Άρθρα

Τούτες τις μέρες ο λαός συρρέοντας στις εκκλησίες μοιάζει σαν να αποζητά μιαν ανάσταση από θαύμα. Περιμένοντας το νέο μεσσία που θα βγάλει τη χώρα από το σκοτάδι της παρακμής και τη ζωή του από την ανέχεια και να λάμψει το φώς μιας νέας ελπίδας.

Σε μια εποχή παγκόσμιων ανακατατάξεων, ευρωπαϊκής κρίσης, ανατροπής συσχετισμών, σε μια περιοχή στο επίκεντρο των εξελίξεων που αποσταθεροποιείται, και ενώ θα έπρεπε η χώρα να επαναδιαπραγματευτεί το γεωστρατηγικό της ρόλο με τους εταίρους της και να λύσει το οικονομικό της πρόβλημα, βιώνει ένα καθολικό αδιέξοδο και τη μαστίζει κρίση εθνικής ηγεσίας.

Άρθρο Κώστα Σκανδαλίδη στην ιστοσελίδα TheCaller.gr

Είμαι απ’ αυτούς που από την πρώτη στιγμή υποστηρίζω την άποψη ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα πραγματικά νέος φορέας που θα σηματοδοτήσει ένα εν δυνάμει πλειοψηφικό ρεύμα στο χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.

Τρεις Προϋποθέσεις για το επόμενο βήμα

Έχω ισχυρή πεποίθηση ότι αυτές τις μέρες συντελέστηκε το πρώτο πραγματικά σημαντικό βήμα για την επανένωση των δυνάμεων του κέντρου, της σοσιαλδημοκρατίας και της δημοκρατικής αριστεράς. Πέρα από το κείμενο των θέσεων που παρουσίασε η επιτροπή και που εμπεριέχει ευρεία συναντίληψη ή και ταύτιση σε βασικές πολιτικές και προγραμματικές κατευθύνσεις, η στάση των κοινοβουλευτικών ομάδων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού στη

Το σκηνικό που σκηνοθετούν οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων είναι οφθαλμοφανές. Η χώρα πορεύεται χωρίς πυξίδα και σε κενό στρατηγικής σε ένα κόσμο τρικυμίας και σε μια περιοχή που έρχεται ξανά στο επίκεντρο διεθνών εξελίξεων με αβέβαιο και άδηλο μέλλον. Η

Η πρόταση της Φ. Γεννηματά να συγκλιθεί συμβούλιο αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την εθνική συνεννόηση στην αντιμετώπιση της μεταναστευτικής – προσφυγικής κρίσης ανταποκρίνεται σε μια επείγουσα ανάγκη. Η αποδοχή της πρότασης από τον Πρωθυπουργό είναι θετική έστω και την ύστατη ώρα. Η χώρα πρέπει να εξοπλιστεί για τις άμεσες και μεσοπρόθεσμες εξελίξεις με εθνική γραμμή.

Δυστυχώς για τον τόπο και τις προοδευτικές του δυνάμεις το κεφάλαιο «πρώτη φορά Αριστερά» φαίνεται να κλείνει με άδοξο τρόπο. Με την αποκαθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ως προοδευτικής δύναμης, το διασυρμό και την απαξίωση των ιδεών και αξιών της Αριστεράς που δείχνουν να ενταφιάζονται κάτω από την έλλειψη στρατηγικής και την καθημερινή πρακτική και διαχείριση της εξουσίας. Μια διακυβέρνηση που παραπέμπει σε ένα μακρινό παρελθόν αντί να ανοίξει δρόμο για το μέλλον.