τη Ν.Δ στο 42%. Τέτοια κρίση πολιτικής νομιμοποίησης του δικομματισμού δεν έχουμε ξαναδεί. Μπορεί να ανακάμψει;

Εγώ επιμένω. Αυτό με το οποίο βρισκόμαστε αντιμέτωποι δεν είναι η κρίση του δικομματισμού, που προσωπικά ελάχιστα με ενδιαφέρει αλλά η πολιτική απονομιμοποίηση συλλήβδην του πολιτικού συστήματος. Η κρίση και απαξίωση της πολιτικής γεννά ιστορικά επικίνδυνες εξελίξεις. Η ηθική και θεσμική ανάκαμψη της ίδιας της Δημοκρατίας μας και οι ριζικές ανατροπές στο πολιτικό σύστημα είναι ίσως το ελάχιστο σημείο συνεννόησης. Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν την ευθύνη να επιλέξουν ανάμεσα στον αυτοχειριασμό ή την αναγέννηση. Εκεί θα κριθούν τελικά.

Η αντιπολίτευση έχει προεξοφλήσει ότι θα προσφύγετε σε πρόωρες εκλογές…

Όταν ο Πρωθυπουργός θέτει τα πραγματικά εθνικά διλλήματα για την πορεία του τόπου η Αντιπολίτευση ασκείται σε οιωνοσκοπία. Θα ήταν καλό ο κ. Σαμαράς που φιλοδοξεί να κυβερνήσει να αρχίσει να βλέπει καθαρά, πέρα από τα μικροκομματικά συμφέροντα και να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στη σοβαρότητα των περιστάσεων που αντιμετωπίζει η χώρα. Η Κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει με τόλμη στην ολοκλήρωση του σχεδίου εξόδου από την κρίση κι αυτό απαιτεί εξάντληση της 4ετίας και συνέχεια στην επόμενη. Όσο για τις